Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Οι παρεμβάσεις του Σαββατοκύριακου

Για όσους θέλετε να διαβάσετε την συνέντευξή μου στη Free Sunday, κάντε κλικ στην παρακάτω διεύθυνση

http://www.citypress.gr/freesunday/PDF/37/10.pdf

Επίσης για το άρθρο μου στην Ελευθεροτυπία, σχετικά με τους συμβασιούχους του Υπουργείου Πολιτισμού, κάντε κλικ εδώ

http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=27.03.2009,id=50680532


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Ο φερόμενος ως «κουρασμένος» πρωθυπουργός μιας κουρασμένης χώρας.

Ο πρωθυπουργός της χώρας φέρεται σε ιδιωτική του συνομιλία με δημοσιογράφο να προέβη σε μια ενδελεχή εξομολόγηση. «Είμαι κουρασμένος», φέρεται να είπε ο κ. Καραμανλής, για να καταλήξει «Αν χάσω στις εκλογές, τότε θα φύγω».

Κατ’ αρχήν μια εύλογη απορία. Στην περίπτωση δηλαδή που κερδίσει, θα ξεκουραστεί και θα μείνει;

Ακολούθησε η αναμενόμενη διάψευση της δημοσιογραφικής πληροφορίας από την πλευρά της κυβέρνησης. «Ο πρωθυπουργός είναι πολύ νέος για να σκέφτεται να συνταξιοδοτηθεί».

Και ακόμη μια εύλογη απορία εδώ. Υπάρχει δηλαδή η σκέψη ή το θέσφατο ότι πρέπει να κλείσει το έτος συνταξιοδότησης για να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία; Ή ακόμη, το ζητούμενο είναι πότε σκέφτεται εκείνος να αποχωρήσει ή οι εντολείς του, ήτοι ο ελληνικός λαός και τα μέλη του κόμματος στο οποίο προεδρεύει;

Εδώ και πολύ καιρό, πέντε χρόνια τώρα, ο επικοινωνισμός έχει αντικαταστήσει με ολέθρια αποτελέσματα για την πορεία της χώρας την ουσία της πολιτικής. Χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα, χωρίς την απαραίτητη ιδεολογία που θα στήριζε ως χαλί το εγχείρημα των μεταρρυθμίσεων, οι λάτρεις της επικοινωνιολαγνείας με κολπάκια και τερτίπια θεώρησαν ότι θα επιμήκυναν την πολιτική τους ζωή, εις βάρος του συλλογικού και ατομικού μέλλοντος των Ελλήνων και των Ελληνίδων πολιτών. Πρόκειται για αποκύημα μιας νοσηρής φαντασίας. Ένας πρωθυπουργός, με τη φήμη του ικανού και του κατάλληλου, ο οποίος ενημερώνει μέσα από έναν καλοστημένο δίαυλο δημοσιογραφικής παραπολιτικής, σε τακτά χρονικά διαστήματα τον ελληνικό λαό, αλλά ακόμη και τους ίδιους τους βουλευτές ή και υπουργούς του, για την εκείνη τη χρονική στιγμή συναισθηματική του κατάσταση. «Οργισμένος» για το τάδε σκάνδαλο, «εκνευρισμένος» με τη δείνα δήλωση, «προβληματισμένος» με κάποιο άλλο αδιέξοδο. Και όλη η χώρα να προσπαθεί να αναλύει κάθε φορά τι σημαίνει που ο κ. Καραμανλής χτυπά νευρικά τα δάκτυλα του στο τραπέζι ή σφίγγει τα χείλη του σε αποδοκιμασία.

