Η ιστορία νομίζω ότι είναι γνωστή, αλλά την παραθέτω για χάριν γούστου…
Ο διορισμός
«Τιμώντας τη μακρά πολιτική προσφορά και την κοινοβουλευτική εμπειρία του, ειδικός σύμβουλος παρά τω πρωθυπουργώ αναλαμβάνει ο κ. Ιωάννης Κεφαλογιάννης», Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, 14/02/06 (ανακοίνωση ανασχηματισμού)
Η εξουσία/ Οι υποδείξεις
«Συνέβαλαν σ' αυτό και οι δηλώσεις, ...σε δημοσιογραφικά “πηγαδάκια”, του πρωθυπουργικού συμβούλου Γιάννη Κεφαλογιάννη ότι “ο Γ. Σουφλιάς πρέπει να παραιτηθεί”», Ελευθεροτυπία, 18/12/06 (αναφερόμενος στην θέση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για τον ΟΤΕ)
«Από τη στιγμή που ο Τατούλης ακολουθεί αυτό το δρόμο, εγώ θα τον είχα διαγράψει. Να καταθέσει την έδρα του στη ΝΔ και μετά να λέει ό,τι θέλει. Αυτό είναι μια ανέντιμη συμπεριφορά, που βλάπτει την παράταξη και την κυβέρνηση. Να παραιτηθεί τώρα», Ιω. Κεφαλογιάννης, Πρωθυπουργικός Σύμβουλος, 22/04/08 (σχολιάζοντας τις δηλώσεις Τατούλη περί διαφθοράς στην Κεντρική Επιτροπή της Ν.Δ.)
Ο διορισμός
«Τιμώντας τη μακρά πολιτική προσφορά και την κοινοβουλευτική εμπειρία του, ειδικός σύμβουλος παρά τω πρωθυπουργώ αναλαμβάνει ο κ. Ιωάννης Κεφαλογιάννης», Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, 14/02/06 (ανακοίνωση ανασχηματισμού)
Η εξουσία/ Οι υποδείξεις
«Συνέβαλαν σ' αυτό και οι δηλώσεις, ...σε δημοσιογραφικά “πηγαδάκια”, του πρωθυπουργικού συμβούλου Γιάννη Κεφαλογιάννη ότι “ο Γ. Σουφλιάς πρέπει να παραιτηθεί”», Ελευθεροτυπία, 18/12/06 (αναφερόμενος στην θέση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για τον ΟΤΕ)
«Από τη στιγμή που ο Τατούλης ακολουθεί αυτό το δρόμο, εγώ θα τον είχα διαγράψει. Να καταθέσει την έδρα του στη ΝΔ και μετά να λέει ό,τι θέλει. Αυτό είναι μια ανέντιμη συμπεριφορά, που βλάπτει την παράταξη και την κυβέρνηση. Να παραιτηθεί τώρα», Ιω. Κεφαλογιάννης, Πρωθυπουργικός Σύμβουλος, 22/04/08 (σχολιάζοντας τις δηλώσεις Τατούλη περί διαφθοράς στην Κεντρική Επιτροπή της Ν.Δ.)
Η υπόθεση
«Στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου παραπέμπεται να δικαστεί στις 22 Σεπτεμβρίου, με απευθείας κλήση, ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης. Εναντίον του ασκήθηκε ποινική δίωξη για δύο πλημμελήματα. «Πρόκληση σε τέλεση πλημμελήματος» και «απόπειρα υπόθαλψης εγκληματία», που αφορούν σε πιέσεις που φέρεται ότι είχε ασκήσει σε αστυνομικούς, προκειμένου να μην καταθέσουν σε βάρος κατηγορουμένου για καλλιέργεια 1.500 δενδρυλλίων χασίς, ο οποίος είχε συλληφθεί το 2005», Ελεύθερος Τύπος, 31/05/08
Η δήλωση
«Στην μακρά μου παρουσία στο δημόσιο βίο υπερασπίστηκα το Σύνταγμα και τους Νόμους με τον πολιτικό μου λόγο και το πολιτικό μου έργο. Η προσπάθεια σπίλωσής μου, με βάση ουσιαστικά αστήρικτες κατηγορίες, θα καταρρεύσει ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης και οι υπαίτιοι της σκευωρίας αυτής θα κληθούν να λογοδοτήσουν. Όσοι από πολιτικά κίνητρα πιστεύουν ότι θα με πλήξουν απλώς τους υπενθυμίζω την παροιμία: Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται», Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Ειδικός Σύμβουλος Πρωθυπουργού, 30/05/08 (απαντώντας στις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν από τη δικαιοσύνη).
Η επίσημη κάλυψη
«Δεν πρέπει να σπεύδει κανείς να βγάζει συμπεράσματα για έναν άνθρωπο ο οποίος σε ολόκληρη την πολιτική σταδιοδρομία του σεβάστηκε το Σύνταγμα και τους νόμους. Λόγω της μακράς εμπειρίας του στην πολιτική, από το 2006 είναι άτυπος και άμισθος σύμβουλος του πρωθυπουργού. Από πού να παραιτηθεί λοιπόν;», Ευάγγελος Αντώναρος, Αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Τύπου, 30/05/08
Οι ανεπίσημες…διαρροές
«Ο κ. Καραμανλής, όπως αναφέρουν στελέχη που γνωρίζουν, είναι έξαλλος λόγω της υπόθεσης. Όχι τόσο για την παραπομπή σε δίωξη, καθώς όπως λένε η υπόθεση θα κριθεί στο δικαστήριο, όσο για το ηθικό σκέλος. Η ενόχληση του Πρωθυπουργού είναι για το γεγονός ότι το έμαθε καθυστερημένα, τόσο αυτός όσο και οι συνεργάτες του», Ημερησία, 31/ 05/08
«Με βάση αυτές κυβερνητικά στελέχη προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν το ζήτημα, ενώ σημείωναν ότι αφενός ο συγκεκριμένος καλλιεργητής είχε δικαστεί και καταδικαστεί και αφετέρου ότι η παρέμβαση του κ. Κεφαλογιάννη έγινε από ανθρώπινο ενδιαφέρον και ύστερα από αίτημα του συγγενικού περιβάλλοντός του. Κομματικά στελέχη, μάλιστα, λένε ότι λόγω της πορείας και της προσφοράς του κ. Κεφαλογιάννη ο πρωθυπουργός “δεν θα συμβάλλει στον διασυρμό του, τον οποίο πιθανόν επιθυμούν πολιτικοί και εσωκομματικοί του αντίπαλοι”. Ωστόσο οι ίδιοι κομματικοί παράγοντες σημειώνουν ότι “ο κ. Καραμανλής θα τον καλύψει μέχρι ένα ορισμένο σημείο”», Το Βήμα, 31/05/08
O επίλογος/ Τα ερωτηματικά
Ασφαλώς και δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει πού θα οδηγήσει αυτή η υπόθεση και πράγματι η δικαιοσύνη είναι εκείνη που πρέπει να αποφανθεί. Τα ερωτήματα ωστόσο για το είδος της Δημοκρατίας που έχουμε επιλέξει ως χώρα και ως πολιτικό σύστημα είναι πολλά. Θέλουμε μια Δημοκρατία δύο μέτρων και δυο σταθμών, όπου ο έχων πολιτικό μέσο θα αντιμετωπίζεται διαφορετικά από την μη έχοντα «μπάρμπα στην Κορώνη»; Θέλουμε μια Δημοκρατία όπου ο «μπάρμπας στην Κορώνη» θα παρεμβαίνει σε δικαστικές υποθέσεις, έστω και από «ανθρώπινο ενδιαφέρον»; Θέλουμε μια Δημοκρατία, που αξιολογεί τους πολίτες της, όχι με βάση το δημόσιο βίο τους, αλλά με βάση τα πιστοποιητικά κομματικής νομιμοφροσύνης που καλούνται να καταθέσουν κάθε τόσο στους Καισαρίσκους της κάθε παράταξης; Θέλουμε μια σύγχρονη Δημοκρατία, όπου οι νόμοι εφαρμόζονται για όλους εξίσου, ή μια κατ’ επίφαση Δημοκρατία όπου οι νόμοι ισχύουν για τους ανίσχυρους και τους εκτός συστήματος;
Ναι, η δικαιοσύνη πρέπει να αποφανθεί. Μέχρι τότε όμως, τι γίνεται; Θεωρώ ότι είναι πλέον ώρα να ισχύσει το τεκμήριο πολιτικής ενοχής. Όπως συμβαίνει σε όλον τον πολιτισμένο πολιτικά κόσμο της Δύσης. Ο πολιτικός / δημόσιος λειτουργός πρέπει να είναι ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Και μέχρι τότε πρέπει να παραιτείται ή να απομακρύνεται από τα αξιώματά του. Κι αυτό διότι η Δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύεται από το ηχηρό του όνομα και τις αναμφίλεκτες υψηλές του διασυνδέσεις.
Όποια άλλη λογική, διαφορετική από την παραπάνω, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να γελοιοποιεί περαιτέρω το πολιτικό μας σύστημα, να διογκώνει το αίσθημα μοναξιάς / αδικίας/ ανισότητας των πολιτών στη δύσκολη καθημερινότητα τους και να εκθέτει όλους εμάς τους πολιτικούς ανεπανόρθωτα.
…Και ασφαλώς, η πολιτική αντίδραση σε κάθε τέτοια περίπτωση πρέπει να είναι σαφής, ρητή, ξεκάθαρη και ανυποχώρητη. Διαρροές του συναισθηματικού μας κόσμου (τύπου οργή, θλίψη, αμηχανία κτλ) δεν πείθουν κανέναν και μας καθιστούν συνένοχους στο πρόβλημα. Μόνο έτσι θα ισχύσει επί της ουσίας "μηδενική ανοχή"...
