Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ;

Η διεθνής οικονομική κρίση είναι αναμφισβήτητα υπαρκτή. Ωστόσο τρεις μεγάλοι κίνδυνοι αυτή τη στιγμή είναι άμεσοι και ορατοί. Κατ’ αρχήν, να προσπαθήσουμε να λύσουμε λάθος πρόβλημα, μην έχοντας κατανοήσει ορθά τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτά τα αποτελέσματα. Δεύτερον, να καταληφθούμε από ιδεοληψίες και να μιλήσουμε για το τέλος εποχής του φιλελεύθερου μοντέλου οργάνωσης της οικονομίας. Και τρίτον, στα καθ’ ημάς, να φορτώσουμε στη διεθνή συγκυρία όλα τα δεινά της ελληνικής οικονομίας, που προϋπάρχουν ασφαλώς κατά δεκαετίες πριν των πρόσφατων εξελίξεων.

Διεθνής Κρίση και ΗΠΑ

Πολλοί είναι εκείνοι που επιχαίρουν για την «Επιστροφή του Κράτους», ως σανίδα σωτηρίας για την διεθνή οικονομία που απειλείται από την μαινόμενη κρίση!
Ας δούμε λοιπόν ψύχραιμα κάποιες χρήσιμες παραμέτρους.
- Τις τελευταίες δεκαετίες οι ΗΠΑ μετατράπηκαν από πιστώτρια σε χρεώστρια χώρα, όπερ σημαίνει ότι δαπανούν σε προϊόντα και υπηρεσίες παραπάνω από όσα παράγουν.
- Kατά τη δεύτερη ωστόσο τετραετία Clinton, έγιναν σοβαρές προσπάθειες και το δημοσιονομικό έλλειμμα μετατράπηκε σε πλεόνασμα. Όμως από το 2000 και μετά αυτό το πλεόνασμα μετατράπηκε σε αυξανόμενο έλλειμμα, με αποτέλεσμα έκτοτε το δημόσιο χρέος να διογκώνεται με μη διατηρήσιμους ρυθμούς.
- Με αυτό το αρνητικό δεδομένο η κεντρική τράπεζα αντί να αυξήσει τα επιτόκια και η κυβέρνηση είτε να περικόψει τις δαπάνες είτε να αυξήσει τους φόρους, η τελευταία αύξησε ανορθολογικά τις δημόσιες δαπάνες με παράλληλη μείωση των φόρων, ενώ την ίδια στιγμή η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα κράτησε τα επιτόκια σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα για να μην επιβραδυνθεί η οικονομική δραστηριότητα.
- Η περίφημη φούσκα των ακινήτων υπήρξε δημιούργημα της παρέμβασης του πολιτικού συστήματος στην αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ, που εκδηλώθηκε μέσω των δύο απόλυτα ελεγχόμενων από την κυβέρνηση ημικρατικών οργανισμών, Fannie Mae και Freddie Mac, που κατέχουν ή έχουν εγγυηθεί σχεδόν τέσσερα τρισεκατομμύρια δολάρια των χρεών των νοικοκυριών στις ΗΠΑ.

Ποια είναι λοιπόν τα συμπεράσματα από αυτές τις παραμέτρους.
Πρώτον: Με βάση τα πιο πάνω, την ευθύνη για την κρίση φέρουν οι δημοσιονομικές και οι νομισματικές πολιτικές που ακολούθησαν οι ΗΠΑ, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια, αλλά και οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές οι οποίες απέτυχαν παταγωδώς στον κρίσιμο ρόλο τους. Επομένως μόνο η ελεύθερη αγορά δεν ευθύνεται για την κρίση (όπως διάφοροι διατρανώνουν) άλλα η νεοσυντηρητική πολιτική και οικονομική ηγεσία των ΗΠΑ.

Δεύτερον: Το πρόβλημα εντάθηκε σαφώς μέσα από την κρατική παρέμβαση στη λειτουργία απόλυτα ελεγχόμενων από την κυβέρνηση ημικρατικών οργανισμών.


Πολλοί είναι ωστόσο εκείνοι που θριαμβολογούν ότι «το κράτος επιστρέφει». Αρχής γενομένης από το περίφημο σχέδιο Πόλσον για τη διάσωση των επενδυτικών τραπεζών στις ΗΠΑ. Ο συλλογισμός αυτός ενέχει αναμφίβολα εγγενείς αδυναμίες. Πώς επιστρέφει ο κρατισμός, αφού με βάση τα παραπάνω συμπεράσματα το πιθανότερο είναι ότι δεν έφυγε ποτέ (αντίθετα οι όποιες στρεβλώσεις είχαν την ευλογία του κράτους); Γιατί κάποιοι νιώθουν δικαιωμένοι με το σχέδιο Πόλσον, το οποίο αποφάσισε να αποσπάσει 700 εκατομμύρια δολάρια από τις τσέπες των απλών φορολογουμένων και να τα καταθέσει στους τζογαδόρους των παραγώγων; Ποια είναι η αριστερή ηθική, σύμφωνα με την οποία όλοι πρέπει να χρηματοδοτούν δια των φόρων τις ατυχείς ή τυχοδιωκτικές επιλογές των ολίγων και πλουσίων;

Οι απαντήσεις είναι απλώς προϊόν κοινής λογικής.

Διεθνής Κρίση και Ελλάδα

Στην Ελλάδα τώρα, πριν λίγες μέρες, μέσα στη δίνη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, πτυχές της οποίας επιχείρησα να περιγράψω συνοπτικά παραπάνω, κατατέθηκε στη Βουλή το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2009. Δεν αμφισβητεί κανείς ότι το έργο των συντακτών του ήταν εξαιρετικά δύσκολο με δεδομένη την αβεβαιότητα που προκαλεί η διεθνής συγκυρία. Η θύελλα αυτή, σύμφωνα με όλες τις αναλύσεις, θα επηρεάσει αναπόδραστα την πραγματική οικονομία και συνακόλουθα τις επιδόσεις όλων των επιμέρους εθνικών οικονομιών. Οι αρνητικές επιπτώσεις θα εξαρτηθούν κατά βάση από την κατάσταση της κάθε εθνικής οικονομίας και από την αποτελεσματικότητα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Ας δούμε με ψυχραιμία ποια είναι αυτή η κατάσταση και πόσο αποτελεσματική ήταν μέχρι τώρα.

Ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί το βασικό εργαλείο άσκησης της οικονομικής πολιτικής. Η κατάρτιση δε ενός νέου προϋπολογισμού βασίζεται κυρίως στην εκτίμηση για την εκτέλεση εκείνου που προηγείται, εκείνου που ήδη τρέχει. Όσο πιο στέρεα η βάση, τόσο πιο σταθερό και αξιόπιστο το οικοδόμημα του νέου.

Οι εκτιμήσεις λοιπόν για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους, αν ληφθούν υπόψη τα διαθέσιμα απολογιστικά στοιχεία, φαίνονται υπερβολικά, αν όχι παράλογα, αισιόδοξες. Ενδεικτικά σημειώνω: Δεν είναι υπερβολικά αισιόδοξη η εκτίμηση για ετήσια αύξηση των καθαρών εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού κατά 10,9%, όταν η αύξηση του πρώτου εξαμήνου ήταν μόλις 4,3%; Δεν είναι υπερβολικά αισιόδοξη η εκτίμηση για ετήσια αύξηση των εσόδων του ΠΔΕ κατά 1,2%, όταν το πρώτο εξάμηνο παρατηρείται μείωση των εσόδων αυτών κατά 12,1%; Και άλλες όμως εκτιμήσεις για κρίσιμα μεγέθη του τρέχοντος προϋπολογισμού δείχνουν σημαντικές και συνάμα ανησυχητικές αποκλίσεις. Για παράδειγμα, η δαπάνη για πληρωμή τόκων του Δημόσιου χρέους εκτιμάται ότι θα υπερβεί τον αρχικό στόχο κατά €800 εκατ. και θα φθάσει τα €11,3 δις έναντι €9,8 δις το 2007 (αύξηση15,4% !!). Την ίδια στιγμή, το Δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι θα υπερβεί τον αρχικό στόχο κατά €6,8 δις και θα ξεπεράσει στο τέλος του έτους τα €257,1 δις έναντι €239,6 δις στο τέλος του 2007 (αύξηση 7,3% !!).

Γι’αυτό το λόγο και δη σε περιόδους μεγάλης αβεβαιότητας, όπως αυτή που βιώνουμε, θεωρώ ότι οι αισιόδοξες εκτιμήσεις πρέπει να αποφεύγονται, αφού τυχόν η διάψευσή τους πλήττει το κύρος και την αξιοπιστία των δημοσιονομικών αρχών της χώρας. Στην τρέχουσα συγκυρία δοκιμάζεται σκληρά η αξιοπιστία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και συνακόλουθα η αξιοπιστία των εποπτικών αρχών του κράτους. Ως εκ τούτου, η εμπιστοσύνη των πολιτών στην ικανότητα του κράτους να διαχειριστεί την κρίση πρέπει να προστατευθεί ως κόρη οφθαλμού.

Ωστόσο, ακόμη και αν επαληθευτούν οι παραπάνω αισιόδοξες εκτιμήσεις, η κατάσταση των οικονομικών του κράτους εξακολουθεί να είναι κρίσιμη. Το δημόσιο χρέος, παρά τις δεσμεύσεις και παρά τη μείωση που εμφανίζει ως ποσοστό του ΑΕΠ, εξακολουθεί να διογκώνεται επικίνδυνα ως απόλυτο μέγεθος. Οι δαπάνες κρατικής λειτουργίας διογκώνονται ανησυχητικά, παρά τις αυστηρές συστάσεις του πρωθυπουργού για πάταξη της σπατάλης και φειδωλή διαχείριση. Μάλιστα, οι δαπάνες αυτές εκτιμάται ότι θα είναι φέτος κατά 13,1 δις μεγαλύτερες από το ολυμπιακό έτος 2004 και κατά €17,8 δις από το προολυμπιακό έτος 2003, παρά την πρωθυπουργική δέσμευση για μείωσή τους κατά €10 δις το χρόνο.

Οι παραπάνω επισημάνσεις λοιπόν δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά για την εκτέλεση του τρέχοντος προϋπολογισμού, ο οποίος αποτελεί τη βάση για την κατάρτιση του προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Στο βαθμό που θα υπάρξουν σημαντικές αποκλίσεις, θα διαβρωθεί αναπόφευκτα η βάση κατάρτισης και του επόμενου.

Επιπρόσθετα ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει περαιτέρω μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της Κ/Κ κατά 1,1% του ΑΕΠ. Δυστυχώς, η μείωση αυτή για μία ακόμη φορά θα προέλθει κατά βάση από αύξηση των φορολογικών εσόδων και δευτερευόντως από μείωση των επενδυτικών δαπανών, ενώ αρνητική θα είναι και η συμβολή των δαπανών λειτουργίας του κράτους. Το δημόσιο χρέος προβλέπεται να αυξηθεί κατά €10 δις και να διαμορφωθεί στα €267,1 δις στο τέλος του 2009, ενώ οι τόκοι του θα προσεγγίσουν τα €12 δις το επόμενο έτος (δηλαδή, €1 δις το μήνα!).