Η τελευταία ωστόσο αυτή διαρροή, που κανείς νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει πώς θα εξυπηρετήσει τον κ. Καραμανλή και την πολιτική του υστεροφημία (διότι περί αυτής πρόκειται), ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Ο πρωθυπουργός της χώρας φέρεται να δήλωσε «κουρασμένος», για να διαψευσθεί ευλόγως η δημοσιογραφική πληροφορία λίγο αργότερα…Για να συγκινήσει κάποιους; Για να κάνει κάποιους άλλους να αισθανθούν τύψεις για την ψυχολογική καταπόνηση που του έχουν προξενήσει; Για να προλειάνει το έδαφος της εξόδου του; Για να προσθέσει κάποιο ιδιότυπο δίλημμα στους πολίτες που συνεχίζουν να τον αγαπούν, δεν μπορούν ωστόσο να δεχτούν και τα αδιέξοδα στα οποία η πρωθυπουργική διακυβέρνηση έχει βυθίσει τον τόπο; «Άγνωσται αι βουλαί»των συμβουλατόρων…

Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, πρόκειται για εξαιρετικά αήθη πολιτική συμπεριφορά – επί της ουσίας απολιτίκ επιλογή της συμπεριφοράς της αδράνειας- που αναδεικνύει με τον τραγικότερο τρόπο έναν «ανοίκειο» πρωθυπουργό.

Καλώ λοιπόν τον κ. Καραμανλή να αναλογιστεί το μέγεθος της τεράστιας ευθύνης που του αναλογεί, να σεβαστεί τους Έλληνες πολίτες που του εμπιστεύθηκαν τα όνειρα τους, να τιμήσει τους θεσμούς που επί των ημερών του εξαχρειώθηκαν και είτε να πάψει να πολιτεύεται με μόνα όπλα τέτοιες ιλαρές διαρροές, είτε να παραιτηθεί εκ του θώκου του σήμερα κιόλας. Ο τόπος είναι πολύ κουρασμένος από τις ανίκανες, αναποτελεσματικές και διεφθαρμένες πολιτικές ηγεσίες της μεταπολίτευσης για να υφίσταται έναν «κουρασμένο» σύμφωνα με τις διαρροές πρωθυπουργό. Ο τόπος είναι πολύ κουρασμένος για επικοινωνισμούς, διαρροές, διαψεύσεις και κακόγουστες παραπολιτικές.

Όσο για την επόμενη ημέρα, εκείνοι που προσχεδιάζουν τις εξελίξεις, έχοντας κατά νου τον παραδοσιακό και παλαιοκομματικό τρόπο της διαχείρισης και νομής της εξουσίας ανάμεσα στους λίγους και ισχυρούς του συστήματος, ενδέχεται να βρουν απέναντι τους ένα κοινωνικό και πολιτικό τοπίο που μεταβάλλεται με εντυπωσιακές ταχύτητες. Η διάλυση της συνοχής του κοινωνικού ιστού προβάλει πλέον πασίδηλα ως αίτιο και αιτιατό συνάμα της σημερινής έκνομης και εκτροχιασμένης κατάστασης που οι πολίτες αυτής της χώρας βιώνουμε ως καθημερινότητα. Η συνισταμένη αυτή κάνει τις πάγιες τακτικές του πολιτικού παιγνίου να φαίνονται κοντόφθαλμες και ανατρέψιμες ανά πάσα στιγμή από κάποιο τυχαίο κατά πάσα βεβαιότητα γεγονός. Το πρόβλημα της παλαιοκομματικής / παλαιοπολιτικής αυτής στρατηγικής είναι ότι έχει χάσει κάθε πρωτοβουλία κινήσεων. Απαντά με χρονική υστέρηση στις προκλήσεις. Και ως εκ τούτου απαντά λάθος. Μόλις πιστέψει ότι έλυσε κάποιο πρόβλημα, η ίδια η κοινωνία έχει ήδη αλλάξει το πρόβλημα. Ακολουθεί ασθμαίνουσα τις εξελίξεις, αλλά αυτές βρίσκονται πάντα στο επόμενο κεφάλαιο.