Η δήλωση
«Στην μακρά μου παρουσία στο δημόσιο βίο υπερασπίστηκα το Σύνταγμα και τους Νόμους με τον πολιτικό μου λόγο και το πολιτικό μου έργο. Η προσπάθεια σπίλωσής μου, με βάση ουσιαστικά αστήρικτες κατηγορίες, θα καταρρεύσει ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης και οι υπαίτιοι της σκευωρίας αυτής θα κληθούν να λογοδοτήσουν. Όσοι από πολιτικά κίνητρα πιστεύουν ότι θα με πλήξουν απλώς τους υπενθυμίζω την παροιμία: Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται», Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Ειδικός Σύμβουλος Πρωθυπουργού, 30/05/08 (απαντώντας στις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν από τη δικαιοσύνη).
Η επίσημη κάλυψη
«Δεν πρέπει να σπεύδει κανείς να βγάζει συμπεράσματα για έναν άνθρωπο ο οποίος σε ολόκληρη την πολιτική σταδιοδρομία του σεβάστηκε το Σύνταγμα και τους νόμους. Λόγω της μακράς εμπειρίας του στην πολιτική, από το 2006 είναι άτυπος και άμισθος σύμβουλος του πρωθυπουργού. Από πού να παραιτηθεί λοιπόν;», Ευάγγελος Αντώναρος, Αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Τύπου, 30/05/08
Οι ανεπίσημες…διαρροές
«Ο κ. Καραμανλής, όπως αναφέρουν στελέχη που γνωρίζουν, είναι έξαλλος λόγω της υπόθεσης. Όχι τόσο για την παραπομπή σε δίωξη, καθώς όπως λένε η υπόθεση θα κριθεί στο δικαστήριο, όσο για το ηθικό σκέλος. Η ενόχληση του Πρωθυπουργού είναι για το γεγονός ότι το έμαθε καθυστερημένα, τόσο αυτός όσο και οι συνεργάτες του», Ημερησία, 31/ 05/08
«Με βάση αυτές κυβερνητικά στελέχη προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν το ζήτημα, ενώ σημείωναν ότι αφενός ο συγκεκριμένος καλλιεργητής είχε δικαστεί και καταδικαστεί και αφετέρου ότι η παρέμβαση του κ. Κεφαλογιάννη έγινε από ανθρώπινο ενδιαφέρον και ύστερα από αίτημα του συγγενικού περιβάλλοντός του. Κομματικά στελέχη, μάλιστα, λένε ότι λόγω της πορείας και της προσφοράς του κ. Κεφαλογιάννη ο πρωθυπουργός “δεν θα συμβάλλει στον διασυρμό του, τον οποίο πιθανόν επιθυμούν πολιτικοί και εσωκομματικοί του αντίπαλοι”. Ωστόσο οι ίδιοι κομματικοί παράγοντες σημειώνουν ότι “ο κ. Καραμανλής θα τον καλύψει μέχρι ένα ορισμένο σημείο”», Το Βήμα, 31/05/08
O επίλογος/ Τα ερωτηματικά
Ασφαλώς και δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει πού θα οδηγήσει αυτή η υπόθεση και πράγματι η δικαιοσύνη είναι εκείνη που πρέπει να αποφανθεί. Τα ερωτήματα ωστόσο για το είδος της Δημοκρατίας που έχουμε επιλέξει ως χώρα και ως πολιτικό σύστημα είναι πολλά. Θέλουμε μια Δημοκρατία δύο μέτρων και δυο σταθμών, όπου ο έχων πολιτικό μέσο θα αντιμετωπίζεται διαφορετικά από την μη έχοντα «μπάρμπα στην Κορώνη»; Θέλουμε μια Δημοκρατία όπου ο «μπάρμπας στην Κορώνη» θα παρεμβαίνει σε δικαστικές υποθέσεις, έστω και από «ανθρώπινο ενδιαφέρον»; Θέλουμε μια Δημοκρατία, που αξιολογεί τους πολίτες της, όχι με βάση το δημόσιο βίο τους, αλλά με βάση τα πιστοποιητικά κομματικής νομιμοφροσύνης που καλούνται να καταθέσουν κάθε τόσο στους Καισαρίσκους της κάθε παράταξης; Θέλουμε μια σύγχρονη Δημοκρατία, όπου οι νόμοι εφαρμόζονται για όλους εξίσου, ή μια κατ’ επίφαση Δημοκρατία όπου οι νόμοι ισχύουν για τους ανίσχυρους και τους εκτός συστήματος;
Ναι, η δικαιοσύνη πρέπει να αποφανθεί. Μέχρι τότε όμως, τι γίνεται; Θεωρώ ότι είναι πλέον ώρα να ισχύσει το τεκμήριο πολιτικής ενοχής. Όπως συμβαίνει σε όλον τον πολιτισμένο πολιτικά κόσμο της Δύσης. Ο πολιτικός / δημόσιος λειτουργός πρέπει να είναι ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Και μέχρι τότε πρέπει να παραιτείται ή να απομακρύνεται από τα αξιώματά του. Κι αυτό διότι η Δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύεται από το ηχηρό του όνομα και τις αναμφίλεκτες υψηλές του διασυνδέσεις.
Όποια άλλη λογική, διαφορετική από την παραπάνω, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να γελοιοποιεί περαιτέρω το πολιτικό μας σύστημα, να διογκώνει το αίσθημα μοναξιάς / αδικίας/ ανισότητας των πολιτών στη δύσκολη καθημερινότητα τους και να εκθέτει όλους εμάς τους πολιτικούς ανεπανόρθωτα.
…Και ασφαλώς, η πολιτική αντίδραση σε κάθε τέτοια περίπτωση πρέπει να είναι σαφής, ρητή, ξεκάθαρη και ανυποχώρητη. Διαρροές του συναισθηματικού μας κόσμου (τύπου οργή, θλίψη, αμηχανία κτλ) δεν πείθουν κανέναν και μας καθιστούν συνένοχους στο πρόβλημα. Μόνο έτσι θα ισχύσει επί της ουσίας "μηδενική ανοχή"...
32 σχόλια:
Για να βγαλουμε ειδηση,μηπως δεν θελετε πλεον να ειστε υποψηφιος στις επομενες βουλευτικες & επιχειρειτε " ηρωικη εξοδο " ...?
Δεν εχω να προσθεσω κατι σε αυτα που λετε. Συμφωνω και με το παραπανω.
Το blog μου παλευει για την αξιοκρατια και την διαφανεια στην δημοσια διοικηση.
Χαιρομαι να ακουω αυτα τα λογια απο ενα πολιτικο (και ιδιαιτερα της ΝΔ).
Βεβαια τα ιδια λογια θα ελεγε και Υπουργος Εσωτερικων...
Στην πραξη ομως είναι το προβλημα...
@ harrylogue
Δεν ξέρω τι είδους λογικός συνειρμός σας οδηγεί στο παραπάνω ερώτημα. Δύο σχόλια: αν εννοείτε ότι θα μου υποδείξουν την ηρωική έξοδο εξαιτίας της συγκεκριμένης μου τοποθέτησης, προφανώς εσείς ζείτε σε μια τριτοκοσμική μοναρχία. Δεύτερον, αν εννοείτε ότι μόνος μου θα πάρω την ηρωική έξοδο, να επαναλάβω ότι έχω πάψει προ πολλού να πιστεύω στους ήρωες και για να κατανοήσετε πλήρως τη θέση μου, σας καλώ να διαβάσετε το πρώτο διήγημα του Ουμπέρτο Έκο στη συλλογή του "Ημερολόγιο Καταστρώματος Α". Εξαιρετικό!
Επί της ουσίας τώρα, κ. harrylogue, θα θέλατε να επικεντρωθούμε στην ουσία των απόψεων, διότι θεωρώ ότι είναι βαρετό και προβοκατόρικο όλην την ώρα να ασχολούμαστε είτε με το γενεαλογικό δένδρο μου είτε με την πολιτική μου σταδιοδρομία; Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά δεν έχει ενδιαφέρον...
@chris
και ποιο είναι το Blog?
Αγαπητέ Πέτρο Τατούλη να σε συγχαίρω για την στάση σου.
Να συνεχίσεις έτσι τα άρθρα σου είναι αριστερά και δυναμικά δείχνοντας ότι ακόμα παραμένεις εν δυνάμη Αριστερός και Αντιεξουσιαστής, κόντρα στην διαφθορά και στην Διαπλοκή, που ορισμένοι λακέδες των ΜΜΕ και των Νταβατζήδων προσπαθούν να αποχαυνώσουν τον Ελληνικό λαό.
Ειλικρινά συνέχισε έτσι δίνεις το φωτεινό παράδειγμα σε όλο το πολιτικό κόσμο.
Να είσαι καλά
Ο Θεός να σε ευλογεί εσένα
και όσους αγαπάς.
Το παιδί της Πλατείας
Απο την όμορφη Ζάκυνθο:)
Κύριε Τατούλη, συμφωνώ απολύτως με την λογική του κειμένου σας, την οποία άλλωστε αποδέχομαι και υποστηρίζω και γώ σε κάθε ευκαιρία, αφού άλλο πράγμα είναι το τεκμήριο αθωότητας, που πρέπει να ισχύει για κάθε πολίτη, αφού στην ουσία η πολιτεία αποδέχεται ότι το έγκλημα μπορεί να το έκανε η ίδια, είτε ως εξουσία, είτε ως κάποιο άλλο "μέλος της κοινωνίας" που αυτή η πολιτεία έχει την ευθύνη να το βρεί και άλλο το τεκμήριο αυτό να το χρησιμοποιεί για τον εαυτό της, η διοίκηση της κοινωνίας, δηλαδή οι πολιτικοί, αφού τότε μοιραία, για την αδικία που έχει γίνει, αναιρεί την προηγούμενη θεμελιώδη παραδοχή της και ψάχνει να την φορτώσει σε κάποιον απλό πολίτη, μιας και έχει αυτή την δυνατότητα.