Έχω κατ’ επανάληψη τονίσει ότι το κλειδί για τη μόνιμη εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών βρίσκεται στις δαπάνες λειτουργίας του κράτους. Αυτό επιβεβαιώνει και η διεθνής εμπειρία, όπως αποκαλύπτουν σχετικά συγκριτικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Πολλές χώρες, όπως η Σουηδία , η Φινλανδία, η Ιρλανδία, το Βέλγιο και άλλες, κατάφεραν να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους περιορίζοντας τις κρατικές δαπάνες έως και 15 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Έχω εδραία την πεποίθηση ότι αν δεν περικόψουμε τις κρατικές δαπάνες, θα αναπαράγονται και θα διευρύνονται τα ελλείμματα, θα διογκώνεται το δημόσιο χρέος και θα γίνεται ολοένα και επαχθέστερη η εξυπηρέτησή του εις βάρος των πολιτικών κοινωνικής προστασίας και ανάπτυξης. Όταν το 2009 ξοδέψουμε πάνω από το ένα πέμπτο των συνολικών φορολογικών εσόδων για την πληρωμή των τόκων του δημοσίου χρέους, τα περιθώρια για χρηματοδότηση των πολιτικών κοινωνικής συνοχής και ανάπτυξης στενεύουν δραστικά. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στα μεγέθη του νέου προϋπολογισμού. Μειώνονται οι δημόσιες επενδυτικές δαπάνες κατά €950 εκατ. και περιορίζονται στο 3,2% του ΑΕΠ από 5,1% το 2004 και 5,4% το 2000. Οι δαπάνες ασφάλισης, περίθαλψης και κοινωνικής προστασίας αυξάνονται κατά 11%, ενώ αν αφαιρεθεί το ποσό που προορίζεται για το Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών ο ρυθμός αύξησής τους περιορίζεται στο 4,8%. Είναι λοιπόν εμφανές ότι η αύξηση δαπανών σε καμία περίπτωση δεν ισοδυναμεί με βελτίωση του επιδιωκόμενου αποτελέσματος. Μόνο η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υφιστάμενων δαπανών μπορεί να δώσει καλύτερο αποτέλεσμα και οι επιπλέον πόροι ακόμη μεγαλύτερο.
Συμπεραίνοντας, η αποτελεσματικότερη και χρηστή διαχείριση των πόρων είναι το πρώτο βήμα, το οποίο δυστυχώς ακόμα δεν έχει ευοδωθεί. Η επανίδρυση του κράτους προχωρά με βραδείς ρυθμούς, ενώ ο νόμος για τον έλεγχο της δημοσιονομικής διαχείρισης και την πάταξη της διαφθοράς που ψηφίσαμε το 2006, παραμένει ανενεργός στο συρτάρι των αρμοδίων.
Το επόμενο χρονικά - αλλά παράλληλο - βήμα είναι ο δραστικός περιορισμός της κρατικής σπατάλης και της φοροδιαφυγής. Έτσι θα δημιουργήσουμε ικανά πρωτογενή πλεονάσματα που θα επιτρέψουν την τιθάσευση του αδηφάγου δημοσίου χρέους και τη μείωσή του ως απόλυτο μέγεθος και όχι απλώς ως ποσοστό του ΑΕΠ. Μόνο έτσι θα απαλλάξουμε τους Έλληνες από το άχθος εξυπηρέτησής του, που φέρουν καρτερικά τα τελευταία 30 χρόνια.

Εν είδει επιλόγου: Τα τρία «Φ»

Η διεθνής οικονομία δεν χρειάζεται μεσσίες. Και πολύ περισσότερο όταν αναζητούνται στηρίγματα στα πήλινα πόδια άρρωστων – βυθισμένων σε χρόνια κρίση - κρατών. Από την κρίση, μπορούμε να αντλήσουμε χρήσιμα μαθήματα και να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένα βήματα:

- Να εγγυηθούμε τη διαφάνεια των χρηματοπιστωτικών προϊόντων, προκειμένου οι αγοραστές να γνωρίζουν εκ των προτέρων τους κινδύνους.
- Να ξεκαθαρίσουμε ότι οι κίνδυνοι που αναλαμβάνουν πιστωτικά ιδρύματα θα επιβαρύνουν μόνο τους μετόχους και τα στελέχη του. Δεν μπορούν τέτοιες υψηλού ρίσκου επιλογές να επιβαρύνουν τους πολίτες φορολογούμενους.
- Να κάνουμε σαφές ότι η πτώχευση ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος δεν συνεπάγεται την κρατικοποίηση του, αλλά την εξαγορά του από άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση θα ισχύει η παράλογη και άδικη ιδιωτικοποίηση των κερδών και αντίστοιχη κοινωνικοποίηση των ζημιών.

Έτσι ακριβώς και η ελληνική οικονομία δεν χρειάζεται μεσσίες. Ούτε ασφαλώς και μπορεί να θωρακιστεί απέναντι στις διεθνείς κρίσεις, αν πρώτα δεν θωρακιστεί απέναντι στις δικές της εγγενείς αδυναμίες, στις δικές της στρεβλώσεις, στον δικό της κάκιστο εαυτό.
Σε αυτή την προσπάθεια, θεωρώ ότι πρέπει να διακηρύξουμε την προσήλωση μας σε τρεις αρχές, τρία «Φ», που δεξιοί και αριστεροί «αριστεροί» (με την έννοια των δήθεν κοινωνικά ευαίσθητων και οπαδών του άκρατου λαϊκισμού) έχουν στερήσει από το λεξιλόγιο και την πρακτική του πολιτικού βίου της χώρας.
Προσήλωση λοιπόν:
Στον Φιλελευθερισμό και την πάταξη των εγχώριων στρεβλώσεων (κλειστά επαγγέλματα, συντεχνίες, ωράριο, κτλ).
Στη Φιλαλήθεια και το θάρρος να πούμε στους Έλληνες τα πράγματα με το όνομά τους .
Στη Φιλοτιμία να εργαστούμε προς όφελος του πολίτη - και όχι των πέντε έξι επιχειρηματιών που χρόνια εξυπηρετεί το σύστημα - προς όφελος του τόπου και όχι του δικού μας πλουτισμού.