Κλείνοντας, για να μην κατηγορηθώ ως ανάλγητος. Το προσωπικό δράμα ενός ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με διάφορα ψυχολογικά ζητήματα και προσωπικά αδιέξοδα ή αλλιώς ενός ανθρώπου αισθηματία (με την έννοια ότι απευθύνεται στο συναίσθημα του συνομιλητή του), δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Και εμένα ασφαλώς, που έχω και την ιδιότητα του γιατρού. Πλην όμως, το ατομικό και συλλογικό μας μέλλον ως πολίτες αυτού εδώ του τόπου είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να το εναποθέτουμε σε συναισθηματισμούς, σε ψυχικά φορτισμένα διλήμματα, σε διαρροές, σε διαψεύσεις και εν τέλει σε επικίνδυνους διαρρέοντες….


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Επιτέλους λίγη σοβαρότητα...

Θα είμαι ξεκάθαρος. Τα έκτακτα μέτρα φορολόγησης που ανάκοινωσε χθες η κυβέρνηση κινούνται για μια ακόμη φορά σε εντελώς λάθος κατεύθυνση. Κι αυτό για τους εξής απλούς λόγους.

1ον) Το Δημόσιο φορολογεί για ακόμη μια φορά όσους δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, με στόχο να καλύψει την μαύρη τρύπα που δημιούργησαν οι φοροδιαφεύγοντες.
2ον) Τα έσοδα αυτά των 274 εκατομμυρίων ευρώ που υπολογίζει να μαζέψει δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη στόχευση (πχ. δεν μας είπε κάποιος ότι θα προστεθούν στο περίφημο Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, ή ότι θα χρηματοδοτήσουν κάποια από τις γνωστές επιδοματικές πολιτικές απέναντι στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας). Το πιθανότερο είναι να προστεθούν στα 66 δις των δημοσίων δαπανών ή στα 10 δις της κρατικής σπατάλης που η κυβέρνηση υπόσχεται να περιστείλει εδώ και πέντε χρόνια.
3ον) Αυτά τα 274 εκατομμύρια δεν λύνουν σε καμία περίπτωση το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να καλύψουν για λίγες μόλις ημέρες (!) τη μαύρη τρύπα του ταμείου του κράτους.

Ως εκ τούτων αντιλαμβάνεται κανείς εύλογα ότι τα μέτρα είναι για ακόμη μια φορά άδικα για τους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες, αλλά και αναποτελεσματικά, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση και πλάνο. Δεδομένων τούτων, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα μέτρα που θα επιβαρύνουν τους συνεπείς στις υποχρεώσεις τους πολίτες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους επιτηδείους που για χρόνια αρνούνται να συμμορφωθούν με το νόμο, τα οποία μέτρα (το κυριότερο) δεν θα επιλύουν επί της ουσίας κανένα απολύτως δημοσιονομικό πρόβλημα.

Η εκτεταμένη διαφθορά, η ανομία και το καθεστώς ατιμωρησίας που έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο σύστημα τεκμαίρεται από πολλά μικρής, αλλά και μεγάλης κλίμακας γεγονότα: από το φακελάκι στο νοσοκομείο, τις εφορίες, τις αρχαιολογικές υπηρεσίες έως τα μεγάλα σκάνδαλα που έπληξαν τον τόπο (χρηματιστήριο, εξοπλιστικά, ομόλογα, Siemens, Βατοπέδιο κτλ). Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε δύο πράγματα: αφενός ότι η διαφθορά έχει τεράστιο οικονομικό κόστος για τον τόπο και αφετέρου ότι όσο η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν εξευρίσκει ενόχους μέσα από τις τάξεις της , τόσο περισσότερο οι πολίτες θα χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα και θα αρνούνται ευλόγως να είναι κι εκείνοι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Με απλά λόγια. Δεν μπορούμε ανερυθρίαστα να επικαλούμαστε τη διεθνή κρίση προκειμένου να βάλουμε το χέρι του κράτους ακόμη βαθύτερα στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου την ίδια στιγμή που αρνούμαστε να περιορίσουμε τις τεράστιες κρατικές σπατάλες, που δεν έχουμε κατορθώσει να εξυγιάνουμε το θνησιγενές κρατικό οικοδόμημα αλλά και να συμμορφώσουμε εν προκειμένω τους φοροφυγάδες, που δεν έχουμε οδηγήσει τέλος, κανέναν πολιτικό ή αξιωματούχο ενώπιον της δικαιοσύνης για κανένα από τα μεγάλα σκάνδαλα που έχουν ζημιώσει διαχρονικά σε μέγιστο βαθμό το δημόσιο συμφέρον.