Σωστά λέτε, ότι για τους πολιτικούς δεν πρέπει να ισχύει το τεκμήριο αθωότητας αλλά το τεκμήριο ενοχής, αν και αυτό δεν είναι σωστό, όταν αφορά πολιτικούς που δεν λειτούργησαν ως νομείς της εξουσίας, διότι τότε έχουμε το πρόβλημα των σκευωριών και την αξία που έχει ο θεσμός της Βουλευτικής ασυλίας.
Ομως, όταν το διάβασα, θα ήθελα να σου πώ ότι πέρασε από το μυαλό μου, ότι η απαίτησή σου, ενδεχομένως πρέπει να εξετασθεί χωρίς τεκμήριο αθωότητας, αλλά με τεκμήριο ενοχής, αφού έχει στοιχεία προσωπικής αντεκδίκησης και αφού και σύ είσαι πολιτικός.
Για μια ακόμα φορά ο κύριος Τατούλης τιμά ένα κόμμα που έχει προ πολλού πάψει να αυτές ή άλλες αξίζει τιμές.
Συγχαρητήρια φίλτατε, όχι μόνο για το θάρρος αλλά κυρίως για το ήθος.
σημ:
δεν είμαι ΝΔ, αντιθέτως.
Θα ήθελα όμως να μπορώ να αντιπαρατίθεμαι πολιτισμένα αντί να αισθάνομαι υποχρεωμένος να επισημαίνω τα στραβά και δικαιωμένος μόνο όταν τους βρίζω.
Η στάση σας και οι θέσεις σας μέχρι στιγμής δείχνουν οτι είστε ένας έντιμος άνθρωπος που υπερασπίζετε την αξιοκρατία, και με αρκετές «αριστερές»-προοδευτικές θέσεις .
Η ερώτηση μου είναι πως συνάδουν τα παραπάνω με την παρουσία σας στην Ν.Δ. και αν το βήμα αυτό μέσα απο το blog θα το είχατε, αν υπηρετούσατε σημερα κάποιο κυβερνητικό πόστο;
NTΡΟΠΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΟΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΄΄μαύρο΄΄ πολιτικό χρήμα .
Κύριε Τατούλη,
Είμαι κι εγώ ένας από την παρέα των bloopers. Θέλω μόνο να προσθέσω σε αυτά που έγραψε ένας φίλος μας πιο πάνω, ότι εκτός από την Νεα Δημοκρατία τιμάτε και εμένα ως πολιτικά αντίθετο με εσάς, με τις απόψεις σας. Για τον λόγο αυτό, σας ευχαριστώ.
@xoriatis
Χαίρομαι που συμφωνούμε στην ουσία. Όσον αφορά τις περί προσωπικού κρίσεις, κατ' αρχήν άχρηστη στο διάλογο, φανερώνει μια μεταμοντέρνα θεώρηση των πραγμάτων, που προσωπικά αποστρέφομαι. Οι συνεχείς υποθέσεις σε συνδυασμό με τον ακρατό σχετικισμό, θα μου επιτρέψεις να πω ότι δεν οδηγούν σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα. Τουναντίον υπονομεύουν τον ορθό Λόγο.
@Kostas Chouvardas
Θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο σχετικά με το τι θεωρούμε επιτέλους προοδευτικό και γιατί έχουμε ταυτίσει αυτήν την έννοια στην Ελλάδα με την αριστερά. Είχα κάνει προ ολίγων ημερών μια ομιλία στο ΙΣΤΑΜΕ, την οποία μπορείτε να βρείτε στο http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=79&Itemid=1. θα είμαι πολύ ευτυχής αν συζητήσουμε επί αυτής της βάσης.
Αν συνάδουν αυτά που λέω με τα της ΝΔ...θεωρώ ότι οι προσεγγίσεις μου επιχειρούν απλώς να είναι ορθολογικές, ενώ κινούνται ασφαλώς μέσα στην σφαίρα επιρροής του φιλελευθερισμού και της κεντροδεξιάς. Έχω κατ' επανάληψη τονίσει ότι ο βουλευτής δεν είναι κομματάνθρωπος και οφείλει να καταθέτει την άποψή του, άσχετα αν γίνεται δυσάρεστος, αρκεί κατά την αντίληψή του να φαίνεται χρήσιμος. Και βέβαια, αυτό δεν είναι επίτευγμα καμίας εξαιρετικά ώριμης δημοκρατίας...
Τέλος, έχω πει ότι όταν κάποιος αναλαμβάνει κυβερνητικό θώκο, τότε δεν δικαιούται να ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο. Ωστόσο, και τότε δεν έπαψα ποτέ να λέω τις απόψεις μου (βλ. άρθρο για τον Κρατικοδίαιτο Πολιτισμό που είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων του κατεστημένου) και να είμαι κάθετος στις εκτιμήσεις μου, άσχετα με το αν ήμουν αρεστός στα ΜΜΕ. Και για όσους θυμούνται καλά, κανείς δεν με χάιδεψε τότε, αλλά αντιθέτως ήταν μία από τις σπάνιες εκείνες φορές που το ΥΠΠΟ γινόταν πρωτοσέλιδο...Κι αυτό όχι για αστοχίες, αλλά για πρωτοβουλίες και ενέργειες που φυσιολογικά ενοχλούσαν εκείνους που είχαν συνηθίσει την ήρεμη - νεκρή θάλασσα- φύση του τοπίου του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Κάτι δεν έγινε αντιληπτό νομίζω.
Απλά επισημαίνω, ότι είναι άλλο πράγμα να απαιτούν οι Bloopers να ισχύσει το τεκμήριο ενοχής των πολιτικών και άλλο να το ζητάτε εσείς κύριε Τατούλη.
Για σας μπορεί κάποιος να υποθέσει, ότι το κάνετε όχι με το τεκμήριο αθωότητας ενός απλού πολίτη, αλλά με το τεκμήριο ενοχής, που ΩΦΕΙΛΟΥΜΕ οι πολίτες να αντιμετωπίζουμε τους παράγοντες που μάχονται για την νομή της εξουσίας.
Σε καμμία περίπτωση δεν υπαινίσομαι ότι όντως είστε "ένοχος", όμως ωφείλω να λέω έξω από τα δόντια σκέψεις και ιδέες που περνούν από το μυαλό μου, ακριβώς για να είμαι έντιμος απέναντί σας.
Αν προτιμάτε φιλοφρονήσεις και δοξολογίες, δεν θα επανέλθω. Ή συζητάμε ή υποκρινόμαστε. Μπορώ να τα κάνω και τα δύο, αρκεί να το συμφωνήσουμε.
@grbloopers
επιτυχημένη η κοινωνιολογική προσέγγιση του ΚαΚο και θα επανέλθω
Ωραίες βάσεις για διάλογο θέτει το προλογικό σας σημείωμα περί Δημοκρατίας και φιλελευθερισμού
@xoriatis
Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά γιατί βρίσκεστε αμυνόμενος όταν εγώ απλώς εξέφρασα την άποψή μου για έναν δικό σας συλλογισμό. Είμαι δε, ο τελευταίος που θα σας ζητούσα να αυτολογοκριθείται ή θα αναλάμβανα εγώ αυτήν την πρωτοβουλία. Επέλεξα την μπλογκόσφαιρα (το έχω επαναλάβει πλείστες φορές) ακριβώς για αυτήν την πλήρη ελευθερία που εξασφαλίζει, για την ανωνυμία που απεκδύει τον Δημόσιο Διάλογο από το ανορθολογικό "ποιος και γιατί" ...Στο εισαγωγικό μου σημείωμα είχα ζητήσει να θέσουμε από κοινού κάποιες αρχές που θα διευκολύνουν την ουσία, προκειμένου να διαφυλάξουμε αυτό που από κοινού χτίζουμε. Έγραφα στο σημείωμα "θεωρώ σωστό και τίμιο να επικεντρωνόμαστε σε αυτό που λέει κάποιος και όχι σε αυτόν που το λέει. Εμείς εδώ όμως ας επιλέξουμε το δύσκολο δρόμο του ουσιαστικού διαλόγου και όχι της επιφάνειας και των επικοινωνιακών τεχνασμάτων. Ας τα αφήσουμε για άλλους αυτά, που πληρώνονται κιόλας…"
Αν έχετε διαφορετική άποψη ασφαλώς και είναι ευπρόσδεκτη στο τραπέζι του διαλόγου. Εκείνο το οποίο λέω είναι ότι η συζήτηση εκτός ουσίας ενδεχομένως να λειτουργεί αποσυντονιστικά και δεν χρειαζόμαστε έναν ακόμη στρεβλωμένο διάλογο.
Μια καλησπερα ηρθα να αφησω και μια υποσχεση να ξαναπερασω να διαβασω οταν εχω λιγο περισσοτερο χρονο.
Καλη συνεχεια.
Κύριε τατούλη ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω.Τα κόμματα είναι ως γνωστόν μαντριά.
Ο κύριος Κεφαλογιάννης στήριξε σε όλη του τη ζωή το μαντρί και το μαντρί τον στηρίζει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.Που είναι το παράλογο;
Οταν ένας πολιτικός αρχηγός (ο καραμανλής εν προκειμένω) μιλάει για μηδενική ανοχή στη διαφθορά δεν ψεύδεται.Απλά εννοεί μηδενική ανοχή υπο την προυπόθεση η διαφθορά να αφορά ανθρώπους έξω απο το μαντρί, η να αφορά δικούς μας που κινδυνεύουν να παρασύρουν και εμάς στην πτώση.Απλά πράγματα.