Καλό είναι να κρατούμε κατά νου ότι οι κρίσεις στην οικονομία δεν προσφέρονται για επικοινωνισμούς. Κι αυτό διότι η διάσταση ανάμεσα στην επικοινωνία και την πραγματικότητα γίνεται αντιληπτή δια γυμνού οφθαλμού: το βράδυ γίνομαστε δέκτες της επικοινωνίας στα δελτία, το πρωί η ζοφερή καθημερινότητα του καθενός μας παραμένει τραγικά ίδια. Η πραγματική οικονομία εκδικείται με τον χειρότερο τρόπο, όσους προσπαθούν να βάλουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Άλλωστε κάτω από το δικό μας χαλί δεν χωρά πλέον ούτε λίγη στάχτη. Διότι αν ο Αμερικανός εξανίσταται που πρέπει να δώσει χρήματα για να σώσει τη Λήμαν, πώς να νιώθει ο Έλληνας που για χρόνια αιμοδοτεί από τη δική του φτωχική τσέπη έναν τερατωδώς πολυέξοδο δημόσιο τομέα , αξιωματούχους του κράτους και κομματικά στελέχη με παχυλούς μισθούς, τυχοδιώκτες της πολιτικής που πλουτίζουν σε ένα βράδυ, και χρόνια άρρωστους οργανισμούς – από την Ολυμπιακή έως τον ΟΣΕ…
Κι αν επιχαίρουν ορισμένοι με την δήθεν επιστροφή του κράτους (που δεν έφυγε ποτέ), όλοι εκείνοι οι δήθεν κοινωνικά ευαίσθητοι, προφανώς αρέσκονται να σπαταλούν ανερυθρίαστα τον ταπεινό οβολό του πολίτη. Κι αυτό πρέπει με θάρρος και κοιτώντας στα μάτια τον Έλληνα να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή, χωρίς επικοινωνιακά φτιασίδια, χωρίς να υπολογίσουμε το κόστος από πιθανώς εσφαλμένους χειρισμούς, ακόμη και ημέτερους…


29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Τατούλη

Μιλάτε για φιλαλήθεια αλλά η πορεία σας είναι τα "μισόλογα", οι "υπαινιγμοί", οι "μπηχτές", το "αντάρτικο".

Αυτά δεν είναι φιλαλήθεια.

Αν έχετε κάτι να πείτε πείτε το να τελειώνουμε.

Σας είδα και στο Λαζόπουλο ...

Ανώνυμος είπε...

Δεν είστε εσείς ο αντάρτης κ. Τατούλη, αλλά οι υπουργοί που όχι μόνο δεν τηρούν το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ, αλλά πράττουν και σε ορισμένες περιπτώσεις ακριβώς το αντίθετο! Αυτοί, άλλα λέγανε προεκλογικά και άλλα κάνουν μετεκλογικά. Ή μήπως θα γίνονταν κυβέρνηση αν έλεγαν προεκλογικά ότι θα αυξήσουν την φορολογία, δηλ. το ίδιο που έλεγε και το ΠΑΣΟΚ;

Οι περισσότεροι πολιτικοί, όταν ανοίγουν το στόμα τους και υπάρχει κάμερα κοντά να τους τραβάει, μόνο ψέμματα και μισές αλήθειες λένε. Παίζουν θέατρο, υποκρίνονται τον φίλο, ή στη χειρότερη περίπτωση τον ουδέτερο...

Κανονικά θα έπρεπε να φοβάται ο κ. Καραμανλής μήπως και τον διαγράψουν οι 151 βουλευτές και όχι να φοβούνται οι 151 μήπως και τους διαγράψει ο κ. Καραμανλής. Εκτός κι αν και οι υπόλοιποι 151 το ίδιο είναι. Ε ναι, και παίζουν το θέατρο "good cop bad cop".

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Τατούλη,η έλειψη σχολίων οφείλεται στην μηδενική επισκεψιμότητα ή στην ποιότητα των σχολίων?

Ανώνυμος είπε...

auto to "πάταξη των εγχώριων στρεβλώσεων-ωράριο" poly m aresei.. Exeis doylepsei se idiwth? den nomizw.as "anoiksoun" ta wraria alla oxi me ta shmerina dedomena. den einai dynaton na afhsete toso kosmo ekte8imeno stous idiwtes. na douleuoun apo to prwi mexri to brady, xwris na mporoun na kanoun kataggelia stous epoptes giati einai.. syntexnia me tous epixeirhmaties. dwste dikaiomata stous idiotikous ypallhlous! yparxoun ki aytoi.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Τατούλη, περιμένω από 6 Οκτώβριος 2008 2:23 πμ μία έστω αναφορά , αν ΟΧΙ μία απάντηση, όπως συνηθίζεται άλλωστε και σε ανώνυμους χρήστες . . .

Σας υπενθυμίζω το τελευταίο τμήμα της παραπάνω αναφοράς μου :
http://press-gr.blogspot.com/2008/10/blog-post_2506.html

". . . Επειδή γνωρίζω, ότι είσαστε από τους πολιτικούς που διαβάζετε εμάς τους "σχολιαστές" Bloggers, θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε, έστω τα δύο παρακάτω άρθρα μου, και να μου γράψετε και τα δικά σας σχόλια.

Α. http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2008/09/blog-post_8041.html#links

Β. http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2008/09/pot-pouri.html

Γνωρίζω τη δυσκολία να ξαναβγάλετε το "σπασμένος σας σπαθί" από το θηκάρι, ή μύγα που ΔΕΝ σήκωνε, το έσπασε.

Επώνυμα, έντιμα με Αρετή, τόλμη και τη δέουσα κατανόηση. . ."


Θα επιμείνω λοιπόν περιμένοντας.

Δεν σκοπεύω να θέσω καινούρια ερωτήματα και ούτε να σχολιάσω επί της ουσίας, τη χθεσινή σας παρουσία, στο ευτελές REALITY SHOW, όπου και εσείς δυστυχώς, συντροφιά και πλάι – πλάι, μαζί στα ίδια έδρανα της φαυλότητας και της κακογουστιάς, όπου καταφεύγουν για την δήθεν ΔΩΡΕΑΝ διασκέδαση (και για ένα επίσης ΔΩΡΕΑΝ αναψυκτικό και λίγα κρακεράκια), κάποιοι φτωχό-δυστυχισμένοι συμπολίτες μας, οι οποίοι, για να ξεπληρώσουν το εισιτήριο τους, εξαναγκάζονται από τους συντελεστές αυτής της άθλιας εκπομπής, να χαμογελούν συνεχώς και το ίδιο να παλαμακίζονται αφελώς, τις περισσότερες φορές μέχρι άκρατης βλακείας – θαρρώ είναι και μία κάποιας ηλικίας κυρία εκεί, μόνιμη θαμώνας υποτίθεται, η οποία συνεχώς παριστάνει την πολύ/γελούσα και την ξεκαρδισμένη από ευχαρίστηση από τα ανούσια καλαμπούρια που ακούει συμπράττοντας και αυτή, στον εξευτελισμό που υπόκεινται αρκετοί συμπολίτες μας. κλπ. http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2008/10/1_01.html