Με το σκεπτικό αυτό, προχώρησα σήμερα στην κατάθεση ερώτησης και αίτησης κατάθεσης εγγράφων προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με σειρά υποθέσεων για τις οποίες οι αρμόδιες υπηρεσίες ενώ βεβαίωσαν στην αρχή τεράστιες φορολογικές οφειλές, στη συνέχεια τα ποσά αυτά περιέργως (!) είτε μειώθηκαν σε σημαντικότατο βαθμό είτε ακόμη και μηδενίστηκαν. Μπορείτε να δείτε την ερώτηση, στο www.tatoulis.gr.


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Η δική μας κρίση.

Έχω εδώ και καιρό μοιραστεί τις ανησυχίες μου για το μέλλον της χώρας στο πλαίσιο ενός δημόσιου, εντελώς ανοικτού διαλόγου. Σε ανύποπτους καιρούς μίλησα για τα βαθιά θεσμικά προβλήματα, για την κρίση του πολιτικού μας συστήματος και ασφαλώς για την κακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, η οποία ξεδιπλώνεται σήμερα σε όλο της το δυστυχές μεγαλείο.

Πριν από δύο χρόνια στη συζήτηση για τον προυπολογισμό του 2008 τόνισα σε κάθε κατεύθυνση την μεγάλη ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την μέγγενη του δημοσίου χρέους που πνίγει εμάς και επιβαρύνει ανυπολόγιστα τις επόμενες γενιές. Και μάλιστα είχα προτείνει να δημιουργηθεί και ένας κόμβος ενημέρωσης των Ελλήνων για την πορεία του δημόσιου χρέους προκειμένου και η κοινή γνώμη να ενημερώνεται/ αφυπνίζεται και να είναι εφικτός ένας συνεχής έλεγχος της πολιτικής ηγεσίας. Στα ίδια ζητήματα επανήλθα και στη συζήτηση του προυπολογισμού του 2009, τονίζοντας το ανεδαφικό των προβλέψεων και των δεσμεύσεων του. Επίσης, με παρέμβαση μου στην εφημερίδα "Ημερησία" είχα προτείνει από τον περασμένο Οκτώβριο σειρά μέτρων που έπρεπε άμεσα να αναλάβουμε, προκειμένου να οχυρωθούμε απέναντι σε όλα αυτά τα οικονομικά δεινά που φαίνονταν με βεβαιότητα ότι θα ακολουθούσαν. Δεν υπήρξα μάντης, ούτε προφήτης. Τα σκουπίδια ήταν για καιρό στιβαγμένα κάτω από το χαλί και ήλθε σήμετα η ώρα να βγουν με ορμή στην επιφάνεια, με τον κίνδυνο να μας πνίξουν όλους. Αυτό το άρθρο ήταν η διατύπωση του δικού μου προβληματισμού σε απάντηση της επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης να επιχειρεί να λύσει τα προβλήματα με παραπλανητικές ρητορείες περί "θωρακισμένης" ελληνικής οικονομίας.

Δυστυχώς, αφήσαμε να περάσει πολύτιμος χρόνος. Επαναφέρω ωστόσο τις προτάσεις μου, όχι επειδή επιχαίρω που επαληθεύομαι, αλλά κυρίως διότι πιστεύω ακράδαντα ότι οι πολιτικές μας πρέπει επιτέλους να ξεφύγουν από τους επικοινωνισμούς και τις μικροκομματικές λογικές. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τη χώρα και τους πολίτες από το διαφαινόμενο ναυάγιο.