Κύριε Τατούλη, δεν νοιώθω αμυνόμενος, απλά προσπάθησα να επισημάνω, ότι το ζήτημα, του τεκμηρίου ενοχής, αφορά όλους τους πολιτικούς -και σας μέσα σ'αυτούς-, αλλά αυτό δεν μπορεί να μας κάνει ισοπεδωτές των πάντων, δεν μπορούμε να μπούμε όλοι στο παιχνίδι του ιδεολογήματος που θέλει όλοι οι πολιτικοί να είναι ίδιοι.
Οφείλουμε ακόμη και αν πρόκειται για τον Κεφαλογιάννη, που βοά δεκαετίες ολόκληρες η κρήτη για την δράση του, να του δόσουμε όλες τις ανέσεις για μια δίκαιη δίκη και για ένα καλό δικηγόρο, σε κάθε δίκη του στο δικαστήριο του καθημερινού λαικισμού.
Θεωρώ λοιπόν χρέος μου να κάνω εγώ τον δικηγόρο του διαβόλου, όταν κανείς δεν αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο, σε μια συζήτηση, από την οποία έχω απαιτήσεις, όπως μια συζήτηση μαζί σας.
Ο Κεφαλογιάννης και σαν "δημόσιος λόγος" και φυσιογνωμικά είναι χαρακτηριστική περίπτωση ατάλαντου επικοινωνιακά ανθρώπου και κατά συνέπεια εύκολος στόχος.
Εμείς που έχουμε το "χάρισμα" οφείλουμε να μην επικεντρωθούμε σ'αυτές τις "αδυναμίες" του, που οι περισσότεροι θα τις αποδίδαμε στο "ιδιότυπο ακαταλόγιστό του", ωφείλουμε να έχουμε πιό σοβαρό και τεκμηριωμένο κατηγορητήριο.
Αν θα ήταν να εξαιρέσω κάποιον από την υποχρέωση του τεκμηρίου ενοχής θα ήταν αυτόν, αλλιώς θα έπρεπε να απαιτήσω την απαιτούμενη "πολιτική ευαισθησία" από όσους δέχθηκαν χρόνια τώρα να μοιράζονται την ίδια ηθική, ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα, μαζί του.
Με τους πολιτικούς τύπου Κεφαλογιάννη η ΝΔ, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά με μια παραίτηση τους.
Δεν είναι κάποιος που εκμεταλεύτηκε την ΝΔ, είναι από τα στελέχη που την φτιάξαν και την λειτουργούν μέχρι σήμερα.
Τυχόν ενοχή του, σημαίνει ότι πρέπει να διρευνηθεί σε βάθος τι γίνεται με το μαύρο πολιτικό χρήμα, που προέρχεται από την χειρότερη πηγή, που είναι το λαθρεμπόριο ναρκωτικών.
Μια παράταξη, που σε όλους τους τόνους καταδικάζει τα ναρκωτικά, θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν ήξερε τίποτε. Λίγο δύσκολο μου φαίνεται.
@ xoriatis
Προφανώς δεν έχω γίνει αντιληπτός. Κανείς δε θα στερήσει από τον κ. Κεφαλογιάννη τη δίκαιη δίκη. Έγραφα λοιπόν και νωρίτερα ότι στο κομμάτι των πολιτικών ευθυνών ισχύει το τεκμήριο πολιτικής ενοχής. Στο ποινικό κομμάτι το τεκμήριο της αθωότητας, όπως ισχύει για κάθε πολίτη. Κανείς δεν επέβαλε ποινή στον Κρητικό πολιτικό. Ασφαλώς και θα αποφανθεί η δικαιοσύνη. Εκείνο το οποίο υποστηρίζω ότι θα πρέπει να ισχύει σε κάθε περίπτωση είναι ότι ο πολιτικός θα πρέπει να απομακρύνεται των αξιωμάτων του προκειμένου η δικαιοσύνη να κάνει ανεπηρρέαστη το έργο της, αλλά και το όνομα του πολιτικού να "καθαρίζεται" πλήρως. Διότι όταν κάποιος παραμένει στη θέση του και αθωώνεται από τη δικαιοσύνη, τότε εύκολα μπορεί κανείς να υπονοήσει ότι η δικαιοσύνη επηρρεάστηκε από τη βαριά σκιά, το βαρύ όνομα του κατηγορουμένου.
Οσον αφορά τα υπόλοιπα, νομίζω ότι κανείς δεν χρειάζεται συνηγόρους, διότι κανείς δεν είναι κατηγορούμενος. Επίσης, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν συμμερίζομαι καθόλου τα περί επικοινωνιακού χαρίσματος και το ιδιότυπο ακαταλόγιστο;;;Πρέπει να εξαιρεθεί για αυτούς τους λόγους;;;
Παρά ταύτα , θα συμφωνήσω απόλυτα στιε τελευταίες παρατηρήσεις σας.
Και γώ θα συμφωνήσω απόλυτα με την λογική της απομάκρυνσης του από πολιτικά αξιώματα, αλλά αυτό θα πρέπει να το αποφασίσει συντεταγμένα η πολιτεία.
Δεν μπορεί να το ζητάμε γενικά και περίπου ότι πρέπει να μας κάνει χάρη.
Μια συντεταγμένη πολιτεία κάνει πράξεις, που βασίζονται στον καταστατικό της χάρτη και στους νόμους.
Αν ο νόμος λέει ότι δεν μπορεί να είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού πρόσωπο που εκρεμεί κατηγορία σε βάρος του, τότε ναί να παραιτηθεί.
Αν δεν υπάρχει τέτοιος νόμος και εκτιμάται ότι χρειάζεται, πρέπει να το εισηγηθείτε στην Βουλή με την επισήμανση ότι δεν μπορεί να έχει ετεροχρονισμένη ισχύ, ώστε στο μέλλον τα πράγματα να γίνονται θεσμικά και όχι με επίκληση φιλοτίμων,λεβεντιάς, εθίμων και καθαρών κούτελων.
Στο www.apomesa.info μεταφράζουν τα όσα γράψατε ως αξίωσή σας να παραιτηθεί ο Γιάννης Κεφαλογιάννης από σύμβουλος του Πρωθυπουργού. Συμφωνείτε με αυτό?
κυριε Τατουλη διακρινω (εκτος αν δεν καταλαβα καλα) μια προσπαθεια να διαχωρισετε τις πραξεις απο την θεωρια. συμφωνω οτι οι αποψεις και οι ιδεες πρεπει να συζητουνται ανεξαρτητα απο το προσωπο που τις εκφραζει, ο διαλογος μονο θετικα αποτελεσματα μπορει να εχει. ομως εκτος απο φορεας ιδεων και αποψεων ειστε και κάποιος που ζηταει την ψηφο των συνπολιτων του οποτε οι πραξεις του δεν μπορουν τοσο ευκολα να διαχωριστουν απο την θεωρια. η αντιπολιτευση που κανετε σε θεωρητικο επιπεδο (εχοντας δικιο σε αυτα που λετε) δεν τα κανει ουτε ο ΣΥΡΙΖΑ!!! οποτε η απορια που εξεφρασα και εγω αλλα και αλλοι ειναι πως μπορειτε να συνυπαρχεται σε ενα χωρο που ειναι τοσο αντιθετος με τα πιστευω σας.
μοιαζει λιγο με υποκριτικο λογο...
και αυτος ο λογος ειναι που δινει τροφη και στην σατυρα... (ενα ποστ μου ειχε τιτλο Τατουλοσκορπισματα Καραμανλομαζεματα)
υγ: αληθεια πιστευεται οτι η ΝΔ μπορει να ακολουθησει τις αποψεις που εκφραζετε; η μηδενικη ανοχη ακολουθει σε δημοφιλια το μαχαιρι που μπαινει στο κοκκαλο και το απλετο φως!!!
@ xoriatis
Κανείς δεν υποστήριξε ποτέ ότι η όποια απομάκρυνση πρέπει να γίνει σπασμωδικά, είτε γενικά είτε να μας κάνει ο κ. Κεφαλογιάννης τη χάρη. Για να γίνω ξεκάθαρος. Το τεκμήριο πολιτικής ενοχής δεν είναι νόμος, αλλά πηγή νόμου, ως πολιτικό έθιμο. Έτσι ισχύει σε όλες τις δυτικές αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Ασφαλώς και η πολιτεία δεν χρειάζεται να θεσμοθετήσει περαιτέρω ούτε βέβαια μας χρειάζεται ένα ακόμη νομοθέτημα, το οποίο θα ισχύει για τους μικρούς και ανίσχυρους και όχι για τους ισχυρούς και τους έχοντες υψηλές γνωριμίες. Σας παραπέμπω σε δύο σημαντικά άρθρα του Πάσχου Μανδραβέλη http://www.medium.gr/articles/121248433194595.shtml και του Στέφανου Μάνου http://stmanos.blogspot.com/2008/04/blog-post_23.html.
@mikros fokion
Θα επανέλθω αναλυτικά σε σχετική μου ανάρτηση προκειμένου να δώσω οριστικές απαντήσεις στα περί αντάρτη και ξένου σώματος στη ΝΔ.
