Επιτέλους λίγη σοβαρότητα...

Θα είμαι ξεκάθαρος. Τα έκτακτα μέτρα φορολόγησης που ανάκοινωσε χθες η κυβέρνηση κινούνται για μια ακόμη φορά σε εντελώς λάθος κατεύθυνση. Κι αυτό για τους εξής απλούς λόγους.

1ον) Το Δημόσιο φορολογεί για ακόμη μια φορά όσους δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, με στόχο να καλύψει την μαύρη τρύπα που δημιούργησαν οι φοροδιαφεύγοντες.
2ον) Τα έσοδα αυτά των 274 εκατομμυρίων ευρώ που υπολογίζει να μαζέψει δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη στόχευση (πχ. δεν μας είπε κάποιος ότι θα προστεθούν στο περίφημο Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, ή ότι θα χρηματοδοτήσουν κάποια από τις γνωστές επιδοματικές πολιτικές απέναντι στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας). Το πιθανότερο είναι να προστεθούν στα 66 δις των δημοσίων δαπανών ή στα 10 δις της κρατικής σπατάλης που η κυβέρνηση υπόσχεται να περιστείλει εδώ και πέντε χρόνια.
3ον) Αυτά τα 274 εκατομμύρια δεν λύνουν σε καμία περίπτωση το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να καλύψουν για λίγες μόλις ημέρες (!) τη μαύρη τρύπα του ταμείου του κράτους.

Ως εκ τούτων αντιλαμβάνεται κανείς εύλογα ότι τα μέτρα είναι για ακόμη μια φορά άδικα για τους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες, αλλά και αναποτελεσματικά, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση και πλάνο. Δεδομένων τούτων, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα μέτρα που θα επιβαρύνουν τους συνεπείς στις υποχρεώσεις τους πολίτες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους επιτηδείους που για χρόνια αρνούνται να συμμορφωθούν με το νόμο, τα οποία μέτρα (το κυριότερο) δεν θα επιλύουν επί της ουσίας κανένα απολύτως δημοσιονομικό πρόβλημα.

Η εκτεταμένη διαφθορά, η ανομία και το καθεστώς ατιμωρησίας που έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο σύστημα τεκμαίρεται από πολλά μικρής, αλλά και μεγάλης κλίμακας γεγονότα: από το φακελάκι στο νοσοκομείο, τις εφορίες, τις αρχαιολογικές υπηρεσίες έως τα μεγάλα σκάνδαλα που έπληξαν τον τόπο (χρηματιστήριο, εξοπλιστικά, ομόλογα, Siemens, Βατοπέδιο κτλ). Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε δύο πράγματα: αφενός ότι η διαφθορά έχει τεράστιο οικονομικό κόστος για τον τόπο και αφετέρου ότι όσο η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν εξευρίσκει ενόχους μέσα από τις τάξεις της , τόσο περισσότερο οι πολίτες θα χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα και θα αρνούνται ευλόγως να είναι κι εκείνοι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Με απλά λόγια. Δεν μπορούμε ανερυθρίαστα να επικαλούμαστε τη διεθνή κρίση προκειμένου να βάλουμε το χέρι του κράτους ακόμη βαθύτερα στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου την ίδια στιγμή που αρνούμαστε να περιορίσουμε τις τεράστιες κρατικές σπατάλες, που δεν έχουμε κατορθώσει να εξυγιάνουμε το θνησιγενές κρατικό οικοδόμημα αλλά και να συμμορφώσουμε εν προκειμένω τους φοροφυγάδες, που δεν έχουμε οδηγήσει τέλος, κανέναν πολιτικό ή αξιωματούχο ενώπιον της δικαιοσύνης για κανένα από τα μεγάλα σκάνδαλα που έχουν ζημιώσει διαχρονικά σε μέγιστο βαθμό το δημόσιο συμφέρον.

Με το σκεπτικό αυτό, προχώρησα σήμερα στην κατάθεση ερώτησης και αίτησης κατάθεσης εγγράφων προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με σειρά υποθέσεων για τις οποίες οι αρμόδιες υπηρεσίες ενώ βεβαίωσαν στην αρχή τεράστιες φορολογικές οφειλές, στη συνέχεια τα ποσά αυτά περιέργως (!) είτε μειώθηκαν σε σημαντικότατο βαθμό είτε ακόμη και μηδενίστηκαν. Μπορείτε να δείτε την ερώτηση, στο www.tatoulis.gr.