Πρώτα και κύρια, πρέπει να μιλήσουμε με αλήθειες, έστω κι αν αυτές θα μας ζημιώσουν πολιτικά. Δεν είναι συμβατή με μια δημοκρατία η αποσιώπηση της πορείας των δημοσιονομικών του κράτους. Και μιλώ ασφαλώς για την απόφαση του Υπουργείου οικονομίας να δημοσιοποιεί τα στοιχεία για την πορεία των εσόδων όχι ανά μήνα, αλλά τρίμηνο, προκειμένου προφανώς να μην μας "στενοχωρεί" συχνά! Λες κι αν "στενοχωριόμαστε" κάθε τρίμηνο, θα πληρώσουμε λιγότερα σπασμένα! Το ίδιο ισχύει και για τον έλεγχο της πορείας των εξόδων. Ελήφθη πρόσφατα από την κυβέρνηση η δέσμευση για μείωση των δαπανών κατά 10%. Κάλλιστη η πρόθεση. Πλην όμως πρέπει να δημιουργηθεί ένας κόμβος προκειμένου να μπορεί ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα να παρακολουθεί την πορεία υλοποίησης αυτής της δέσμευσης σε μηνιαία βάση. Ο κόμβος αυτός μπορεί να στηθεί με λίγα χρήματα και μεγάλο spread διαδικτυακά. Ειδάλλως πολύ φοβούμαι ότι και αυτή η υπόσχεση θα έχει την τύχη μιας άλλης που είχε αναλάβει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για δραστική μείωση του δημόσιου χρέους. Αντ' αυτού, τα πέντε τελευταία χρόνια, το δημόσιο χρεός εκτοξεύτηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα.

Σε δεύτερο επίπεδο, τα μέτρα που θα λάβουμε πρέπει να είναι διαρθρωτικά και όχι ευκαιριακά. Αντί για εφάπαξ εισφορές των φορολογούμενων για να μαζέψει το κράτος χρήματα, ας δούμε επιτέλους με σοβαρότητα την περιστολή της τεράστιας κρατικής σπατάλης και τον εξορθολογισμό των δημόσιων δαπανών. Ας ξεκινήσουμε με τα χρυσοπληρωμένα συμβόλαια / πανάκριβες εξωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ και την κρατική πίττα διαφήμισης, που συντηρεί με δις δικά μας ευρώ τον μηχανισμό από τα διάφορα παπαγαλάκια -μισθοφόρους της κρατικής προπαγάνδας!

Σε τρίτο επίπεδο, πρέπει να βάλουμε φραγμό στη φοροδιαφυγή των ισχυρών. Έχω επανειλημμένως μιλήσει για τα δις ευρώ που έχουμε "χαρίσει" στους μεγαλοκαναλάρχες και τους γνωστούς εθνικούς μας προμηθευτές! Οι πρόσθετοι φόροι στους μικρομεσαίους αφενός θα ενισχύσουν την φοροδιαφυγή και την παραοικονομία και αφετέρου θα παραλύσουν την αγορά. Σε αυτό το σημείο πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε και στο τεράστιο ζήτημα της διάλυσης των μηχανισμών ελέγχου. Μακροπρόθεσμα, η αποκέντρωση αυτών των ελεγκτικών υπηρεσιών θα εξασφαλίσει την υγιή τους λειτουργία μακριά από κομματισμούς, που θρέφουν τη διαφθορά.

Για τη συνέχεια που χαρακτηρίζει τις θέσεις μου και την έγκαιρη κατάθεσή τους μπορείτε να ανατρέξετε σε προηγούμενες τοποθετήσεις μου.

Για τα μέτρα εξόδου από την κρίση:
http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=282&Itemid=156
Για την αύξηση του ΦΠΑ, η κάθετη αντίθεσή μου:
http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=61&Itemid=156
Για τον προυπολογισμό του 2008:
http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=176&Itemid=155
Για την πάταξη της διαφθοράς και την αποκέντρωση:
http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=304&Itemid=156
Για την "θωρακισμένη" ελληνική οικονομία:
http://tatoulis.blogspot.com/2008/10/blog-post.html


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ;

Για όσους φίλους Μακεδόνες δεν μπορέσατε να παρευρεθείτε στην παρουσίαση του βιβλίου μου μπορείτε να δείτε το κείμενο της ομιλίας μου στο www.tatoulis.gr .


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Η "big babble" του ειδικού μας βάρους στη διεθνή σκηνή...

Τελικά το περίφημο ρητό του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή «έξω πάμε καλά» ακολουθεί και αυτό την φρενήρη κάθετη πτώση, όπως όλοι οι υπόλοιποι κυβερνητικοί χειρισμοί. Οι πανηγυρισμοί και οι επευφημίες για την εκλογή Ομπάμα και την ανάληψη της προεδρίας του ΟΑΣΕ από τη χώρα μας είχαν απ’ότι φαίνεται πολύ μικρή διάρκεια ζωής. Μετά την επίσημη επίσκεψη της ΥπΕξ των ΗΠΑ κας. Κλίντον στη γείτονα χώρα και την ανακοίνωση της εκεί επίσημης επίσκεψης του κ. Ομπάμα τον προσεχή Απρίλιο τα χαμόγελα πάγωσαν και οι ελπίδες μας τελείωσαν. Δεν μένει πλέον καμία αμφιβολία ότι η γειτονική χώρα αναβαθμίζεται στρατηγικά, καθίσταται σημαντικός παίχτης στα θέματα της Μέσης Ανατολής και ενδυναμώνεται η θέση της στο κυπριακό ζήτημα.
Οι υπεραισιόδοξες διαρροές από την τελευταία επίσκεψη της Ελληνίδας Υπουργού Εξωτερικών απεδείχθησαν προφανώς αναληθείς και παραπλανητικές. Οι όποιες οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις, τις οποίες έντεχνα είχαν παρουσιάσει ως το «δυνατό χαρτί» της ελληνικής διπλωματίας, δεν είναι ικανές να ενισχύσουν την εξωτερική μας πολιτική διότι λείπουν ορισμένα πολύ βασικά στοιχεία. Ουσιαστική κατάρτιση και ολοκληρωμένη, μακρόπνοη εθνική στρατηγική χαραγμένη πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις και λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές ιδιαιτερότητες και τάσεις της διεθνούς σκηνής. Δεν είναι δυνατόν τη σήμερον ημέρα να συνεχίζουμε να μιλάμε με όρους παρωχημένους, εθνικιστικούς και άκρως επικίνδυνους. Δεν είναι τυχαίο που τίποτα από όσα οι ιθύνοντες του Υπουργείου Εξωτερικών περίτρανα διαφημίζουν, δεν αποδεικνύονται από κανένα πραγματικό γεγονός και το μόνο που καταφέρνουν είναι να διατηρούν μέτωπα ανοιχτά. Ποιος αγνοεί ότι όλο και πιο έντονα γίνεται σήμερα κουβέντα για την κατάσταση της τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας στις βόρειες περιοχές της χώρας μας; Εννοείται ότι δεν μπαίνω στη διαδικασία να εξηγήσω αν υπάρχει ή δεν υπάρχει τέτοιου είδους μειονότητα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι σοβαρό να στρουθοκαμηλίζουμε, να το παίζουμε υπεράνω και να προσποιούμαστε ότι όλα βαίνουν καλώς. Οι εξελίξεις τρέχουν και συνήθως μας προσπερνάνε. Περίτρανη απόδειξη το ζήτημα με τη γειτονική χώρα της ΠΓΔΜ. Η λύση ήταν στα χέρια μας (θυμηθείτε όλοι το πακέτο Πινέιρο) και εμείς απλά την πετάξαμε ελέω τακτικισμών και επικοινωνισμών για εσωτερική κατανάλωση. Αυτά τα λάθη που κάναμε είκοσι χρόνια πριν, τα συνεχίζουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Επικοινωνίζουμε και τακτικολογούμε, «τουρκολογούμε» και «σκοπιανοποιούμε» αναλόγως την περίοδο και τι έχει αυτή να μας προσφέρει. Η ιστορία με το Βουκουρέστι είναι πολύ πρόσφατη. Σχεδόν ένα χρόνο μετά τίποτα δεν έχει κεφαλαιοποιηθεί. Είναι ωστόσο, γεγονός ότι ανεβάζοντας τους τόνους στην ελληνοσκοπιανή διένεξη , ο κ. Γκρούεφσκι έχει επιτύχει θεαματική συσπείρωση του σλαβομακεδονικού στοιχείου, καλλιεργώντας ανθελληνικό κλίμα μετά το Βουκουρέστι. Μεσούσης μάλιστα και προεκλογικής περιόδου. Το ζήτημα είναι αν, ακολουθώντας κι εμείς αυτήν την υπερπατριωτική έξαψη, εξυπηρετούμε την αναβάθμιση των δικών μας θέσεων στη διεθνή σκηνή. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει. Η υιοθέτηση ακραίων θέσεων και υψηλών τόνων σε ένα ζήτημα, του οποίου τον κάκιστο χειρισμό πληρώνουμε ακόμη, μπορεί να “ανακουφίζει” έναν κίβδηλο και μη ρεαλιστικό πατριωτισμό κάποιων ακραίων στοιχείων, αλλά επί της ουσίας προσφέρει στον κ. Γκρούεφσκι μια καλή ευκαιρία να ανεβάσει ανθελληνικές στροφές και να αλιεύσει ψηφοφόρους.
Και γι’αυτό το θέμα βέβαια ήταν μεγάλη η χαρά μας που εξελέγη ο κ. Ομπάμα. Ελπίζω ειλικρινά να μη μετανιώσουμε και γι’αυτή τη χαρά. Κάτι για το οποίο φυσικά δεν θα έχει ευθύνη ο Αμερικανός Πρόεδρος, αλλά η για ακόμη μία φορά κοντόφθαλμη και «προσωπική» χάραξη της εξωτερικής μας πολιτικής.