Εδώ όμως μπορώ να πω τα εξής. Στην παράταξη μου (που ιδελογικά εκεί ανήκω - είπαμε κεντροδεξιός φιλελεύθερος) όλοι συμμεριζόμαστε τις ίδιες απόψεις (πλην των εξαιρέσεων εκείνων που κατά περίπτωση και κατά συμφέρον ρέπουν στον λαικισμό). Τι θέλω να πω με αυτό; όλοι λέμε ότι πρέπει να καταπολεμηθεί η διαφθορά. Τώρα, κάποιοι λένε ότι πρέπει να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να χύσει άπλετο φως, ενώ εγώ υποστηρίζω ότι παράλληλα θα πρέπει κι εμείς να αναλάβουμε δράση (ανεξαρτήσία της δικαιοσύνης, απομάκρυνση των υπευθύνων από τα αξιώματα τους, ανεξάρτητες αρχές etc). Οπότε, διαφωνούμε στόν τρόπο καταπολέμησης του φαινομένου. Επιπλέον, διαφωνούμε στο πόσο ψηλά έχουμε βάλει τον πύχη. Άλλοι ικανοποιούνται με τα λίγα (αρκεί να είμαστε λίγο λιγότερο διεφθαρμένοι άπό το ΠΑΣΟΚ), άλλοι θέλουμε να είμαστε απόλυτα συνεπείς στις δεσμεύσεις μας.
Και τέλος, θέλω να επισημάνω το εξής. Ποιός είπε ότι σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία όλοι πρέπει να εκφράζουμε τις ίδιες απόψεις; Και πώς θα ήταν άλλωστε αυτό δυνατό, από τη στιγμή που "εκπροσωπούμε" και διαφορετικές τάσεις/ φιλοσοφίες / βιοθεωρίες της κοινωνίας;
Δεν θέλω πλέον να πέφτουμε όλοι στο "τρυπάκι" των διάφορων πληρωμένων δημοσιογράφων που βολεύονται να φορούν ταμπέλες στον ένα και τον άλλο, με στόχο να αποπροσανατολίζουν από την ουσιαστική συζήτηση.
Και τέλος, μια τελευταία παρατήρηση. Στα blogs θα μου επιτρέψετε και εμένα να μιλώ ως πολίτης, αλλά και ως πολιτικός, όχι όμως ως αλιεύς ψηφοφόρων.
@ανώνυμος
apo mesa info: αυτή είναι η θέση μου, όχι μόνο για τη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά για όλες εκείνες που υπάρχουν εις βάρος κρατικών αξιωματούχων έστω και αμυδρές υπόνοιες.
Το κείμενο του Μανδραβέλη είναι αριστούργημα, ειδικά στο σημείο που αναδεικνύει την κυβερνητική παρέμβαση με την δήλωση Αντώναρου.
Επίσης η εισαγωγή του για τον αμοραλισμό και την υπενθύμιση της περίπτωσης του υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ που φιλοξενούνταν στο σπίτι του παιδικού του φίλου και που αναγκάστηκε σε παραίτηση από την κυβέρνηση Σημίτη.
Δυστυχώς, κύριε Τατούλη, όπως μας διδάσκει η περίπτωση Σημίτη σε αντιδιαστολή από την περίπτωση Καραμανλή, η κατάλληλη δόση αμοραλισμού,με την οποία εθίζεις σιγά-σιγά την κοινωνία, είναι στα προσάντα, όποιου δεν θέλει να χάσει την εξουσία.
Η κοινωνία έχει απαιτήσεις "λάστιχο", αρκεί να ξέρει κανείς πόσο να το τραβάει κάθε φορά και ποτέ να μην κάνει το λάθος του Σημίτη, να θέλει να την μετατρέψει σε "στερεά συνείδηση".
Λάθος , που λυπάμαι που το λέω, κάνετε και σείς και ο Μάνος, παρ'ότι καθαρά πολιτικά μπορεί να διαφωνώ και με τους δυό σας.
Ο εθνικίστικος λαικισμός, του Χριστοδουλισμού, καλλιέργησε το δικαίωμα στον αμοραλισμό, για την "εθνικοχριστιανική παράταξη".
Για να σας πώ για παράδειγμα, οι δεξιοί από το 96 και μετά , κάθε λίγο και λιγάκι καλλιεργούσαν για τον Σημίτη , την εικόνα του προδότη και του δειλού, για την υπόθεση Ιμια ,την υπόθεση Οτσαλάν και το Σχέδιο Ανάν, με μπροστάρηδες τον Χριστόδουλο, τα Δίκτυα 21 κλπ.
Εχετε τώρα 5 χρόνια την εξουσία και κανείς τους δεν ζητάει από τον ομόδοξό τους Καραμανλή, να αποκαταστήσει την "τρωθείσα τιμή του έθνους" στα ΙΜΙΑ, με την κατάληψή τους και την "απελευθέρωσή τους". Αν ήταν κυβέρνηση ο Σημίτης ή ο Παπανδρέου, να είστε σίγουρος, ότι θα συνέχιζαν να του ζητούν να σταθεί σαν άνδρας κλπ κλπ.
Ο αμοραλισμός λοιπόν, έχει ιδεολογία. Είναι χριστιανο-εθνικιστικός και την δόση του έχει φροντίσει η "παράταξη σας" να την αντέχει η κοινωνία με αυτό το φίλτρο σε υψηλά επίπεδα.
Στην χώρα ζούμε δύο κατηγορίες πολιτών. Οι εθνικόφρονες και οι προδότες.
Εσείς , ο Μάνος και ο Μανδρούβαλης, απλά είστε στην λάθος μεριά.
Oraia ola afta pou lete k.Tatouli. Symfwnw sxedon se oles sas tis apopseis apo tote pou den eiste stin kyvernisi..... Elpizw na synexisete na lete xekathara tin apopsi sas.....mi krymenos pisw apo kyvernitikes skopimotites....
Eleftheri apopsi= Dimokratia
Πέτρο,
όλο και πιο πού μου θυμίζεις τα φοιτητικά μας χρόνια.Λές και σε ακούω με την ευθικρισία και τη ζωντάνια σου να ρωτάς το κλασσικό σου "έτσι?".
Δεν πήγανε χαμένα όσα τότε πιστεύαμε...
Μάκης
Qui tacet consentire Πέτρο Τατούλη! Καλή η ομφαλοσκόπηση για τον Κεφαλογιάννη, φιλοσοφικής μορφής, με μέτρο και νηφαλιότητα. Αλλά τα *εδώ και τώρα αγγούρια* αλλού θεργιεύουν! Και η σιωπή είναι συναίνεσις.
Μουσεία μισής ημέρας!
Της Μαίρης Αδαμοπούλου
Πτώση έως και 40% στην επισκεψιμότητα και διαμαρτυρίες από τους επισκέπτες σημειώνονται στην Κνωσό, τον δεύτερο σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικό χώρο, που ουσιαστικά από τις 14.30 δεν δέχεται επισκέπτες
Ουρές κάτω από τον ήλιο περιμένουν οι επισκέπτες σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους που κλείνουν στις 15.00, με αποτέλεσμα πτώση εισιτηρίων έως και 40%, αντιδράσεις και διαφυγόντα κέρδη
Κλείνουν στις 15.00, αλλά δεν είναι ούτε δημόσιες υπηρεσίες ούτε τράπεζες. Είναι τα κρατικά μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι της χώρας, που αναγκάζουν χιλιάδες επισκέπτες (κυρίως τουρίστες) ημερησίως ανά τη χώρα να περιμένουν ουρές ντάλα μεσημέρι για να προλάβουν να τους επισκεφθούν. Και αυτό επειδή το υπουργείο Πολιτισμού δεν φρόντισε να προσληφθεί εγκαίρως έκτακτο προσωπικό φύλαξης για να τους κρατήσει ανοιχτούς έως τις 19.00, βάσει του θερινού ωραρίου. Όταν μάλιστα έχουμε ήδη μπει στον Ιούνιο, ενώ το ωράριο θα έπρεπε να έχει επεκταθεί από 1ης Απριλίου.
Η Ακρόπολη δέχεται τους τελευταίους επισκέπτες της στις 17.30, αλλά ουσιαστικά από τις 17.00 ουδείς ανεβαίνει στον Ιερό Βράχο, καθώς ξέρει πως δεν θα προλάβει γιατί το πρώτο σε επισκεψιμότητα μνημείο της χώρας φέτος δεν κλείνει στις 19.00, όπως μέχρι πέρυσι. Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο βάζει λουκέτο στις 15.00, ενώ ο πρώτος του όροφος με τα αγγεία και τις τοιχογραφίες της Θήρας παραμένει κλειστός τα Σαββατοκύριακα (με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα).
Και τα υπόλοιπα μουσεία ανά τη χώρα κλείνουν επίσης στις 15.00 (ουσιαστικά από τις 14.30 δεν δέχονται πλέον επισκέπτες), ενώ κλειστές αίθουσες βρίσκουν οι τουρίστες στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο του Πειραιά, στο Μουσείο της Δήλου, τις μισές σχεδόν από τις εκκλησίες στον Μυστρά, ενώ μεγάλης επισκεψιμότητας αρχαιολογικοί χώροι - όπως οι Δελφοί, οι Μυκήνες, η Κνωσός, η Φαιστός, αλλά και η συλλογή που προσωρινά αντικαθιστά το κλειστό Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου- κατεβάζουν ρολά στις 15.00 και όχι στις 19.00.
«Για ποια ποιότητα τουρισμού μιλάμε, όταν ο κόσμος συνωστίζεται για να προλάβει να επισκεφθεί την Ακρόπολη επειδή κλείνει στις 17.30; Περιμένουν ουρές κάτω από τον ήλιο επί μισή ώρα, μέχρι να αποσυμφορηθεί η κατάσταση», επισημαίνει η πρόεδρος του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών, Ελισάβετ Μαστορίδου. Ουρές, συνωστισμός, κλειστές τουαλέτες και μειωμένες παροχές- όπως στην Ακρόπολη, που ο επισκέπτης καλείται να πληρώσει το ενιαίο εισιτήριο των 12 ευρώ αλλά δεν βλέπει το μουσείο, καθώς το μεν παλιό έχει κλείσει από πέρυσι, το δε καινούργιο δεν έχει ακόμη ανοίξει- συνθέτουν την κακή εικόνα. Και όλα αυτά αρχές Ιουνίου, σε μια χρονιά κατά την οποία η τουριστική περίοδος έχει αρχίσει από τον Μάρτιο λόγω του καθολικού Πάσχα. Στην ερώτηση «πότε θα επεκταθεί το ωράριο;», η απάντηση των αρχαιοφυλάκων σε μεγάλους χώρους και μουσεία ήταν «όταν προσληφθεί προσωπικό».
