Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Deja vu!

Νομίζει κανείς τον τελευταίο καιρό ότι ζει ξανά το 1985. Κάτι τέτοιο αντιλήφθηκα διαβάζοντας το κύριο άρθρο του εκδότη του Βήματος, του κ. Ψυχάρη, ο οποίος διαπίστωνε μεγάλες ομοιότητες στο προφίλ των δύο πρωθυπουργών (mea culpa, καρατόμηση υπουργών οικονομίας, ρητορικό χάρισμα…). Σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά προστίθεται δυστυχώς και η παροχολογία των ημερών. Βέβαια, το ζήτημα είναι ότι αφενός ο ελληνικός λαός έχει δει πού καταλήγει η παράλογη αυτή διασπάθιση χρήματος και πώς υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών του και αφετέρου το πολιτικό κλίμα είναι ήδη πολύ επιβαρυμένο. Δεν μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει μπροστά κι εμείς να γυρνούμε πίσω δυο δεκαετίες. Ιδίως όταν όλοι γνωρίζουμε ότι το ’85 το πληρώνουμε πολύ ακριβά ακόμη…

Ευρισκόμενος σε παρέα τις προάλλες με αντικείμενο τις πολιτικές εξελίξεις (όχι την ουσία της πολιτικής, αλλά το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών! )άκουσα για τη "διαφορετικότητα" του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, η ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει πλέον πρέπει να είναι βασισμένη σε στοιχεία πραγματικότητας και όχι απλών δεσμεύσεων για το μέλλον. Διότι, αυτή η ατεκμηρίωτη ελπίδα είναι που μας οδήγησε διαχρονικά σε λάθος επιλογές. Κατ' αρχήν πρότεινα (αν θέλει ο κ. Παπανδρέου να γίνει πιστευτός στα όσα διατείνεται για τη διαφθορά) να συμφωνήσουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί να ανοίξουν όλοι οι κρυφοί λογαριασμοί στα μεγάλα σκάνδαλα που ταλάνισαν τον τόπο προκειμένου να δούμε τα ονόματα (και πολιτικών ίσως ) που κρύβονται από πίσω. Στο χρηματιστήριο, τους εξοπλισμούς, τη Mayo, τις υποκλοπές, τη siemens Και ασφαλώς....το Βατοπέδι. Επίσης, να μας ενημερώσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε τι σημείο βρίσκεται η εσωτερική έρευνα που διέταξε για την υπόθεση Τσουκάτου και πώς προτίθεται να πορευτεί σχετικά με τό ξακαθάρισμα των οικονομικών και των χρηματοσότησεων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τέλος, μια παρατήρηση. Και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων στάθηκαν με δειλία στην τελευταία συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το μείζον ζήτημα του ασύλου. Ο κ. Καραμανλής έχει δώσει σημεία γραφής σχετικά με τις ρήξεις που (δεν) είναι έτοιμος να κάνει ...Ο κ. Παπανδρέου που ρητορεύει για τις δικές του επιγενόμενες τομές, γιατί δεν ξεκινά από τώρα με ρεαλιστικές δεσμεύσεις, έστω κι αν αυτές μικροκομματικά ενδεχομένως να στοιχίσουν; Ο ελληνικός λαός θέλει επιτέλους αλήθειες και αλλαγή και όχι deja vu καταστάσεων που μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση.


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Κάποιες Απαντήσεις και μια πρόσκληση.

Σήμερα, δημοσιεύεται μια συνέντευξή μου στα Νέα, την οποία μπορείτε να δείτε στη διεύθυνση http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4498523. Από τις ερωτήσεις αναγνωστών δεν δημοσίεύθηκαν δύο, τις οποίες απαντώ παρακάτω. Ελπίζω οι φίλοι εκείνοι που είχαν την καλοσύνη να καταθέσουν τις ερωτήσεις τους, να δουν στο Blog τις απαντήσεις μου.


Γιάννης Παπαδάκης
Μπορείτε να μου εκθέσετε τη βασική σας διαφορά από έναν έντιμο σοσιαλιστή πολιτικό;


Νομίζω ότι καλό είναι να μην σκεφτόμαστε πλέον στην Ελλάδα με κριτήρια ιδεολογίας, διότι αυτή είναι μια πολυτέλεια που η παρούσα κατάσταση δεν επιτρέπει. Τίποτε δεν με χωρίζει από έναν έντιμο και εργατικό πολιτικό. Από τη στιγμή που ο στόχος είναι κοινός- το συμφέρον του τόπου και των πολιτών που μας εμπιστεύθηκαν- τότε ο διάλογος μέσα από τις θέσεις και τις αντιθέσεις μας θα έχει καλούς καρπούς. Η διάκριση λοιπόν σήμερα πρέπει να γίνει με ένα μόνο κριτήριο και με καθόλου ελαστική συνείδηση. Οι έντιμοι πρέπει να βάλουν απέναντι τους, τους ανέντιμους. Οι πολιτικοί. Οι δημοσιογράφοι. Οι δικαστές. Οι αξιωματούχοι. Η διάκριση αποτελεσματικού και αναποτελεσματικού δεν έχει καμία έννοια. Διότι ο ανέντιμος είναι ευθύς εξαρχής άχρηστος για τον τόπο και αποτελεσματικός αποκλειστικά για τον εαυτό του και την παρέα του.