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2008/10/blog-post_559.html

Η παρουσία εκεί είναι δικαίωμα σας . . . αλλά και από την άλλη επειδή είστε δημόσιο πρόσωπο . . . κάθε δημόσια εμφάνισή σας υπόκειται σε αυτονόητη κριτική, όπως και κάθε υπεκφυγή σας να απαντάται σε ένα δημόσιο διάλογο που εσείς ο ίδιος ανοίξατε και δυστυχώς ΔΕΝ τον τιμάται αναλογικώς, αλλά επιλεκτικά και όπως σας συμφέρει.

Η περίοδος αυτή της ζωής σας είναι . . . ίσως και η τελευταία, που η κοινή γνώμη ασχολείται μαζί σας, διαθέτετε ακόμη λίγη από υπόλοιπο δημοσιότητας, πριν κατεβείτε και εσείς στο ίδιο επίπεδο απαξίωσης (περίπτωση Δαιλάκη), εκλιπαρώντας για μια νέα έδρα στο βόλεμα της πολιτικής Καραμανλή.

Αυτά προς το παρόν και έπεται συνέχεια . . .

Ο Blogger Νάσος Ζαγγογιάννης.

Ανώνυμος είπε...

Ανεκδοτό

Τη Διαφορά έχουν ο Ιησους και η Νεα Δημοκρατία ;

Ο Ιησούς ανάστησε τον Λάζαρο και η Ν.Δ τον Γιωργάκη

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο σας έχει αποθηκευτεί και θα είναι ορατό μετά την έγκριση του ιδιοκτήτη του ιστολογίου.

Θα επιμένω . . . όσο και να με λογοκρίνεις . . .

Ανώνυμος είπε...

Απάντηση / σχόλια / θέσεις για το άρθρο του κ. Τατούλη:

http://review-in-action.blogspot.com

Ανώνυμος είπε...


Ό,τι πράξεις, θα εισπράξεις.

Τόσα χρόνια (δεκαετίες)ακούγετε το επιχείρημα των περικοπών των δημοσίων δαπανών. Αν όντος έστω και λίγο εφαρμοζόταν κάθε φορά τότε έχουμε προ πολλού αφαιρέσει όλο το λοιπός και αρχίζουμε να κόβουμε από το ψαχνό. Απλά σκεφτείτε ότι μια οικογένεια για να σπουδάσει 2 παιδία θέλει 5000 ευρώ το μήνα. Ας πούμε ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι και οι δύο γονείς και τα σπουδάζουν με στερήσεις με 4000 που θα παίρνουν.

Αν τους τα μειώσεις περεταίρω απλά θα προσθέσεις ένα άνεργο. Και στην Ελλάδα είναι πάγια πολιτική των οικογενειών να προσπαθούν με κάθε μέσο να σπουδάσουν τα παιδία τους.

Κατά την γνώμη μου το πρόβλημα στην οικονομία πηγάζει από το γεγονός ότι οι περισσότεροι νομίζουν ότι η οικονομία της χώρας διαμορφώνεται πρωτογενώς από το υπουργείο οικονομικών.

ΛΑΘΟΣ.

Η οικονομία της χώρας διαμορφώνεται ως προς την παραγωγή από του υπουργείο παιδείας και ως προς την κατανάλωση από το υπουργείο εθνικής άμυνας.

Δεν λέω κατ' ανάγκη να αυξηθούν οι δαπάνες για τη παιδεία αλλά να βελτιωθεί ο τρόπος που λειτουργεί.

Γιατί δεν εφαρμόζετε για παράδειγμα η αξιολόγηση για τους εκπαιδευτικούς ; Τόσο δύσκολο είναι; Και σε τελική ανάλυση τι είναι πιο δύσκολο να εφαρμόσεις την αξιολόγηση στον χώρο της παιδείας ή να περικόψεις χρήματα από εκεί που περικόβεις εδώ και δεκαετίες ;

Η ποιότητα ζωής σε ένα κράτος (ξεχάστε εντελώς τα χρήματα, είναι απλά ένα μέσο) είναι ανεβασμένη μόνο όταν ο καθένας κάνει την δουλεία του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θέλετε να πηγαίνουμε καλά ;

Φροντίστε όλοι να δουλεύουν όσο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με τις ελάχιστες τριβές.

Και για να το καταφέρετε απευθυνθείτε πρωτίστως στο μυαλό τους και δευτερευόντως στην τσέπη τους.

Ανώνυμος είπε...

Σας διαβάζω και γνέφω καταφατικά.

Αλλά, αγαπητέ κύριε Τατούλη, επειδή εκτός άμβωνος ασκείτε κριτική ασμένως, θα ήθελα να σας ρωτήσω τα εξής:

-Eσείς, όταν στηρίζατε τον Καραμανλή το 2004 πιστεύατε ότι η Ν.Δ. είναι ένα κομμά εκτός διαπλοκής, το οποίο δεν χρηματοδοτείται ή δεν υποστηρίζεται από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα;
-Πιστεύατε στην εντιμότητα και στην αξιοπιστία των άλλων συνυποψηφίων και στελεχών του κόμματος σας;
-Πιστεύατε όντως οτι η Ν.Δ. θα εφαρμόσει το πρόγραμμα της και θα απελευθέρωνε τον Έλληνα πολίτη από τον δημόσιο Λεβίαθαν (γραφειοκρατία, αναξιοκρατία, υπερχρεωμένες δέκο κλπ);