@jk
στο θέμα των μουσείων θα επανέλθω με ανάρτηση, πλην όμως να επισημάνω ότι δεν είναι καθόλου ομφαλοσκόπηση για εμένα ο σεβασμός στους θεσμούς, η διαφύλαξη τους και ο ρόλος της δικαιοσύνης σε όλα αυτά.
@xoriatis
Να προσθέσω και κάτι. Η μεγάλη κληρονομιά του εκσυγχρονισμού (πέραν όλων των μεμπτών γνωστών που επικρίνουμε) είναι η στροφή της χώρας επί το ορθολογικότερον. Ένα μικρό παράδειγμα: ποιος δε θυμάται όλες εκείνες τις φωνές που έφθασαν να χαρακτηρίσουν τον Γ. Παπανδρέου εθνικό μειοδότη για εκείνο το ζειμπέκικο που έχει αφήσει εποχή; Ένθεν κακείθεν. Και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ. Είπαμε, ο λαικισμός δεν έχει χρώμα. Την υπέρβαση όλων αυτών των φοβικών συνδρόμων, να μην θεωρούμε κάθε διαπράγματευση με τους γείτονες μας εθνική μειοδοσία, την οφείλουμε στην εποχή Σημίτη. Γιατί πέρα από την ΟΝΕ, τους Ολυμπιακούς κτλ, τα μεγάλα θαύματα είναι αναμφίβολα μικρά μικρά θαυματάκια μαζεμένα. Τώρα, βέβαια, έχουμε ξαναξεκινήσει να συζητούμε περί μουσουλμανικών τόξων που επιβουλεύονται διάφορα, περί ασύμμετρων απειλών...κτλ. Φόβος, άρνηση, ματαιοπονία; Σίγουρα πάντως οπισθοδρόμηση.
Καλώς τα λέτε Κύριε Τατούλη
αλλά δυστυχώς κοινοβουλευτικά έχετε δώσει άφεση αμαρτιών σε αυτή την Κυβέρνηση που ταλανίζει το Λαό τα τελευταία 4 προς 5 (και δεν ξέρω ακόμη πόσα ) χρόνια. Πολύ εύστοχος ο τίτλος του post σας δεν ξέρω αν κρύβει και ένα είδος αυτοκριτικής .
Μπορούμε να γράφουμε σελίδες ιδεών και πολιτικών σκέψεων όμως τον απλό κόσμο άλλα πράγματα τον ενδιαφέρουν άλλα τον απασχολούν δεν μου αρέσουν οι αφορισμοί αλλά με λύπη μου σας ανακοινώνω πως σας θεωρώ συμμέτοχο στο έγκλημα
Εγκλημα της δήθεν απογραφής
Έγκλημα των Πακιστανών
Εγκλημα των υποκλοπών
των Ομολόγων των κουμπάρων των σκανδάλων στο υπουργείο Πολιτισμού του πρασίνου που τόσο άδικα χάθηκε των πυρόπληκτων που ακόμη περιμένουν την οικονομική βοήθεια που εγώ και άλλοι συνάνθρωποι στείλαμε το υστέρημά μας ..... τι να πρωτοπώ ..για τον εμπαιγμό της Κυβέρνησης και της παράταξής σας για την ακρίβεια
Ναι σας θεωρώ συμμέτοχο
Λυπάμαι αλλά πέρασαν οι καιροί που ο κόσμος χάιδευε αυτιά πολιτικών
Για αυτό το λόγο θεωρώ πως "Η υποκρισία σε αυτόν τον τόπο περισσεύει…."
@jk
Αγαπητέ/ή jk , είναι η πρώτη φορά που με μέμφονται επειδή δεν μιλώ. Συνήθως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Τα θέματα μας επιλέγουν, δεν τα επιλέγουμε, ή, αφού μιλάμε με λατινικά ρητά, spiritus ubi vult spirat. Ενοιωσα την ανάγκη να μιλήσω έντονα για τους πολιτικούς που πρέπει να μην κάνουν χρήση της δεσπόζουσας θέσης τους όταν επιλαμβάνεται η δικαιοσύνη, γιατί το θεωρώ σοβαρό σύμπτωμα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος. Στην Ιαπωνία στις αντίστοιχες περιπτώσεις κάνουν χαρακίρι!
Το φετεινό πρόβλημα με τα ωράρια των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων φαίνεται να είναι διαχειριστικό, αλλά στο βάθος του είναι και αυτό πολιτικό. Το ωράριο είναι η άκρη του παγόβουνου. Πόσες φορές δεν έχω μιλήσει για την ανάγκη ριζικών μεταρρυθμίσεων σε όλη τη δημόσια διοίκηση και ειδικότερα στο Υπουργείο Πολιτισμού; Δεν μιλώ εκ του ασφαλούς. Όταν ήμουν εκεί, είχα προχωρήσει ένα νέο Οργανισμό που αποκέντρωνε την εξουσία. Όταν έφυγα, όχι μόνο σταμάτησε, αλλά το σύστημα έγινε ακόμη πιο συγκεντρωτικό, αφού με νόμο του 2007 για την πρόσληψη για λίγες μέρες και του τελευταίου έκτακτου φύλακα απανταχού της Ελλάδας πρέπει να δώσει το ΟΚ ο Γενικός Διευθυντής στην κεντρική υπηρεσία. Εχω γράψει ένα άρθρo με αφορμή το νέο μουσείο της Ακρόπολης που θα δημοσιευθεί σε λίγες μέρες και εκεί θα διαβάσεις τις απόψεις μου.
@stetoual
συνένοχοι είμαστε όλοι στη Δημοκρατία, αγαπητέ stetoual. Πάντως για τα θέματα που θέτεις έχω μιλήσει τόσο ανοιχτά όσο κανείς. Αν έχετε λίγο χρόνο δείτε τις σχετικές δημόσιες παρεμβάσεις μου στην ιστοσελίδα μου (www.tatoulis.gr) Τώρα σχετικά με την ψήφο μου θα επανάλβω για πολλοστή φορά ότι το ζήτημα στη δημοκρατία είναι να ακούγονται οι απόψεις και να κατατίθενται για ουσιαστική και ειλικρινή διαβούλευση στο τραπέζι του διαλόγου. Αυτό δυστυχώς είναι κάτι που στην χώρα της "Δημοκρατίας" δεν έχουμε επιτύχει. Τώρα τα υπόλοιπα περί "αντάρτη" για ορισμένους "μειοδότη" κατ' αλλούς, συνυπεύθυνου κτλ, αποπροσανατολίζουν από την ουσία των θέσεων.
Πέτρο Τατούλη χαίρε,
Η απάντηση σου στο σχόλιο μου ανήκει σε μια ενότητα σχετική με το Υπουργείο Πολιτισμού, δράττω όμως την ευκαιρία να την σχολιάσω.
Με το hindsight που σήμερα μας επιτρέπει η Ζαχοπουλειάδα (καλή του ώρα), αξίζει όλοι να διαβάσουμε ξανά το παρακάτω άρθρο της γνωστής πασοκικής φυλλάδας.
Σε επόμενα σχόλια μου θα επανέλθω ξανά και ξανά, στην κοινωνία της πληροφορίας βλέπεις δεν υπάρχει χλωρό κλαρί...Πρός στιγμήν όμως ας γυρίσουμε το ημερολόγιο τέσσερα χρόνια πίσω:
Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ
Καθώς φαίνεται η αναγγελθείσα «επανίδρυση» του κράτους θα ξεκινήσει από το Υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟ). Και όχημα γι' αυτή την επιχείρηση είναι ο νέος Οργανισμός που σχεδιάζεται για να αντικαταστήσει τον πρόσφατο Οργανισμό που ισχύει από το 2003. Θορυβημένοι από κάποιες πρώτες πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο («Εθνος», 22/11) οι εκπρόσωποι των αρχαιολόγων ζήτησαν να ενημερωθούν από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ, και μέχρι αυτή τη στιγμή το αυτονόητο αίτημά τους δεν έχει ικανοποιηθεί πλήρως. Σε ανακοίνωσή του προς όλο τον κλάδο, το Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) προειδοποιεί ότι «οι εξελίξεις είναι ανησυχητικές, στο βαθμό που δεν θα παραμείνουν απλοί σχεδιασμοί, αλλά θα οδηγήσουν στη συγκρότηση νέου Οργανισμού».
Η ανησυχία των αρχαιολόγων είναι δικαιολογημένη. Ο νέος Οργανισμός δεν έχει ακόμα δοθεί στη δημοσιότητα, αλλά σύμφωνα με το προσχέδιο που βρίσκεται στη διάθεση του «Ιού», το περιεχόμενό του ανατρέπει τη βασική συγκρότηση της αρχαιολογικής υπηρεσίας και θέτει σε αμφισβήτηση τον τρόπο προστασίας των αρχαίων που ισχύει μέχρι σήμερα. Ο λόγος, άλλωστε, που ο νέος Οργανισμός θα έχει τη μορφή νόμου και όχι προεδρικού διατάγματος όπως συμβαίνει συνήθως για τους Οργανισμούς (και για τον ισχύοντα ΠΔ 191/2003), είναι ότι δι' αυτού επιχειρείται να παρακαμφθεί ένας άλλος πολύ σημαντικός νόμος, ο αρχαιολογικός (ν. 3028/2002), τον οποίο δύσκολα θα τολμούσε να αναθεωρήσει ευθέως η νέα διοίκηση.