Οδυσσέας Τσουκόπουλος
΄Οταν γίνατε υφυπουργός Πολιτισμού υποσχεθήκατε δημόσια ότι θα φροντίσετε για τη μερική αναστήλωση του ναού της Αλέας Αθηνάς Τεγέας, για τον οποίον ο Παυσανίας εκφράζει το θαυμασμό του περιγράφοντάς τον ως "μέγας τε και θέας άξιον". Πού βρίσκεται το θέμα;

Πρόκειται σίγουρα για ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μνημεία, ένα εξαιρετικά σημαντικό ιερό. Με την ανάληψη των καθηκόντων μου, σύστησα μια επιτροπή, η οποία ανέλαβε να περαιώσει τη σχετική μελέτη: ανάδειξη του περιβάλλοντος χώρου, μερική αναστήλωση του ναού, προσβασιμότητα στους πολίτες. Από ότι γνωρίζω, η επιτροπή συνεχίζει τις εργασίες της. Από εκεί όμως κι έπειτα οφείλετε να ρωτήσετε τους διαδόχους μου. Ξέρετε την επομένη της αποχώρησης μου από το υπουργείο, υπήρξε η αίσθηση ότι ανελάμβανε κάποια άλλη, «εχθρική» κυβέρνηση. Πολλές μελέτες και εργασίες που με κόπο είχαν γίνει τα δύο εκείνα χρόνια μπήκαν στο συρτάρι και δεν βγήκαν ποτέ. Δυστυχώς, αυτή είναι η κατάντια του πολιτικού συστήματος. Έχω επαναλάβει και στο παρελθόν, ότι πρέπει σε κάποια ζητήματα να χαραχθούν εθνικές πολιτικές, ανεξαρτήτως κυβερνώντων: στον πολιτισμό, στην υγεία, στην παιδεία, στην εξωτερική πολιτική. Προσωπικά, αυτό το έκανα πράξη στο υπουργείο Πολιτισμού , όπου δεν κινήθηκα καθόλου με βάση τα σκληρά κομματικά κριτήρια. Διατήρησα όλους εκείνους τους αξιωματούχους που είχαν να προσφέρουν και στο υπουργείο και τον τόπο.

υγ. στο facebook, έχω δημιουργήσει ένα group με τίτλο "Όχι στην ατιμωρησία των ολίγων". Σας καλώ να συνδράμετε στη δυναμική του...


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Μια ευχή. Ένα ανέκδοτο.

Επανέρχομαι μετά από έναν περίπου μήνα διαδικτυακής αποχής. Διάβαζα ωστόσο. Aπλώς δεν έγραφα.

Στα σχόλια ορισμένων από εσάς σχετικά με την θέση μου στον προϋπολογισμό, θεωρώ ότι οι εξελίξεις επαληθεύουν την ευθεία μου αμφισβήτηση. Όσο για την απόφαση μου να ψηφίσω «Παρών» και να μην συνταχθώ με το «Όχι» της αντιπολίτευσης, έχω επαναλάβει ότι δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να αφήσω το περιθώριο να ταυτιστώ με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την οικονομία. Τώρα, η όποια κριτική και σε αυτό το θέμα, θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι κακόπιστη. Έχω κάνει τα τελευταία 20 χρόνια, πολλές ρήξεις, χωρίς να υπολογίσω κανένα δήθεν προσωπικό κόστος, για να μου προσάψουν κάποιοι γιατί δεν πήγα ένα βήμα παραπέρα. Δεν πήγα, διότι δεν συμφωνούσα. Απλά και ειλικρινά.

Η ευχή...

Σε αυτήν την πρώτη ανάρτηση του έτους, ας ευχηθώ έστω και ετεροχρονισμένα. Εύχομαι υγεία κατ’ αρχήν. Όλα τα υπόλοιπα μπορούμε να τα φτιάξουμε μαζί. Όλοι μαζί να πολεμήσουμε τον συντηρητισμό μας, που ναι μεν μας εξασφαλίζει ένα βέβαιο, γνωστό πλην όμως άσχημο παρόν, αλλά μας αποτρέπει από κάθε προσπάθεια να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον. Όλοι μαζί να καταλάβουμε ότι ο τόπος μας δεν χρειάζεται σωτήρες. Όλοι μαζί να εμπιστευθούμε την κρίση μας και τις δικές μας δυνάμεις. Σε όλα αυτά, όλοι μας έχουμε ρόλο. Και Λόγο.

Το ανέκδοτο...

Θα κλείσω με ένα σχόλιο που άκουσα πριν από λίγες ημέρες σε μια παρέα, στην πατρίδα μου την Αρκαδία. Δια στόματος ενός ανθρώπου, που πριν από λίγο καιρό θα χαρακτηρίζαμε «βαμμένο δεξιό», εκ των ιδρυτών των τοπικών οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας, πλην όμως βαθύτατα πολιτικοποιημένο άτομο.

Μου είπε το «ανέκδοτο του 2009», έτσι το χαρακτήρισε.

«Ξέρεις Πέτρο ποια είναι η μετεξέλιξη του κόμματός μας; Το 2004 είχαμε εναντίον μας όλα τα Μέσα Ενημέρωσης και όλους τους νταβατζήδες. Και νικήσαμε. Το 2009, αν γίνουν εκλογές, θα έχουμε μαζί μας όλα τα Μέσα Ενημέρωσης και όλους τους νταβατζήδες. Και θα χάσουμε. Αυτή ήταν η επανίδρυση μας»….

Η προανακριτική

Ps. Όποιος θέλει να διαβάσει την ομιλία μου για τη σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής στη Βουλή για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου μπείτε στο
http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=298&Itemid=156. Πιθανότατα να εύχονται ορισμένοι να αλλάξει η ατζέντα. Και αυτό είναι που συμβαίνει κατά κανόνα άλλωστε. Εκτός κι αν αρθρώσουμε όλοι τον λόγο που μας πρέπει.


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>