Κύριε Τατούλη, σας θέτω τα εξής ερωτήματα γιατί δυστυχώς στην χώρα μας δεν έχουμε την πολυτέλεια να συζητάμε περί πολιτικών προγραμμάτων (σοσιαλδημοκρ. ή φιλελευθ.;)
Το μείζον ζήτημα είναι η θώρακιση της δημοκρατίας μας απέναντι στην διαπλοκή, στην διαφθορά, την αναξιοκρατία και το ρουσφέτι.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών λειτουργεί ωσάν λυσσασμένα αρπακτικά, τα οποία έχουν ως αποκλειστικό σκοπό τον ατομικό πλουτισμό και την απόκτηση δύναμης διά της κατάληψης της δημόσιας εξουσίας.
Τι πολιτική συζήτηση μπορεί να κάνει κανείς στον τόπο αυτό περί αριστεράς ή δεξίας, όταν η σήψη αυτή δεν θα επέτρεπε σε κανένα πολιτικό πρόγραμμα να αποδώσει καρπούς;

Το πλέον δε λυπηρό φαινόμενο είναι ότι η διαφθορά και ο εκφυλισμός εκτός από μια πραγματική κατάσταση γίνεται και θεσμική και αποτυπώνεται μέσα στους νόμους, με αποτέλεσμα να τραυματίζεται το Δημοκρατικό μας πολίτευμα και να αναιρείται το κράτος δικαίου.

Ως προς αυτό, αν και τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα, θα σας αναφέρω ενδεικτικά τα εξής, τα οποία σχετίζονται και με την επικαιρότητα:
-Τι μπορεί να πεί κανείς για τον άθλιο νόμο του Πασοκ περί ευθύνης υπουργών (2003 επί Πετσάλνικου), ο οποίος θέσπισε ειδική παραγραφή 2 ετών (βουλευτικών περιόδων). Το άκρον άωτον της επαισχυντίας, καθώς κακουργηματικές πράξεις ισόβιας κάθειρξης παραγράφονται μετά από 2 έτη μόνο και μόνο, επειδή ο εγκληματίας είναι υπουργός (το αντίθετο θα έπρεπε να ισχύει και να υπάρχει απαράγραπτο, καθόσον ο υπουργός εξελέγεται ως εγγυήτης του δημόσιου συμφέροντος).
-Τι να πεί κανείς για την άλλη επαίσχυντη τροπολογία του κύριου Χατζηγάκη, μαχαιριά στο αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων, με την οποία η επιλογή των προϊσταμένων των δικαστηρίων ανατέθηκε στο σε δικαστικό συμβούλιο του Αρείου Πάγου; Αφού από χρόνια είχαμε καπελώσει τα ανώτατα δικαστήρια με την ex decreto διορισμό της ηγεσίας τους, τώρα βάλανε χέρι σε όλες τις δικαιοδοτικές βαθμίδες, ώστε οι εντεταλμένοι εξ'υμών να διορίζουν αυτοί τους προιστάμενους των κατώτερων βαθμίδων και ίσως να τους εντέλουν με τη σειρά τους επ'ονόματι της πολιτικής εξουσίας προφανώς...
- Τα δύο αυτά νομοθετήματα έχουν ιδιαίτερη και σαφή σχέση με το σκάνδαλο των ημερών, δηλαδή και με την παραίτηση των δύο εξαίρετων δικαστικών αλλά και με τον σχηματισμό προανακριτικής ενόψει του κινδύνου παραγραφής (είναι δε τόσο τραγελαφική η κατάσταση, καθώς οι νομοθετήσαντες -το πασοκ- τον επαίσχυντο νόμο περί παραγραφής, πράττουν τα μάλα τώρα, ώστε να αποφευχθεί αυτή).

Και δυστυχώς συνεχίζουμε ως πολίτες να παραγνοούμε την πτυχή αυτή του προβλήματος, ότι δηλαδή εκτός από σάπιους πολιτικούς αποκτήσαμε και σάπια νομοθετήματα και εκφυλισμένους θεσμούς...

Όλα αυτά εσείς κύριε Τατούλη δεν τα βλέπετε; Γιατί, αν τα βλέπει κανείς και επιθυμεί να λέγεται έντιμος πολίτης και ευπατρίδης πολιτικός, μηδέ συμμετέχει εις τοιούτες παρατάξεις μηδέ υποστηρικτής αυτών γίνεται!

Ανώνυμος είπε...

Κυριε Τατούλη μας κουράσατε!!
Κάνετε (σας το ξανάπα)σαν την κερατωμένη εκδικιτική σύζηγο,που απο την στιγμή που έμαθε οτι την απατούν δεν έχει την ψυχρεμία να ξαναφτιάξει την ζωή τησ αλλα την καταναλώνει για να κάνει κακό στον σύζυγο!!
Πάτε σπίτι σας και ασχολιθείτε με την οικογένειά σας ,ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ....ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΤΕ..ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ!! ΜΑΣ ΑΡΚΟΥΝ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ,Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Ο ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ,ΚΑΙ Η ""ΣΕΛΗΝΗ"".
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΕ ΣΤΟΝ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ,
ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΟΤΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ..ΑΙΜΑΤΟΣ!λετε??? (συνηθως δεν δημοσιευετε τα σχολια μου αλλα μου αρκεί που κάποιος (έστω ένας) Τα διαβάζει για να τα απορρίψει.

ΕΝΑΣ ΦΥΜΟΜΕΝΟΣ-ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ

Ανώνυμος είπε...

ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!! ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 3 ΤΑ "Φ"....ΕΙΝΑΙ 4....
ΞΕΧΑΣΕΣ ΤΗ "ΦΥΛΑΚΗ"

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2008/10/blog-post_4588.html

Η επιτυχημένη γιάφκα της παραεξουσίας και η τραγική ανικανότητα της εξουσίας.

PETRITO ZEZUS είπε...

Επιτέλους και μια ψύχραιμη ματιά/ανάλυση για την κρίση της οικονομίας.
Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται, ειδικά για τις δημόσιες δαπάνες.

Καππαδόκης είπε...

Οταν οι απόψεις ενός γιατρού για την Οικονομία είναι ποιο ρεαλιστικές και ποιο σωστές από τις απόψεις ενός καθηγητού Οικονομικών και μάλιστα του LSE, τότε πράγματι κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν κ. Τατούλη η μια και μοναδική φορά που σας συνάντησα ήταν αρκετή για να καταλήξω στο συμπέρασμα οτι είστε και εσείς σαν όλους τους άλλους.