Επιτελικό ρόλο στη σύνταξη του σχεδίου νόμου έχει ο καθηγητής Διοικητικής Επιστήμης στη Νομική Αθηνών Αντώνης Μακρυδημήτρης, μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και προσωπικός συνεργάτης του πρωθυπουργού (και, ας μη ξεχνάμε, υπουργού Πολιτισμού). Λέγεται ότι αυτός είναι ο εισηγητής του όρου «επανίδρυση του κράτους» και φαίνεται ότι η πρώτη δοκιμή «επανίδρυσης» βρίσκεται στα σκαριά. Στην επιτροπή που συντάσσει το νέο Οργανισμό συμμετέχουν νομικοί και ορισμένα στελέχη του υπουργείου, με επικεφαλής τον κ. Λάζαρο Κολώνα, γενικό διευθυντή Αρχαιοτήτων, ο οποίος πρωταγωνίστησε και στη σύνταξη του υπό κατάργηση Οργανισμού το 2003.
Η δημιουργία των περιφερειών
Ρόλο κλειδί στο νέο Οργανισμό καλούνται να παίξουν οι δέκα «Περιφερειακές Διευθύνσεις Πολιτισμού», στις οποίες θα υπάγονται πλέον όλες οι υπηρεσίες: 1. Πολιτιστική Περιφέρεια Θράκης (με έδρα την Ξάνθη ή την Κομοτηνή), 2. Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη), 3. Θεσσαλίας (Λάρισα), 4. Ηπείρου (Ιωάννινα), 5. Ιονίων Νήσων (Κέρκυρα), 6. Στερεάς Ελλάδας (Θήβα ή Λαμία), 7. Αττικής (Αθήνα), 8. Πελοποννήσου (Τρίπολη), 9. Κρήτης (Ηράκλειο), 10. Αιγαίου (Μυτιλήνη). Το σημείο αυτό επισημαίνει το ΔΣ του ΣΕΑ: «Η ίδρυση της ενδιάμεσης βαθμίδας διοικήσεως με την ενιαία αντιμετώπιση σε μία οργανική μονάδα δύο εντελώς διαφορετικών τομέων, αυτού του αρχαίου και εκείνου του σύγχρονου πολιτισμού, μας βάζει σε σοβαρό προβληματισμό».
Η επίσημη αιτιολογία των εμπνευστών του σχεδίου προς τους αρχαιολόγους είναι ότι αυτές οι περιφέρειες υπαγορεύονται από τις διοικητικές δομές της Ε.Ε., όμως ο ισχυρισμός αυτός διαψεύδεται από το απλό γεγονός ότι δεν υπάρχει σύμπτωση με τις 13 διοικητικές περιφέρειες της χώρας. Θα είχε κανείς πολλά να πει για την νέα αυτή διάρθρωση που εμπνεύστηκαν οι συντάκτες του σχεδίου νόμου, αν δεν ήταν διάφανες ορισμένες σκοπιμότητες. Η κατάργηση, π.χ, της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και η θέσπιση μεγάλης περιφέρειας Πελοποννήσου ασφαλώς δεν πρέπει να είναι άσχετη με την επιθυμία του υφυπουργού Πολιτισμού να αναδείξει την ιδιαίτερη πατρίδα του. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το σημαντικότερο που προκύπτει από την ανάλυση των αρμοδιοτήτων των περιφερειών είναι ότι μέσω αυτών επιχειρείται η διάσπαση της αρχαιολογικής υπηρεσίας και η υπαγωγή των τοπικών εφορειών σε διοικητικά όργανα, όπου οι αρχαιολόγοι θα είναι απόντες ή ελάχιστη μειοψηφία.
Σύμφωνα με την πρόταση της επιτροπής, «σε κάθε περιφέρεια πολιτισμού προΐσταται Περιφερειακός Διευθυντής», ο οποίος θα είναι βέβαια μάνατζερ και όχι υποχρεωτικά αρχαιολόγος. Οσο για τα κρίσιμα θέματα, αυτά θα τα αποφασίζει «Περιφερειακό Συμβούλιο Πολιτισμού», το οποίο αποτελείται από τον «Περιφερειακό Διευθυντή, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΑΕΙ, της Εκκλησίας, της κοινωνίας των πολιτών (sic) και των επιμελητηρίων». Ετσι παρακάμπτονται τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων που προβλέπει ο αρχαιολογικός νόμος (αρ. 49, ν. 3028/2002) και υποκαθίστανται οι αρχαιολόγοι από μάνατζερ, τοπικούς παράγοντες, μητροπολίτες, κλπ.
Ο ισχύων τρόπος αποκέντρωσης (εφορείες, τοπικά συμβούλια, ΚΑΣ, κεντρική υπηρεσία) εξασφάλιζε κάποιο σημαντικό βαθμό αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας της αρχαιολογικής υπηρεσίας, η οποία κατόρθωνε μέχρι σήμερα να αντιστέκεται στις πιέσεις τοπικών παραγόντων και είχε διασώσει από την κατεδάφιση σημαντικά μνημεία.
Το ίδιο συνέβαινε και με τα έργα που εκτελούσαν δι' αυτεπιστασίας οι εφορείες σε όλη την Ελλάδα. Η μέθοδος αυτή, η οποία έχει αποδειχτεί τόσα χρόνια οικονομική και αποτελεσματική, ήταν από καιρό στο στόχαστρο των εργολάβων που έχαναν ένα μέρος από την κατασκευαστική αγορά. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η πίεσή τους αποφέρει σήμερα αποτελέσματα. Και μάλιστα στην κυβέρνηση που κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των διαπλεκομένων, και στον υπουργό-πρωθυπουργό που τρώει στην καθισιά του πέντε κατασκευαστές-νταβατζήδες!
Υπονόμευση του ΚΑΣ
Το δεύτερο στοιχείο της νέας δομής του υπουργείου είναι η ουσιαστική κατάργηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), ενός οργάνου που εξέφραζε επί δεκαετίες όχι απλώς την αρχαιολογική υπηρεσία, αλλά την αρχαιολογική κοινότητα. Στο ΚΑΣ (και στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων, ΚΣΝΜ) καταλήγουν όλα τα σημαντικά ζητήματα προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Γι' αυτό το λόγο είχαν γίνει κατά καιρούς πολλές προσπάθειες να καταργηθεί ή να μειωθεί το κύρος του. Φυσικά ποτέ δεν έμενε ανεπηρέαστο από τις πιέσεις της πολιτικής ηγεσίας. Αλλωστε πρόεδρος του Συμβουλίου είναι ο εκάστοτε γενικός γραμματέας του ΥΠΠΟ.
Η πρώτη μορφή Αρχαιολογικού Συμβουλίου απαντάται ως «Αρχαιολογική Επιτροπή» σε νόμο της Αντιβασιλείας το 1834 (10/5/1834). Το 1910 με το ν. 3730 θεσπίζεται «Αρχαιολογικόν Συμβούλιον», του οποίου οι αποφάσεις είναι για πρώτη φορά υποχρεωτικές για τον υπουργό. Οπως παρατηρεί στη σημαντική μελέτη του ο Βασίλειος Χ. Πετράκος, αυτόν το δεσμευτικό χαρακτήρα των αποφάσεων του Αρχαιολογικού Συμβουλίου τον "ξαναβρίσκουμε στις διατάξεις του β.δ. 634/1960, ενώ απουσιάζει στα νομοθετήματα της μεταξικής περιόδου, της κατοχής και στα έως του 1960. Δεν επαναλαμβάνεται στα νομοθετήματα της επταετίας» («Δοκίμιο για την αρχαιολογική νομοθεσία», ΥΠΠΟ, Αθήναι 1982, σ. 41). Μετά τη χούντα το π.δ. 505/1975 πρόβλεπε και πάλι σύμφωνη γνώμη του ΚΑΣ για ορισμένα ζητήματα, κάτι που καταργήθηκε μόνο με το ν. 654/1977, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή προσέκρουσε στην άρνηση του ΚΑΣ να συναινέσει στη μαζική εξαγωγή αρχαιοτήτων.
Δείγμα, λοιπόν, δημοκρατικότητας της πολιτείας ο βαθμός ανεξαρτησίας του ΚΑΣ. Η μετατόπιση των αρμοδιοτήτων του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ σε κάποιο υπό σύσταση «Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού», ασφαλώς υπονομεύει τον ρόλο των αρχαιολόγων στον ανώτερο αυτό θεσμό προστασίας αρχαιοτήτων και ανοίγει το δρόμο στην ανεξέλεγκτη διαχείριση των μνημείων και την ασύδοτη πραγματοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών έργων χωρίς το «βραχνά» των σωστικών ανασκαφών και με παράκαμψη των ζωνών προστασίας.
Το αστείο είναι ότι σε άλλο σημείο του σχεδίου, οι συντάκτες ισχυρίζονται ότι η «τόνωση των Περιφερειακών Δ/νσεων έχει στόχο τη μείωση των πελατειακών πιέσεων προς το ΥΠΠΟ και των πελατειακών πειρασμών». Αλλά, βέβαια, αν δεν είναι ικανό να αντέξει τους πειρασμούς αυτούς το ΚΑΣ και η κεντρική υπηρεσία του ΥΠΠΟ, τι πρέπει να περιμένουμε από τις «Περιφερειακές Διευθύνσεις Πολιτισμού»; Το έργο το έχουμε δει στις κατά τόπους Πολεοδομίες και στις υπηρεσίες «αδειών» της τοπικής αυτοδιοίκησης όλης τις χώρας.