υγ.1. Για τα θέματα αυτά δείτε τη συνέντευξη που έδωσα στο Θάνο Δημάδη
στη City Press στην προσωπική μου ιστοσελίδα www.tatoulis.gr

υγ2. Σας θυμίζω επίσης ότι σήμερα (9 Μαρτίου 2009) παρουσιάζω το βιβλίο μου στη Θεσσαλονίκη, στις 6.30 μμ. στο Συνεδριακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς στα Λαδάδικα… η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλους τους φίλους της Βόρειας Ελλάδας…


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Η κρίση εκ βαθέων.

Την μεγάλη μου εμπιστοσύνη στη νέα εποχή, όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα από τα Νέα Μέσα (new media) την έχω καταθέσει με την ενεργή μου παρουσία στον χώρο αυτό εδώ και καιρό. Προχθές, είχα μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με το Choice4 tv, ένα νέο webtv, το οποίο εκπέμπει εδώ και λίγο καιρό, με εξαιρετικές προοπτικές για το μέλλον. Άνθρωποι σκληρά εργαζόμενοι, αυτοδημιούργητοι και δυναμικοί, με όραμα και άποψη για αυτό που κάνουν, συνδυασμό με εξαιρετική τεχνογνωσία και υποδομές. Την συζήτηση που είχα με την κ. Μπόμπου μπορείτε να τη δείτε εδώ.

http://www.choice4.tv/site/site/index.php?cat=58#

Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία και εύχομαι καλή επιτυχία στο εγχείρημά τους.


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>