Θα σας θυμίσω... Ήταν στη Βέροια, όταν ήλθατε μετά Βαΐων και κλάδων με κομματική αποστολή και στο γεύμα σας είχα ρωτήσει: "Εσείς κ. Τατούλη πως διανύσατε το... ρέμα από την άκρα αριστερά στην.. δεξιά" και Εσείς ερυθριάσατε (άραγε γιατί;) και αντί να απαντήσετε (παρουσία βουλευτών, Νομάρχη, Δημάρχων που είχαν αντιληφθεί τη διάθεση μου να δώσω μια χιουμοριστική νότα στο τραπέζι) αφού ακούσατε τον παρακαθήμενο σας τότε Δήμαρχο Βέροιας να σας ψιθυρίζει τα... σχετικά με τα "¨κοινωνικά μου φρονήματα" γυρίσατε και μου είπατε: "Εσείς θα μου πείτε πως τα φέρνετε βόλτα με τις εμμονές σας;".

Θυμάστε κ. Τατούλη, τότε που παίζατε το "κρυφτούλι" με τις αποφάσεις σας για κατάχωση του Ρωμαίκού δρόμου της Βέροιας; Τότε που το ΣτΕ σας είχε στριμώξει και εσείς μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσετε τις εμμονές του ομογάλακτου σας Δημάρχου (προφανώς με εντολές και καθοδήγηση από Ζαχόπουλο και Νατάσα) αλλάζατε τις αποφάσεις για να ξεγελάστε το ΣτΕ;
Θυμάστε κ. Τατούλη;

Μόλις χάσατε την καρέκλα και την εμπιστοσύνη του περιβάλλοντος Καραμανλή θυμηθήκατε τις αριστερές σας καταβολές, γίνατε blogger, εμφανίζεστε ως κεντροδεξιός και αναζητάτε την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να ετοιμάσετε τη... νέα εποχή στην πολιτική σας καριέρα.

Ε λοιπόν κ. Τατούλη, εσείς που είστε 100% υπεύθυνος για τα χάλια στα οποία έχει περιέλθει η πόλη μου.
Εσείς που καταχώνατε μνημεία για να τα... σώσετε.
Εσείς που, αρκούσε ένας ψιθυριστής παρατρεχάμενος για να κρίνετε ανθρώπους.
Εσείς ο λάτρης του νεοφιλελευθερισμού.
Επιτέλους κάντε μας τη χάρη και σταματήστε αυτό το γελοίο επικοινωνιακό παιχνίδι, γιατί μαζί με τον μέχρι χθες χαρισματικό, καταλληλότερο, στιβαρό και αλάθητο Καραμανλή, είστε ένα θλιβερό ντουέτο που παίζει μια άθλια παράσταση με τίτλο:
"οι άθλιοι".
Μάταια όμως αναζητάτε την συμπόνια του κόσμου.
ΣΑΣ ΠΗΡΑΜΕ ΧΑΜΠΑΡΙ.
Πέντε χρόνια είστε πεσμένοι στη μάσα και κυβερνάτε με επικοινωνιακά τρικ.
ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΟΚΟΔΕΊΛΙΑ ΔΆΚΡΥΑ ΠΟΥ ΧΥΝΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΕΞΙΑΣ.
Είναι τόσο χαμένη, όσο και τα κομματόσκυλα που έχουν οργανώσει το μεγάλο φαγοπότι για αυτή την κυβέρνηση με τους νταβαντζηδες και τους κουμπάρους της.

Υ.Γ.1
Για το σόου του... "συναδέλφου" σας Λαζόπουλου, καλός είστε.
Ως εκεί και τίποτα περισσότερο.
Η χώρα έχει πολλούς και καλύτερους ανθρώπους και πολιτικούς για να τους εμπιστευτεί.
Υ.Γ.2
Και αν σας φέρει ο δρόμος από τη Βέροια, να θυμηθείται οτι χρωστάτε μια μεγάλη συγνώμη από τη τοπική κοινωνία για τις αθλιότητες που κάνατε στο θέμα της οδού Μητροπόλεως.
Υ.Γ.3
Κύριε Τατούλη είστε απλά παρελθόν και αν σας έμεινε λίγο τσίπα, αντί όλων όσων γράφτε θα αρκούσε μια σεμνή παραδοχή:
"ΚΩΣΤΑ ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ... ΜΑΣ ΠΉΡΑΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ".

kwstas είπε...

Ωστε θα πας να μιλήσεις στο συνέδριο των ΟΠΑΔΩΝ του ΓΚΡΟΥΕΦΣΚΙ στην Ελλάδα Πέτρο...
(Την φιλελεύθερη Συμμαχία, στην οποία μετέχει το Ουράνιο Τόξο του Βοσκόπουλου)
Εκεί κατάντησες λοιπόν;
Να πηγαίνεις σαν περιφερόμενος καλλιτέχνης απο πανηγύρι σε πανηγύρι για να διαφημίσεις τα ταλέντα σου;
Λίγη ντροπή μεγάλε δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Υ.Γ.
Πάλι εντολές της Ντόρας εκτελείς;

Ανώνυμος είπε...

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2008 ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΟΡΤΗ.

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ

ΓΙΑΤΙ;

ΑΝ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΤΟΤΕ (1940) ΤΟ ΝΑΙ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΑΙΖΑΜΕ ΚΑΜΠΙΟΝΑΤΟ ΟΧΙ SUPERLEAGUE.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση, με την οποία συμφωνώ στα περισσότερα. Όμως νομίζω ότι η μικρή αναφορά σας στο θέμα της κρίσης στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ είναι ανακριβής -- η συμμετοχή των Fanny και Freddie στη δημιουργία του προβλήματος ήταν πολύ μικρή σύμφωνα με όλα τα στοιχεία.

Θειος είπε...