Πνεύμα «φιλελευθερισμού»
Ενα εύλογο ερώτημα που γεννάται από τις παραπάνω διαπιστώσεις, είναι μήπως τουλάχιστον ο νέος Οργανισμός, αφού υποβαθμίζει την αρχαιολογική υπηρεσία, τουλάχιστον δημιουργεί προϋποθέσεις ανάδειξης του σύγχρονου πολιτισμού, έστω και σε βάρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Τις πραγματικές προθέσεις των συντακτών του σχεδίου, προδίδει μια μικρή υποσημείωση, η οποία αφορά όλους τους εποπτευόμενους οργανισμούς του υπουργείου. Διατυπώνεται με αμήχανο και ερωτηματικό τρόπο, αλλά είναι αποκαλυπτική:
«Ποια είναι η σχέση του ΥΠΠΟ με τα εποπτευόμενα όργανα; Πρέπει να ξεκαθαρισθεί. Το ΥΠΠΟ να μην καλύπτει τα ελλείμματα, π.χ. Εθνικό Θέατρο τι κάνει; Πρόταση: το ΥΠΠΟ να αξιολογεί τους προϋπολογισμούς τους. Ολα αυτά τα όργανα να φύγουν εκτός ΥΠΠΟ: να έχουν δικό τους κανονισμό λειτουργίας, δικό τους οργανισμό, το ΥΠΠΟ να προκηρύξει θέση για το Δ/ντη του ή Δ.Σ και Εκτελεστικό Δ/ντη από την αγορά. Να καταθέτουν σχέδιο πενταετίας, το οποίο θα αξιολογεί το ΥΠΠΟ και μετά να μην το απασχολούν».
Εδώ διακρίνεται το νέο πνεύμα της «φιλελεύθερης παράταξης». Προτείνεται «να φύγουν» από το ΥΠΠΟ όλα αυτά τα ενοχλητικά και δραχμοβόρα πολιτιστικά βαρίδια, όπως το Εθνικό Θέατρο, η Λυρική Σκηνή, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, κ.λπ. Και απλώς να διαλέγει το υπουργείο κάποιο μάνατζερ «από την αγορά». Μια γεύση αυτής της απέχθειας του αρμόδιου υφυπουργού προς τους «εποπτευόμενους» πήραμε την περασμένη βδομάδα στη Θεσσαλονίκη, με την έκδηλη απαρέσκειά του προς έναν από τους πιο επιτυχημένους διευθυντές οργανισμού, τον Μισέλ Δημόπουλο του κινηματογραφικού φεστιβάλ.
Και δεν είναι λίγοι αυτοί οι εποπτευόμενοι οργανισμοί. Σύμφωνα με την ίδια την επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου, υπάρχουν δεκάδες και εκτείνονται σε όλο το φάσμα του πολιτισμού: Αρχαία και Βυζαντινή Πολιτιστική Κληρονομιά, Νεότερη Ιστορία και Λαϊκή Παράδοση, Λογοτεχνία και Βιβλίο, Μουσική, Θέατρο, Χορός, Κινηματογράφος, Εικαστικές τέχνες, Φωτογραφία κλπ.
Ολοι αυτοί οι φορείς κινδυνεύουν να βρεθούν στον αέρα. Αλλά αν όλα αυτά «φύγουν» (για να πάνε πού;) και αν η αρχαιολογική υπηρεσία μείνει ανήμπορη και διακοσμητική, τότε ποιο ρόλο θα έχει το ΥΠΠΟ;
(Ελευθεροτυπία, 4/12/2004)
Πέτρο Τατούλη χαίρε,
Την εποχή που η Ελευθεροτυπία μιλούσε για υπονόμευση του ΚΑΣ εγώ είχα ήδη οδηγηθεί μέσα στον υπόνομο αυτό, όχι ως λαγουμιτζής αλλά ως αμυνόμενος πολίτης. Υπουργός τότε ο «συνταγματολόγος» κ. Βενιζέλος, και Γενική η κ. Μεντώνη. Αιτία ήτανε γνωμοδότηση του ΚΑΣ, που ανέτρεπε αρνητική εισήγηση της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, και επέτρεπε την Μητρόπολη Θηβών να χτίσει μοναστήρι …μέσα στην Κοιλάδα των Μουσών πάνω στον Ελικώνα!
Και όχι μόνον αυτό. Κατά παράβαση του ΓΟΚ του ΥΠΕΧΩΔΕ, τους επέτρεπε να κάνουν χρήση προκατασκευασμένων (modular) ξύλινων οικίσκων, δίκην προσφυγικού καταυλισμού. Αυτά σε μικρή απόσταση από τον αρχαιολογικό χώρο της Άσκρης, όπου έζησε και έγραψε ο Ησίοδος.
Το ΚΑΣ δεν προβληματίστηκε πως ο χώρος όπου εισέβαλε η Μητρόπολις Θηβών ήτανε δημόσια δασική έκταση που καταστράφηκε από τα χωματουργικά έργα για την θεμελίωση των οικίσκων. Ούτε από το γεγονός ότι το παράνομο αυτό έργο δεν είχε άδεια από την Υπηρεσία Ναοδομίας της εκκλησίας. Ούτε από το γεγονός ότι μέσα στην παράνομη περίφραξη του εργοταξίου συμπεριλήφθηκε και Βυζαντινό μνημείο του 10ου αιώνα, το εκκλησάκι της Αναστάσεως του Χριστού!
Γράφει λοιπόν η Ελευθεροτυπία στην κριτική της στον Τατούλη για την ‘υπονόμευση του ΚΑΣ’, και το επαναλαμβάνω εδώ: «Οσο για τα κρίσιμα θέματα, αυτά θα τα αποφασίζει «Περιφερειακό Συμβούλιο Πολιτισμού», το οποίο αποτελείται από τον «Περιφερειακό Διευθυντή, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΑΕΙ, της Εκκλησίας, της κοινωνίας των πολιτών (sic) και των επιμελητηρίων». Ετσι παρακάμπτονται τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων που προβλέπει ο αρχαιολογικός νόμος (αρ. 49, ν. 3028/2002) και υποκαθίστανται οι αρχαιολόγοι από μάνατζερ, τοπικούς παράγοντες, μητροπολίτες, κλπ.»
Η αγωνιστική εφημερίδα την αντιπολιτευσης ‘αγνοούσε’ πως κατά την διάρκεια της πασοκικής Κατρίνα, κάθε κομματικό στέλεχος, πόσον μάλλον ένας μητροπολίτης με μέλλον, μπορούσε να περπατήσει μέσα στο γραφείο του προϊσταμένου του ΚΑΣ και να ζητήσει διευκολύνσεις. Και άσχετα αν η νομοθεσία της χώρας γινότανε κλωτσοσκούφι να πάρει την συγκατάθεση του ΚΑΣ. Η εφημερίδα πάντως δεν έπεφτε τελείως έξω. * Καμιά * από τις δημόσιες υπηρεσίες δεν έκανε το καθήκον της. Από Νομαρχία, τον Δήμο Θεσπιών, την Αστυνομία, την Πολεοδομία, την Δασική Υπήρεσία και σε τοπικό και Νομαρχιακό επίπεδο, κανείς μα κανείς δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων να αποτρέψει την καταστροφή που έγινε.
Τελικά, και κατόπιν εορτής. μετα από Εισαγγελική παρέμβαση, παρέμβαση στου Συνήγορου του Πολίτη και μιάς ηρωϊκής αρχαιολόγου της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, η εισβολή αναχαιτίστηκε. Αλλά όχι πρίν από τεράστια οικολογική καταστροφή στην Κοιλάδα των Μουσών.
Αγαπητέ Πέτρο Τατούλη
συγχαρητήρια για το ιστολόγιο που έχεις δημιουργήσει διότι δίνεις βήμα και σε σένα αλλά και στον ανώνυμο πολίτη να πει τη γνώμη έστω κι αν είναι αντίθετη από τη δική σου.
Ποιά όμως η άμυνα που διαθέτουμε όλοι εμείς οι ανώνυμοι απέναντι σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας; που όλα σαπίζουν με εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό;που όλο το πολιτικό σύστημα είναι σαθρό;που δεν ξέρουμε πια ποιον να εμπιστευθούμε;που όλοι οι πολιτικοί (ανεξάρτητα από κόμμα) συναλάσσονται;που πληρώνουμε τα ένσημα των βουλευτών λόγω ασυμβίβαστου (καταργήθηκε πλέον αλλά εγώ-εμείς τα πληρώσαμε)κι εμείς οι κοινοί θνητοί θα πρέπει να πληρώσουμε την θητεία μας επειδή κάναμε το λάθος και υπηρετήσαμε την πατρίδα;μήπως πρέπει να πάρουμε μια ξυλάρα και να κυνηγήσουμε όλα αυτά τα λαμόγια και να δημεύσουμε τις περιουσίες τους(;)αφού τα κλεμμένα τους ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ; Κι όλα αυτά είναι τα ελάχιστα που μπορώ να θυμηθώ με όλα αυτά που γίνονται σήμερα αλλά και χτες και πριν από σας.
Εγώ απορώ ακόμα με την υπομονή και την ανοχή που δείχνει ο κόσμος και έχω την περιέργεια να δω ως που θα φτάσει όλη αυτή η κατάσταση, να μας κοροιδεύουν μπροστά στα μάτια μας (βλ. υιός Μητσοτάκης και πολλοί άλλοι)κι εμείς να καθόμαστε ατάραχοι να ακούμε όλη αυτήν την παπαρολογία (βλ. Σουφλιάς).
Ο καιρός γαρ εγγύς αγαπητέ Πέτρο και ειλικρινά χάρηκα για το βήμα που μου έδωσες.
Δημοσίευση σχολίου