Κυριε Τατουλη το ποιον μας το δειχνουν οι πραξεις μας.Αν ειστε τιμιος και πιστευεται σε ολα αυτα που λετε τοτε θα πατε σημερα στην βουλη και θα ψηφησετε για την προανακριτικη ανεξαρτητα απο την γραμμη του κομματος.Δεν μπορειτε να λετε οτι υπαρχουν ευθυνες και απο την αλλη να τις καληπτετε.Εγω παντως αν σας δω στην βουλη δεν θα παραδωσω το Ελληνικο μου διαβατηριο,που εχω σκοπο να παραδωσω διοτι ντρεπομαι που ειμαι Ελληνας.Εαν δεν πας σημαινει οτι(συγνωμη που θα χρησιμοποιησω αργκο)τουμπεκιαζεσαι και γλυφεις τον Καραμανλη.Βασικα δεν με ενδιαφερει αν θα βαλετε το σχολιο μου,μονο που θα το διαβασετε μου φτανει.Μεχρι στιγμης σε θαυμαζω,αυριο δεν ξερω,ολοι μας περναμε καθημερινες εξετασεις.Ειμαι 18 χρονια στο εξωτερικο(Ελβετια)μα αγαπω τον τοπο μας ισως και λιγο περισσοτερο απο αυτους που διαμενουν στην Ελλαδα,πολλες φορες με παιρνουν τα κλαματα σκεπτομενος τον ανθρωπο.Εγω περιμενω να σας δω στην βουλη και μην σας νοιαζει τι θα πουν μερικοι,με ποιον θελετε να τα εχετε καλα με τον Καραμανλη η με εσας τον ιδιο;Με πολυ αγαπη και σεβασμο.Γιωργος Αγγελιαδης

almar είπε...

να προτείνουμε μερικά σοβαρα μέτρα μπας και βγούμε απο την κρίση Πετράν, γιατι μας έχετε ζαλίσει με τα υπόλοιπα και τους παπάδες, αυτοί έχουν λεφτά εμείς θα πεινάσουμε,η λύση για να βγούμε απο την παγκόσμια κρίση , που όλο και ποιο βαθειά βυθιζόμαστε κάθε μέρα , είναι τρία απλά βήματα (απο τα οποία οι κυβερνήσεις πήραν μόνο το ένα) για να τα πάρουμε με την σειρά τα προτείνομενα μέτρα.
1. μέτρο πρώτο , με νόμο να διαγραφούν όλα τα δάνεια κάθε είδους για, ιδιώτες και επιχηρήσεις(ειρήσθω εν παρόδο κάτι σαν το Ιωβιλαίο έτος των Εβραίων , που κάθε 49 χρόνια ,το πεντηκοστό χάριζαν τα χρέη , εδιναν πισώ τα κτήματα ελευθέρωναν σκλάβους , και αρχινούσαν πάλι απο το μηδέν, φυσικά οι πλούσιοι μετά μερικά χρόνια πάλι κέρδιζαν, αλλά ειχαν όλοι μια δευτερη ευκαιρία.
2. δεύτερο μέτρο , ρευστότητα στίς τράπεζες , για να αρχίσει να δουλεύει πάιλι το σύστημα , αλλα με κοινωνικό έλεγχο, χωρίς ψιλά γράμματα και πονηρές χρεώσεις.
3. τριτο μέτρο με πανευρωπαική και παγκόσμια συνενόηση, η μη διαπραγμάτευση των σιτιρών , ριζιού και πετρελεαίου στα χρηματιστηρια πρωτων υλων, και η κατάργηση των παραγώγων προιοντων και κάθε μορφής μη ελεγχώμενων χρηματιστηριακών προιοντων.
τα τρία απλά αυτα μέτρα θα σώσουν τον πλανήτη απο την καταστροφή, πρην βγούμε με τις κατσαρόλες στο δρόμο

Ανώνυμος είπε...

28 δις για τράπεζες...
ρε παιδιά αυτό δεν ειναι 28000 ευρώ για 1.000.000 έλληνες πολίτες?

Ανώνυμος είπε...

ΓΚΑΛΟΠ 3.2 % ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.
ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΑΛΙ ΓΙΑΤΙ ΟΣΑ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΝΔ.

ΤΑΤΟΥΛΗ ΓΕΡΑ ΠΑΡΤΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!!!!

Ανώνυμος είπε...

απο Kazanias

ειναι ηδη γνωστο στην κοινωνια Πετρο οτι παμε για κυβερνηση μεταξυ τμηματων των δυο μεγαλων κομματων με την βοηθεια καποιων επιχειρηματιων.
Μακαρι να γινει για να μπορεσουμε σε πρωτη φαση να απεγκλωβισουμε το λεγομενο κοινωνικο ΠΑΣΟΚ.

Ανώνυμος είπε...

Ο φασιστικός λενινιστικός συγκεντρωτισμός σε όλο του το μεγαλείο...Το πολιτμπυρο έδρασε και πάλι...Ευτυχώς που δεν υπάρχουν και γκουλάγκ, γιατί ίσως να σας έστελναν και εκεί.
Προς το παρόν, καλή ξεκούραση στην όμορφη Αρκαδία και καλή συνέχεια (ιδίως τώρα έξω από το μαντρί, θα έχετε πλήρη ελευθερία κινήσεων).

υ.γ. οι υπόλοιποι 151 καλό θα ήταν να θυμηθούν τι έλεγαν στο κόσμο πρίν από τις εκλογές...αν έχουν βέβαια λίγη τσίπα πάνω τους.

Ανώνυμος είπε...

Σάλτα και γαμήσου πέτρο στο καλό παλιομαλάκα εφιάλτη

Ανώνυμος είπε...

Παραιτήσου από βουλευτής και μην κατέβεις στην αρκαδία.

Θα φας πολύ γιαούρτι.!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Pantelonia den foras.

Kapoios prepei na sta katevasei.

oust

Ανώνυμος είπε...

Για να δουμε τι θύμαστε απο τον παλίο καιρο τοτε που ανήκατε αν δεν απατώμαι στην ''ΑΚΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ''
Για μεταφράστε αυτό το αποσπασμά από μία ταινία να δούμε θα καταλάβετε τον ξεπεσμό σας στα πολιτικά δρώμενά;
Behold
However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin, van guarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition.
The only verdict is vengeance; a vendetta, held as a votive not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous...