Διάβασα το ομότιτλο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή της Κυριακής.
http://www.medium.gr/articles/121235216656879.shtml
"Η ελαστικοποίηση του Συντάγματος δεν πρόκειται να περάσει. Η χώρα έχει πολλές δημοκρατικές αντιστάσεις σε κάθε τέτοιο τυχοδιωκτισμό. Αλλά αυτή καθαυτή η συζήτηση περί ελαστικοποίησης του Συντάγματος προσβάλλει το δημοκρατικό πολίτευμα. Βάζει νάρκες στη νομιμότητα, που ούτως ή άλλως λείπει αλλά τη χρειάζεται αυτός ο τόπος", Π. Μανδραβέλης.
Προσυπογράφω. Εξαιρετική αφορμή για ουσιαστική συζήτηση.
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008
Σύνταγμα - Λάστιχο;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
24 σχόλια:
.
..Ελληνικό Χρηματιστήριο 2008: ...όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος.
==Αγορά: Το κουτόχορτο και η απάντηση
=http://www.fmvoice.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=16045&Itemid=48
=Πρόεδρε, θυμήσου τις δεσμεύσεις σου στις 10/1
Γράφει ο Κώστας Ψωμιάδης
Ελληνικό Χρηματιστήριο 2008: ...όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος. Τα τελευταία 15 λεπτά του Μάη που... συγκλόνισαν την Σοφοκλίτσα ήταν αρκετά για την ολοκληρωτική αποκάλυψη των πραγματικών ρόλων που παίζουν στην αγορά οι θεσμοί, οι φορείς και οι άνθρωποι της.
Υπό την... υψηλή προστασία της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμβατικών μέσων ενημέρωσης επιχειρείται η πλήρης αποενοχοποίηση των γεγονότων της Παρασκευής.
Αυτά ανέλαβαν εργολαβικώς –γιατί επίσημη ανακοίνωση από την Επιτροπή Κεφαλαιογοράς δεν υπάρχει ακόμα- να μας... διαφωτίσουν: «ξέρετε δεν έγινε τίποτα το μεμπτό. Η αναδιάρθρωση των δεικτών (MSCI και MSCI Small Cap) ευθύνεται για ότι είδαμε και ήταν απολύτως φυσιολογική ενέργεια των μεγάλων «σπιτιών» της αγοράς».
Αλλά, επειδή ο κοινός νούς ακόμα στην χώρα μας δεν έχει πολτοποιηθεί (όσο κι αν το παλεύει το κατεστημένο), εμείς, η fmvoice.gr, θέλουμε να θέσουμε στον δημόσιο διάλογο και προβληματισμό μερικά απλά ερωτήματα-θέματα.
Πρώτον, στις τέσσερις και τριαντά πέντε λεπτά έμαθαν όλοι οι διαχειριστές και οι επενδυτές την ανακοίνωση ή την είδηση της αναδιάρθρωσης;
Μήπως τότε εξεδόθη η ανακοίνωση και εμείς δεν το αντιληφθήκαμε; Όλα έγιναν τυχαία Παρασκευή απόγευμα, στην τελευταία συνεδρίαση της εβδομάδας, με τα μέσα ενημέρωσης κλειστά και τα Κυριακάτικα στο τυπογραφείο;
Δεύτερον, τα απίστευτα συν εμφανίστηκαν όχι μόνο σε μετοχές που αφορούσε θετικά η αναδιάρθωση, αλλά και σε τίτλους που τα αφορούσε αρνητικά ή που δεν τα αφορούσε καθόλου.
Τρίτον, εντάξει γίνεται μια αναδιάρθωση των δεικτών. Την Δευτέρα το πρωί οι διαχειριστές και οι επενδυτές δεν θα έβρισκαν χαρτιά να αγοράσουν; Δηλαδή η Εθνική... θα ξεκλίδωνε στα 50 ευρώ και έσπευσαν σαν μανιασμένοι να αγοράσουν στο +7%;
Πάμε στο τέταρτο, που είναι και το κυριότερο. Η όλη φάση εξελίχθηκε στις δημοπρασίες. Μετά το κλείσιμο της συνεδρίασης, διαμορφώνοντας τα options των μετοχών ημέρας και εβδομάδας.
Κι αφήνουμε στην άκρη τα κλασσικά ζητήματα, όπως αν το άγριο αυτό κερδοσκοπικό παιχνίδι είχε γίνει σε καμιά Κεραμεία Αλλατίνης ή σε καμιά Λανέτ από τον κύριο Θεσμικόπουλο ή τον κύριο επενδυτικούλη θα είχε... μπουκάρει μέσα (και καλώς) η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Τα δε μέσα ενημέρωσης θα έγραφαν ύμνους για το πόσο καλά και διάφανα λειτουργεί η Ε.Κ. και κατά συνέπεια η Σοφοκλίτσα μας.
Προχώρα, Πρόεδρε
Η θέση της fmvoice.gr είναι σταθερή και την έχουμε σε ανάλογες περιπτώσεις υποστηρίξει.
Εμείς που ασκούμε κριτική στην Ε.Κ. για την αδράνεια της σε αυτά τα φαινόμενα όταν προέρχονται από τους πολύ ισχυρούς της αγοράς (έλληνες και ξένους), εμείς με όση φωνή έχουμε θα την στηρίξουμε αν και εφόσον τολμήσει!
Αναμένουμε δε ακόμα πρωτοβουλία και σαφή τοποθέτηση της και έχουμε την ελπίδα, βλέποντας ότι ακόμα δεν μίλησε, ότι θα τολμήσει.
Διότι έτσι θα είστε συνεπής με τον ευατό σας, κύριε Πιλάβιε! Διότι εμείς που δεν ξεχνούμε τις δεσμεύσεις σας, όπως και η αγορά, θυμόμαστε ότι στις 10 Ιανουαρίου, την επομένη του απίθανου -26% της μετοχής της ΗΛΕΑΘ, είχατε καλέσει το σύνολο των εταιρειών (χρηματιστηριακές, ΑΕΕΔ κ.λ.π.) και τους είχατε σωστά ξεκαθαρίσει με δύο λόγια: Προσέξτε τα παιχνίδια στα options (τις μετασυνεδριακές τιμές κλεισίματος των μετοχών). Θα είμαι πολύ αυστηρός και από εδώ και πέρα όποιος επιχειρίσει κόλπα στα options θα αντιμετωπιστεί σκληρά από την Ε.Κ.»
Συνεπώς, ιδού η Ρόδος...
Ειναι φανερος ο εκνευρισμος & η υπεκφυγη σας απο τα σοβαρα εθνικα ζητηματα της καταγωγης & της ταυτοτητας σας...
Να το θεσω επιγραμματικα. Αν συναντησετε εναν Αλβανο με το επωνυμο Dada,Daduli,πώς θα νοιώσετε...?
Πέτρο Τατούλη χαίρε!
Πρώτον, για του λόγου το αληθές, το περί ελευθερίας του λόγου στο Αμερικανικό Σύνταγμα ήτανε amendment/τροποποίηση, το περίφημο First Amendment. Με άλλα λόγια δεν το κατέβασε κάποιος προφήτης κάτω από κάποιο βουνό. Άνθρωποι το γράψανε και το ξαναγράψανε μέχρις ότου βρεθεί στα μέτρα του. Το συγκεκριμένο άρθρο λέει πως «Congress shall not…etc. Δηλαδή το Κονγκρέσο δεν ΘΑ περάσει νόμο κτλ. Όχι «δεν πρέπει να περάσει…κτλ». Η διαφορά είναι λεπτή αλλά ουσιαστική..
Ο κ. Σημίτης, για να απαλλαγεί από το «θα» μια και το τελευταίο είχε καταντήσει κάτι σαν προπατωρικό αμάρτημα στο βαθύ λαρύγκι των πολιτικών, λάνσαρε αυτό το «πρέπει», ad nauseum, αν όχι ad infinitum!, και κόλλησε. Συχνά σε έκανε να αναρωτιέσαι αν ήτανε κυβέρνηση ή αντιπολίτευση. Ούτε και ο Πέτρος Τατούλης κατάφερε να απογαλακτιστεί από αυτό το σημιτικό «πρέπει», και καλά θα κάνει, όσο είναι μέσα στο μαντρί, να το αποφεύγει…
Οι Ρωμαίοι έλεγαν «corruptissima re publica plurimae leges», δηλαδή «στην πλέον διευθαρμένη πολιτεία είναι οι περισσότεροι νόμοι». Όλοι γνωρίζουμε πως η Αγγλία δεν έχει Σύνταγμα, και δεν νομίζω πώς δεν είναι ευνομούμενη πολιτεία. Οί πολίτες καθιστούν την πολιτεία ευνομούμενη. ¨Ολες λοιπόν οι αγυρτίες του κ. Βενιζέλου και των μιμητών του «συνταγματολόγων» (!), δεν θα αλλάξουν τα fundamentals: Αν οι νεοέλληνες δεν αποκτείσουν μια στοιχειώδη *μόρφωση*, (διστάζω να χρησιμοποιήσω τον όρο ‘αρετή’ μην χαρακτηριστώ φασίστας), μπορούμε να αλλάξουμε το Σύνταγμα περισσότερες φορές από ότι ο Μουσσολίνι άλλαζε στρατηγούς στην Αλβανία, τον πόλεμο για μια ευνομούμενη κοινωνία δεν θα τον κερδίσουμε. Ας το καταλάβουν αυτό αυτοί που πολεμάν το ιδιωτικό πανεπιστήμιο.
Υ.Γ. Άς ελπίσουμε πως αν βάλουμε το Σύνταγμα στο πλυντήριο, το λάστιχό του θα βαστήξει καλλίτερα από την Καθημερινή. Γιατί ύστερα από τα διαδοχικά πλυσίματα των τελευταίων χρόνων η εφημερίδα του κ. Μανδραβέλη στένεψε! Δεν με πιστεύετε; Κοιτάξτε την στο περίπτερο. Φαίνεται τουλάχιστον δύο νούμερα μικρότερη από πέρυσι.
οι ιδέες είναι πεθαμένες είτε αγωνίζεσαι γι' αυτές είτε δεν αγωνίζεσαι
μα χιτλερική φρασεολογία να μεταχειρίζονται οι έλληνες ευρωβουλευτές;
λέω για την έκφραση του κυρίου Τατούλη ότι "
Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ..."
'
-Κε Τατούλη , πρόσφατα δόσατε συνέντευξη στο PR-GR . Το συγκεκριμένο blog έβγαλε τον κ.Αλογοσκούφη μπαταχτσή 280 χιλ. € , και μετά το έκαναν γαργάρα .
Πως εσείς, ένας έντιμος άνθρωπος, συνομιλείτε με ανθρώπους που μπορεί -ενδεχόμενα- να είναι και συκοφάντες ?
Σε αυτόν τον καταραμένο τόπο η κάθε «αναπτύξει» και «πρόοδο» γίνεται εφιάλτης και κατάρα …1993
και
προοπτικει
=="ΑΠΛΟΣ-ΧΡΥΣΟΣ- ΚΑΝΟΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ" : ==
« ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΠΟ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ [ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ,ΚΛΠ] , ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΑ ΜΙΚΤΑ ΚΕΡΔΗ-ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ [ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ] , ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΡΥΘΜΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ. »
Πάντα κατά την άποψή μου κύριε Τατούλη νομίζετε ότι τον απλό πολίτη τον ενδιαφέρει η ελαστικοποίηση του συντάγματος; Η καθημερινότητα τον ενδιαφέρει όσο και αυτό να ακούγεται πεζό. Έπειτα πρακτικά όταν κάποτε του χρειαστεί η προστασία των νόμων του συντάγματος , θα βρεθεί μια φόρμουλα που μάλλον θα του βάλει «τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι», στην καλύτερη των περιπτώσεων, γιατί υπάρχουν και πολύ χειρότερα . Άσε που πολλοί νόμοι πρακτικά δεν ισχύουν. Με θεσπισμένο σύνταγμα έγιναν όλα αυτά το καλοκαίρι του 66, για να μας οδηγήσουν στο δικτατορικό καθεστώς, κατά την διάρκεια του οποίου ψηφίσαμε και αλλαγή συντάγματος (οποία ειρωνεία). Και έχετε την εντύπωση ότι η καταπάτηση των δημοκρατικών θεσμών του συντάγματος «έριξε» την χούντα; Μακάρι να ήταν έτσι κ. Τατούλη . Το «Πολυτεχνείο» δημιουργήθηκε,
όταν ο μπακαλιάρος το φαΐ του λαού πήγε σε μικρό χρονικό διάστημα από 35δχ. 70 και οι φοιτητές των αντίστοιχων σημερινών ΤΕΙ άρχισαν τις καταλήψεις για επαγγελματικά δικαιώματα. Και φυσικά η τελική πτώση γνωρίζουμε πως έγινε. Μήπως σας θυμίζει κάτι η σημερινή κατάσταση; Συνήθως με αποκαλούν προφητικό, ΛΕΤΕ;
κ Τατούλη θα σας προτείνω να διαβάσετε το πλέον έγκιρο πολιτικό blog που έχουμε και να σχολιάσετε τα άρθρα του σε καθημερινή βάση.Είστε πολιτικός, οπότε και για αυτό θα πρέπει να λαμβάνετε θ΄ση με τα σχόλια σας σε πολιτικά θέματα και όχι μόνο από το blog σας.Το blog λέγεται http://politis-gr.blogspot.com
ΓΙΑ ΣΟΥ ΤΕΡΕΝΣ, ΜΕ ΤΑ SMS ΣΟΥ !
Αγαπητέ κ. Τατούλη,
Είμαι εκτός θέματος, αλλά η Αρκαδία πολύ θα ήθελε να μας εκθέσετε την άποψή σας για τον γάμο των ομοφυλοφίλων.
Ευτυχώς που έχουμε στην εποχή Καραμανλή τους αντάρτες (Τατούλη,Μανώλη,Γιαννόπουλος κτλ)και κάνουνε αντιπολίτευση. Για φανταστείτε να μην τους έιχαμε;
-------
Βαγγέλη θεε πάρε το πασόκ !!!!!!!
σύνθημα απο το παναθηναικό
Παύλο θεε πάρε την παε
Στην σημερινή εποχή 2 πρέπει να έισαι
Νεα Δημοκρατία και Ολυμπιακος!!!!
Πασοκ και Παναθηναικός αστα να πάνε
κυριε Τατουλη , αυτο το σχολιο δεν εχει σχεση με με το αναρτηθεν κειμενο σας.
σας παρακολουθω, ως πολιτικο, αρκετα χρονια τωρα. ο πολιτικος σας λογος ειναι ξεχωριστος, πραγματικα. ομως ομελετα δεν γινεται αν δεν σπασει κανεις αυγα. τι αξια εχει λογος χωρις πραξεις. οταν ερχεται η ωρα της αληθειας, η ωρα της κρισης, στο κοινοβουλιο, γινεστε, στα δικα μου ματια αξιολυπητος. ισοροπιστης, κωλοτουμπας λαικιστι, βαρατε μπουνιες στο πολιτικο σας προσωπο και, ω του θαυματος, δε ματωνετε καθολου.
και ολα αυτα σε στυλ " εχετε χαρη που πιστευω στις δυνατοτητες της φιλελευθερης κεντροδεξιας"
κυριε Τατουλη, ποτε δεν εγιναν ανατροπες απο ισοροπιστες.
φιλικα
Κωστας Μηλαδοπουλος
@aris
Θα μείνω στην πρώτη σας φράση, την οποία θεωρώ μάλιστα πάρα πολύ σημαντική για την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η χώρα. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα πω ότι ο πολίτης δε βασανίζεται στην καθημερινότητά του. Το βιώνω επί μονίμου βάσης. Την απόγνωσή του να βρει ένα στήριγμα μπροστά στην αναλγησία του κράτους: ένα ράντζο σε ένα νοσοκομείο, μια άκρη στις υπηρεσίες, εφορείες, πολεοδομίες. Εξίσου βιώνω και την καχυποψία του πολίτη απέναντι σε εμάς τους πολιτικούς, αφού γνωρίζει καλά ότι η ταλαιπωρία αυτή δεν προορίζεται για εμάς.
Την ίδια στιγμή, φουντώνουν και οι εικασίες που θέλουν την κυβέρνηση πλέον να απειλείται από την ακρίβεια και τις καθημερινές δυσκολίες. Συμφωνώ και επαυξάνω. Για να σας θυμίσω και την περίφημη φράση της εποχής Κλίντον "it s the economy stupid" που κρίνει τα αποτέλεσματα των εκλογών.
Θα ήθελα εντούτοις στο σημείο αυτό να επαναδιατυπώσω μια θέση που έχω υποστηρίξει πολλές φορές στο παρελθόν. η ακρίβεια είναι ασφαλώς το πρόβλημα. Οι λύσεις όμως δεν είναι εκεί που αναζητώνται. Στην Ελλάδα προσπαθούμε (είτε επειδή δεν γνωρίζουμε είτε επειδή δεν μας εξυπηρετεί) να λύσουμε με λάθος τρόπους τα λάθος προβλήματα.
Φίλε ari όλα είναι αλληλένδετα. Η διαφθορά επιβαρύνει τον κάθε Έλληνα με πολλές χιλιάδες ευρώ ετησίως. Η γραφειοκραία εξίσου. Το δημόσιο χρέος (απόρροια της κρατικής σπατάλης και των υπέρογκων ελλειμμάτων- επιδοματικές πολιτικές etc) αντιστοιχεί σε 25.000€ ετησίως για τον καθένα από εμάς. Και σκέψου ότι στην Αμερική θεωρείται δυσβάσταχτο ένα χρέος που δεν ξεπερνά τις 15.000€. Και η καθημερινότητα ασφαλώς δεν είναι μόνο ακρίβεια, είναι και άλλα πράγματα. Όπως την εμπιστοσύνη που έχει ο Έλληνας στους θεσμούς, στη δικαιοσύνη, το πόσο ασφαλής αισθάνεται, το πόσο φιλόξενο βρίσκει το κράτος απέναντί του. Έχω κατ' επανάληψη μιλήσει για τους νόμους: ότι δεν χρειαζόμαστε άλλους, αρκεί να εφαρμόζουμε ΌΛΟΙ αυτούς που υπάρχουν. Τα παραδείγματα ατιμώρητων παρανομιών είναι πολλά και τα γνωρίζουμε όλοι. Αν αρχίσουμε τώρα και "ελαστικοποιούμε" και το Σύνταγμα κατά το δοκούν, πολύ φοβούμαι ότι σε λίγο κανένας θεσμός δε θα έχει μείνει όρθιος στη χώρα. Και είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα.
@Κώστας Μηλαδόπουλος
Αγαπητέ φίλε, κατ' αρχήν σας καλωσορίζω στην παρέα μας.
Δύο παρατηρήσεις:
Η ώρα της κρίσης για τον πολιτικό είναι η ώρα της κάλπης.
Τώρα, επί της ουσίας θα μου απαντήσετε να σας απαντήσω με ένα ερώτημα: Αν καταψήφιζα ένα νομοσχέδιο (πχ. τον εκλογικό νόμο) θα ήμουν περισσότερο χρήσιμος στον τόπο;
Πιστεύω πως όχι. Το ζητούμενο στις δημοκρατίες είναι να διατυπώνει κανείς ελεύθερα τις απόψεις του με στόχο να επαναπροσδιορίζει την ατζέντα του διαλόγου. Να ακούγεται η διαφορετική άποψη. Να μπαίνουν τα θεμέλια ενός άλλου δημόσιου διαλόγου. Είτε βραχυπρόθεσμα (σπάνια) είτε στο μέλλον, οι υγιείς παρεμβάσεις , οι τεκμηριωμένες απόψεις, οι ξεκάθαρες θέσεις κερδίζουν έδαφος. Για να το θέσω και διαφορετικά. Ο λόγος για τον οποίο δεν καταψηφίζω μέχρις στιγμής έχει να κάνει με το στόχο μου: Στόχος μου δεν είναι να δημιουργήσω πρόβλημα στην παράταξη μου. Στόχος μου είναι να συσπειρώσω γύρω από τις απόψεις μου πολίτες και συναδέλφους με κοινές θέσεις και να προσπαθήσουμε από κοινού να τις καταθέσουμε στο τραπέζι του διαλόγου. Ξέρετε, θα βόλευε πολλούς να προβώ σε μια τέτοια ενέργεια που θα μου χάριζε πολλά πρωτοσέλιδα και τόνους μελάνης περί των δήθεν βλέψεων και άλλων συνωμοσιών, στην ουσία όμως θα αποδυνάμωνε πλήρως την ίδια τη δυναμική των απόψεών μου.
Ωστόσο, η άσκηση της πολιτικής είναι μια εξαιρετικά δυναμική διαδικασία με διακυμάνσεις και απρόβλεπτες εξελίξεις.
«700 εκατ. έβαλε μέσα την Εθνική η Τουρκία»
Ζημιά 700 εκατ. ευρώ από την επένδυσή της στην Τουρκία υπέστη η Εθνική Τράπεζα. Ωστόσο, το ποσό αυτό δεν επηρέασε την κερδοφορία της, αλλά μείωσε την καθαρή θέση της τράπεζας.
Την πληροφορία «αλίευσε» από τις υποσημειώσεις του ισολογισμού της Εθνικής ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρ. Βερελής. Οπως αναφέρει σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, «Η μεγάλη απώλεια των 696 εκατ. ευρώ προέρχεται από την έκθεση σε συναλλαγματικούς κινδύνους που έχει ο όμιλος της Εθνικής λόγω της τουρκικής λίρας και της αρνητικής της πορείας από την αρχή του 2008. Συνδέει την απώλεια αυτή με τον δανεισμό στον οποίο προχώρησε προσφάτως η Εθνική μέσω των προνομιούχων μετοχών.
Επισημαίνει ότι η Εθνική έχει αναλάβει υψηλό κίνδυνο στην Τουρκία, ο οποίος μάλιστα επεκτείνεται με τις χρηματοδοτήσεις χορηγήσεων της Finansbank.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/06/2008
If Mr.Venizelos can have the audacity to emulate Valery Giscard D’Estaing, then I feel no guilt to declare myself too as a ‘constitutional expert’. This in response to the opportunity offered by Petros Tatulis to have an open forum on a subject deemed out of limits for the average citizen. An important initiative coming from a new breed of greek politician to which I attach special significance.
A constitution is above all a roadmap. It is all about making it possible for a group of people to get to where they want to go. It is neither a scientific treatise nor spiritual dogma. Its purpose is *not* to discover truth or the virtual path to life. Neither is it to impose moral order. It is to provide the safest route to happiness on earth by insuring material development and social order. Like any roadmap its usefulness depends on its ability to insure an unambiguous and steady course. Not the seemingly easiest at the moment, or the fastest, but the safest. As such a conventional constitution cannot be ‘elastic’. It needs to be rigid to insure consistency. And this is one of its greatest weaknesses. For it can become an artificial barrier to progress. In this sense a constitution is inherently an ephemeron document which needs to be changed as a living social group evolves, and resets its destination.
How does this theoretical introduction relate to the recent history of the modern Greek state? With King Otto having set westernization/rehellenization as the national destination, his eviction represented not the triumph of democracy over despotism, but a triumph of reaction to rehellenization. The fact that the constitution which followed prescribed a democratic state must not mislead one into thinking that a strong urge for representative democracy prevailed.. While all emerging states in the 19th century turned to Europe for constitutional models, this endorsement of a western ethic by the young king clashed with popular desire for a return to Byzantine roots.
The nascent Greek state, immersed in ignorance and illiteracy, and almost completely bypassed by European enlightenment, preferred the comfort of clinging to its familiar cultural ‘roots’ rather than endorsing Otto-style western conventions . The burden of bridging this fundamental dichotomy of East vs. West fell squarely on the shoulders of the compilers of the new constitution. Facilitating this formidable endeavor was the freedom from constraints of rationalism and consistency. The imposition of a state religion in the strongest terms, and the prohibition of private institutions of highest learning were typical of the Byzantine past. While rigidities such as the wearing of a scarf were not finally mandated upon women, as elsewhere, the constitution did not tolerate unrestricted freedom.
Strangely, the framers of the American constitution a hundred years before confronted a similar challenge. Whereas the very architecture of the city designated as their capital, Washington, reflected an unambiguous preference for classical culture, no one could deny that the presence of Europeans in the North American continent had more to do with freedom to practice fundamentalist versions of Christian dogma. The challenge of bridging the seemingly unbridgeable gap between classical reason and Christian revelation fell upon men such as Madison, Jefferson and Benjamin Franklin. And they succeeded in an admirable way. They essentially produced a roadmap for an immigrant group of Europeans to make the most of a truly biblical ‘promised land’. The mechanism used was the “Federalist Papers”, a large opus of position papers on virtually all aspects of American reality that had to be successfully confronted by the draft constitution. The Federalist Papers are essentially exercises in classical thought. They seek to ‘transport’ the Greek and Roman experience into American reality. It has been consistently argued that the American constitution as we know it would have been impossible without detailed knowledge of the classics
Being foremost a piece of social engineering the American Constitution did not attempt to exclude eastern thought. Reason and Revelation were equally blended, in just the right proportions to achieve social objectives. And social consensus was obtained by insuring that the final destination was Liberty.. Not for all the people, but certainly the best of people, as greek and roman thought would have it! This social contract proved eminently successful. But *its stability always depended on an aristocracy of educated citizens*. Those who read Homer and Plato, Virgil and Horatio. Are there any left today?
Bringing this note to a conclusion, the question may be asked: How relevant are the Greek or the American constitutions today? Do they, or can they, in the complex world of the 21st century serve the purpose they served in the 19th, even with a long tail of amendments? Did the American constitution manage to stop George Bush from setting the great American nation into free fall? This is an area for great debate. Not just the argument for elasticity, but, more important, about the very strength of the fabric of such a document. Is it still relevant?
It is my opinion that a new piece of social engineering is needed to replace the venerable ‘constitution’. Something that recognizes that globalization has changed the rules of the game, that the information society has vastly empowered the ordinary man, that third world emergence from ignorance and superstition creates a new competitive environment for survival and success, one that calls for different rules. In this new world the existing constitutions would be carefully packaged and put on display in the national museums along with the Magna Carta, and grandma’s SINGER sewing machine. In their place I would suggest two things:
• The acceptance of Giscard D’Estaing’s document, to insure that the EU bureaucracy (and America if it chooses to endorse it), can continue to function smoothly.
• A new concept of Education, where the newly empowered citizen and his laptop, and Google, and the blogs, become the arbiters of national conduct. Based on today’s knowledge, and events, not on Benjamin Franklin’s experiences in the French Court. Leaving thus the politicians to handle the details.
@jk
Αγαπητέ/ή jk , είναι η πρώτη φορά που με μέμφονται επειδή δεν μιλώ. Συνήθως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Τα θέματα μας επιλέγουν, δεν τα επιλέγουμε, ή, αφού μιλάμε με λατινικά ρητά, spiritus ubi vult spirat. Ενοιωσα την ανάγκη να μιλήσω έντονα για τους πολιτικούς που πρέπει να μην κάνουν χρήση της δεσπόζουσας θέσης τους όταν επιλαμβάνεται η δικαιοσύνη, γιατί το θεωρώ σοβαρό σύμπτωμα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος. Στην Ιαπωνία στις αντίστοιχες περιπτώσεις κάνουν χαρακίρι!
Το φετεινό πρόβλημα με τα ωράρια των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων φαίνεται να είναι διαχειριστικό, αλλά στο βάθος του είναι και αυτό πολιτικό. Το ωράριο είναι η άκρη του παγόβουνου. Πόσες φορές δεν έχω μιλήσει για την ανάγκη ριζικών μεταρρυθμίσεων σε όλη τη δημόσια διοίκηση και ειδικότερα στο Υπουργείο Πολιτισμού; Δεν μιλώ εκ του ασφαλούς. Όταν ήμουν εκεί, είχα προχωρήσει ένα νέο Οργανισμό που αποκέντρωνε την εξουσία. Όταν έφυγα, όχι μόνο σταμάτησε, αλλά το σύστημα έγινε ακόμη πιο συγκεντρωτικό, αφού με νόμο του 2007 για την πρόσληψη για λίγες μέρες και του τελευταίου έκτακτου φύλακα απανταχού της Ελλάδας πρέπει να δώσει το ΟΚ ο Γενικός Διευθυντής στην κεντρική υπηρεσία. Εχω γράψει ένα άρθρo με αφορμή το νέο μουσείο της Ακρόπολης που θα δημοσιευθεί σε λίγες μέρες και εκεί θα διαβάσεις τις απόψεις μου.
Κυριακή, 8 Ιουνίου 2008
Πέτρο Τατούλη χαίρε.
Επαναλαμβάνω πως αυτή η ανταλλαγή απόψεων για τα πολιτισμικά έπρεπε να εμφανίζεται σε δική της ξεχωριστή ενότητα. Σε δύο διαδοχικές αναρτήσεις μου παραπάνω, αναφέρομαι στην κριτική που δέχτηκε το Σχέδιο Νόμου σου για την αναδιοργάνωση του ΥΠΠΟ. Παρουσίασα ένα παράδειγμα της χειραγώγησης του ΚΑΣ από τον κ. Βενιζέλο, που οδήγησε σε τεράστια οικολογική καταστροφή στην Κοιλάδα των Μουσών στον Ελικώνα. Πρό πολλού υποστήριζα και υποστηρίζω πως το πασοκικό ΚΑΣ στελεχωμένο κυρίως με «ήρωες του Πολυτεχνείου» χωρίς προσόντα, και υποβαθμισμένο στην εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων, έχει υπονόμευσει την πολιτιστική κληρονομιά πολύ πρίν η Ζαχοπουλειάδα τα φέρει όλα στο προσκήνιο. Αποδέχομαι την άποψη σου για την ανάγκη ενός νέου αντίστοιχου συλλογικού οργάνου. Διαφωνώ όμως απολύτως με την στρατηγική της διοικητικής αποκέντρωσης ως μέτρου εξυγίανσης του ΥΠΠΟ. Επαναλαμβάνω την ανάγκη να δημιουργήσεις μια ξεχωριστή ενότητα στην ιστοσελίδα σου για μια αναλυτική παρουσίαση των προβλημάτων του ΥΠΠΟ. Είναι ένα θέμα, όπου οι απόψεις όλων μας, αλλά κυρίως οι δικές σου, δεδομένης της εμπειρίας σου στον χώρο του πολιτισμού έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ταχύτατα θέλω να σχολιάσω την απάντηση σου στο σχόλιο μου για την αξιολύπητη, και για την τουριστική οικονομία της χώρας μας, καταστρεπτική κατάσταση που επικρατεί στα Μουσεία. Αναγνωρίζεις το πρόβλημα, και η θέση σου είναι πώς αποτελεί την κορυφή ενός διαχειριστικού παγόβουνου πολιτικής προέλευσης που θα είχε αποτραπεί αν η αποκέντρωση που εσύ πρότεινες είχε υλοποιηθεί. Δείχνεις να σπρώχνεις κάτω από το χαλί το οικονομικό πρόβλημα που έχει προκείψει από την ασύδοτη και συστηματική σπατάλη των πόρων του ΥΠΠΟ, του υπουργείου των ΛΟΤΤΟφάγων όπως ο τύπος το είχε τότε αποκαλέσει, που σήμερα έχει περιέλθει σε κατάσταση χρεωκοπίας. Με τι πόρους θα προσληφθεί επιπλέον προσωπικό κ. Τατούλη;
Παραθέτω παρακάτω ανάρτηση σε blog του «συνήγορου του διαβόλου», αναφορά στην ‘κληρονομιά’ της Ζαχοπουλειάδας. Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό αληθεύει, σίγουρα όμως πρέπει να μας προβληματίζει.
http://advocdiab.blogspot.com/2008/02/blog-post_14.html
Πέμπτη, Φεβρουάριος 14, 2008
Ετοιμο για πτώχευση το υπουργείο Πολιτισμού
Αν και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού διαχειρίστηκε εκατοντάδες εκατομμύρια για επιχορηγήσεις, η κεντρικότερη υπηρεσία του ΥΠΠΟ, η Αρχαιολογική Υπηρεσία, πνίγεται στα χρέη. Από τα περίπου 100 εκατομμύρια που αναμένεται ότι θα πάρει φέτος, χρωστά ίσως και τα μισά από χρέη του 2006 και του 2007. Ο υπουργός γνωρίζει το πρόβλημα και θέτει προτεραιότητες, είπε ο γενικός γραμματέας κ. Θοδωρής Δραβίλλας κατά την συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στην οποία εξετάστηκε το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Αν όμως η ραχοκοκαλιά του υπουργείου δεν αποτελεί προτεραιότητα, τότε τι έργο θα παραχθεί;
Μετά βδελυγμίας αποκήρυσσαν τα μέλη του ΚΑΣ την ενασχόληση με οικονομικά ζητήματα. Άλλο που δεν ήθελε και το υπουργείο, ώστε να μη δοθούν στοιχεία για το πόσα ζητούν και πόσα παίρνουν τελικά οι εφορείες αρχαιοτήτων, τα μουσεία και οι λοιπές διευθύνσεις και υπηρεσιακές μονάδες. Τα στοιχεία που αναζητήθηκαν πάντως, μαρτυρούν ότι η οικονομική κατάσταση των Γενικών Διευθύνσεων Αρχαιοτήτων και Αναστήλωσης είναι οικτρή. Κατά τα έτη 2006 και 2007 οι μονάδες πήραν περίπου το ένα τέταρτο από όσα ζητούσαν, ενώ μέχρι τότε ελάμβαναν τα τρία τέταρτα (περίπου 200- 250 εκατομμύρια ευρώ). Ετσι, τα μεγάλα μουσεία χρωστούν από 100 έως 400 χιλιάδες έκαστο και οι εφορείες αρχαιοτήτων από 25.000 έως 300.000 ευρώ. Χρωστούν για μελάνια, βενζίνη, πετρέλαιο (και ετοιμάζονται να κλείσουν τις θερμάνσεις) χαρτιά αλληλογραφίας και χαρτιά υγείας, καθαριστικά, βιτρίνες, υλικά συντήρησης κ.α.
Το πρόγραμμα δράσης όπως ελέχθη, καταρτίστηκε από τον τέως γενικό γραμματέα Χρήστο Ζαχόπουλο, χωρίς συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους- όπως γινόταν κατά το παρελθόν. «Ουσιαστικός έλεγχος δεν έχει γίνει, οι διευθυντές πρέπει να ιεραρχήσουν τους στόχους τους και τον προϋπολογισμό που θα τους δοθεί να τους υλοποιήσουν» ακούστηκε Δύσκολη χρονιά για αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες και μηχανικούς που θα κληθούν να κάνουν 309 ανασκαφές, 226 διαμορφώσεις χώρων, 206 αναστηλώσεις, 207 συντηρήσεις, 127 εκθέσεις και επανεκθέσεις, 121 έργα σε μουσεία, 48 απαλλοτριώσεις (σε σύνολο περίπου 800 που εκκρεμούν) κ.α..
Τώρα, όσο για τους υπόλοιπους τομείς, εκεί γίνεται επίσης το έλα να δεις, αφού και στις επιχορηγήσεις θιάσων και στις λοιπές χρηματοδοτήσεις το ΥΠΠΟ χρωστά σχεδόν όλο το 2007 και πολλά χρήματα από το 2006. Ενδεικτικό είναι το χρέος προς την Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης που φτάνει σχεδόν το ένα εκατ. ευρώ (900 χιλιάδες και κάτι ψιλά) ενώ υπήρχε υποχρέωση του κράτους που είχε αναληφθεί μέσω προγραμματικής σύμβασης. Πολλά είναι ακόμη τα κτήρια σύγχρονου πολιτισμού που σε λίγο δεν θα έχουν θέρμανση, αλλά και υπαλλήλους…
Την εποχή που η Ελευθεροτυπία μιλούσε για ΄υπονόμευση του ΚΑΣ’ από τον Πέτρο Τατούλη, εγώ είχα ήδη οδηγηθεί μέσα σ’ αυτόν τον υπόνομο, όχι ως λαγουμιτζής αλλά ως αμυνόμενος πολίτης. Υπουργός τότε ο «συνταγματολόγος» κ. Βενιζέλος, και Γενική η κ. Μεντώνη. Αιτία ήτανε γνωμοδότηση του ΚΑΣ, που ανέτρεπε αρνητική εισήγηση της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, και επέτρεπε την Μητρόπολη Θηβών να χτίσει μοναστήρι ….μέσα στην Κοιλάδα των Μουσών στον Ελικώνα! Και όχι μόνον αυτό. Κατά παράβαση του ΓΟΚ του ΥΠΕΧΩΔΕ, τους επέτρεπε να κάνουν χρήση προκατασκευασμένων (modular) ξύλινων οικίσκων, δίκην προσφυγικού καταυλισμού. Αυτά σε μικρή απόσταση από τον αρχαιολογικό χώρο της Άσκρης, όπου έζησε και έγραψε ο Ησίοδος.
Το ΚΑΣ δεν προβληματίστηκε πως ο χώρος όπου εισέβαλε η Μητρόπολις Θηβών ήτανε δημόσια δασική έκταση που καταστράφηκε από τα χωματουργικά έργα για την θεμελίωση των οικίσκων. Ούτε από το γεγονός ότι το παράνομο αυτό έργο δεν είχε άδεια από την Υπηρεσία Ναοδομίας της εκκλησίας. Ούτε από το γεγονός ότι μέσα στην παράνομη περίφραξη του εργοταξίου συμπεριλήφθηκε και Βυζαντινό μνημείο του 10ου αιώνα, το εκκλησάκι της Αναστάσεως του Χριστού!
Γράφει λοιπόν η Ελευθεροτυπία στην κριτική της στον Τατούλη για την ‘υπονόμευση του ΚΑΣ’, και το επαναλαμβάνω εδώ: «Οσο για τα κρίσιμα θέματα, αυτά θα τα αποφασίζει «Περιφερειακό Συμβούλιο Πολιτισμού», το οποίο αποτελείται από τον «Περιφερειακό Διευθυντή, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΑΕΙ, της Εκκλησίας, της κοινωνίας των πολιτών (sic) και των επιμελητηρίων». Ετσι παρακάμπτονται τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων που προβλέπει ο αρχαιολογικός νόμος (αρ. 49, ν. 3028/2002) και υποκαθίστανται οι αρχαιολόγοι από μάνατζερ, τοπικούς παράγοντες, μητροπολίτες, κλπ.»
Η αγωνιστική εφημερίδα την αντιπολίτευσης ‘αγνοούσε’ πως κατά την διάρκεια της πασοκικής Κατρίνα, κάθε κομματικό στέλεχος, πόσον μάλλον ένας μητροπολίτης με μέλλον, μπορούσε να περπατήσει μέσα στο γραφείο του προϊσταμένου του ΚΑΣ και να ζητήσει διευκολύνσεις. Και άσχετα αν η νομοθεσία της χώρας γινότανε κλωτσοσκούφι να πάρει την συγκατάθεση του ΚΑΣ. Η εφημερίδα πάντως δεν έπεφτε τελείως έξω. * Καμιά * από τις δημόσιες υπηρεσίες δεν έκανε το καθήκον της. Από Νομαρχία, τον Δήμο Θεσπιών, την Αστυνομία, την Πολεοδομία, την Δασική Υπήρεσία και σε τοπικό και Νομαρχιακό επίπεδο, κανείς μα κανείς δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων να αποτρέψει την καταστροφή που έγινε.
Τελικά, και κατόπιν εορτής, μετά από Εισαγγελική παρέμβαση, παρέμβαση στου Συνήγορου του Πολίτη και μιάς ηρωϊκής αρχαιολόγου της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, η εισβολή αναχαιτίστηκε. Αλλά όχι πρίν από τεράστια οικολογική καταστροφή στην Κοιλάδα των Μουσών.
Κυριακή, 8 Ιουνίου 2008
Σημ. Δεύτερη υποβολή αυτού του άρθρου. Η προηγούμενη χάθηκε κάπου στον κυβερνοχώρο ).
*************************************************************************
Επισυνάπτω το άρθρο της Ελευθεροτυπίας με ημερομηνία 4/12/2004 που ασκεί κριτική στο Σχέδιο Νόμου «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» του Πέτρου Τατούλη. Γράφεται με ύφος διανοουμένου που κατέχει το θέμα, με ιστορικές αναδρομές μέχρι και σε νόμο της Αντιβασιλείας του 1834! Errare humanum est, αλλά τα ξεφτέρια της Ελευθεροτυπίας προφανώς έχουν μεσάνυχτα για το Υπουργείο Πολιτισμού που προέκειψε το 2004 μετά την ΠασοΚατρίνα. Εθελοτυφλούν, αλλοιώς κάνουν κακόπιστη και κακοήθη δημοσιογραφία .
Για να μπορέσει κανείς να επιχειρηματολογίσει εδώ σωστά απαιτείται μια συστηματική παρουσίαση της ‘υπάρχουσας κατάστασης’ στο ΥΠΠΟ το 2004, και δεν υπάρχει χώρος τώρα. Θέλω προσωπικά να δηλώσω ότι ποτέ δεν θα ψήφιζα ένα νόμο που βασίζεται στην αποκέντρωση ως τρόπο αντιμετώπισης της σήψης στο Κέντρο. Προπαντός στην σημερινή Ελλάδα όπου τα περιφερειακά όργανα κατά κανόνα παρουσιάζουν πολύ πιο έντονα συμπτώματα διαφθοράς από το κέντρο. Το να εμπιστεύεται η πολιτεία την προστασία μουσείων, μνημείων και αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων στους ΟΤΑ όπως αναφέρεται στον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που ψηφίστηκε στη Βουλή το 16.5.06, είναι σαν να ‘βάζεις τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα’. Για την αποφυγή ψευδών εντυπώσεων, το προαναφερθέν σχέδιο νόμου του Πέτρου Τατούλη, προέβλεπε την δημιουργία περιφερειακών αρχαιολογικών υπηρεσιών.
Εν πάσει περιπτώσει παραθέτω εδώ το άρθρο της Ελευθεροτυπίας. ‘Τουτούν τσόκ, κιεμπάπ γιόκ’, όπως λένε οι γείτονές μας:
Η επανίδρυση του πολιτισμού
Καθώς φαίνεται η αναγγελθείσα «επανίδρυση» του κράτους θα ξεκινήσει από το Υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟ). Και όχημα γι' αυτή την επιχείρηση είναι ο νέος Οργανισμός που σχεδιάζεται για να αντικαταστήσει τον πρόσφατο Οργανισμό που ισχύει από το 2003. Θορυβημένοι από κάποιες πρώτες πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο («Εθνος», 22/11) οι εκπρόσωποι των αρχαιολόγων ζήτησαν να ενημερωθούν από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ, και μέχρι αυτή τη στιγμή το αυτονόητο αίτημά τους δεν έχει ικανοποιηθεί πλήρως. Σε ανακοίνωσή του προς όλο τον κλάδο, το Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) προειδοποιεί ότι «οι εξελίξεις είναι ανησυχητικές, στο βαθμό που δεν θα παραμείνουν απλοί σχεδιασμοί, αλλά θα οδηγήσουν στη συγκρότηση νέου Οργανισμού».
Η ανησυχία των αρχαιολόγων είναι δικαιολογημένη. Ο νέος Οργανισμός δεν έχει ακόμα δοθεί στη δημοσιότητα, αλλά σύμφωνα με το προσχέδιο που βρίσκεται στη διάθεση του «Ιού», το περιεχόμενό του ανατρέπει τη βασική συγκρότηση της αρχαιολογικής υπηρεσίας και θέτει σε αμφισβήτηση τον τρόπο προστασίας των αρχαίων που ισχύει μέχρι σήμερα. Ο λόγος, άλλωστε, που ο νέος Οργανισμός θα έχει τη μορφή νόμου και όχι προεδρικού διατάγματος όπως συμβαίνει συνήθως για τους Οργανισμούς (και για τον ισχύοντα ΠΔ 191/2003), είναι ότι δι' αυτού επιχειρείται να παρακαμφθεί ένας άλλος πολύ σημαντικός νόμος, ο αρχαιολογικός (ν. 3028/2002), τον οποίο δύσκολα θα τολμούσε να αναθεωρήσει ευθέως η νέα διοίκηση.
Επιτελικό ρόλο στη σύνταξη του σχεδίου νόμου έχει ο καθηγητής Διοικητικής Επιστήμης στη Νομική Αθηνών Αντώνης Μακρυδημήτρης, μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και προσωπικός συνεργάτης του πρωθυπουργού (και, ας μη ξεχνάμε, υπουργού Πολιτισμού). Λέγεται ότι αυτός είναι ο εισηγητής του όρου «επανίδρυση του κράτους» και φαίνεται ότι η πρώτη δοκιμή «επανίδρυσης» βρίσκεται στα σκαριά. Στην επιτροπή που συντάσσει το νέο Οργανισμό συμμετέχουν νομικοί και ορισμένα στελέχη του υπουργείου, με επικεφαλής τον κ. Λάζαρο Κολώνα, γενικό διευθυντή Αρχαιοτήτων, ο οποίος πρωταγωνίστησε και στη σύνταξη του υπό κατάργηση Οργανισμού το 2003.
Η δημιουργία των περιφερειών
Ρόλο κλειδί στο νέο Οργανισμό καλούνται να παίξουν οι δέκα «Περιφερειακές Διευθύνσεις Πολιτισμού», στις οποίες θα υπάγονται πλέον όλες οι υπηρεσίες: 1. Πολιτιστική Περιφέρεια Θράκης (με έδρα την Ξάνθη ή την Κομοτηνή), 2. Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη), 3. Θεσσαλίας (Λάρισα), 4. Ηπείρου (Ιωάννινα), 5. Ιονίων Νήσων (Κέρκυρα), 6. Στερεάς Ελλάδας (Θήβα ή Λαμία), 7. Αττικής (Αθήνα), 8. Πελοποννήσου (Τρίπολη), 9. Κρήτης (Ηράκλειο), 10. Αιγαίου (Μυτιλήνη). Το σημείο αυτό επισημαίνει το ΔΣ του ΣΕΑ: «Η ίδρυση της ενδιάμεσης βαθμίδας διοικήσεως με την ενιαία αντιμετώπιση σε μία οργανική μονάδα δύο εντελώς διαφορετικών τομέων, αυτού του αρχαίου και εκείνου του σύγχρονου πολιτισμού, μας βάζει σε σοβαρό προβληματισμό».
Η επίσημη αιτιολογία των εμπνευστών του σχεδίου προς τους αρχαιολόγους είναι ότι αυτές οι περιφέρειες υπαγορεύονται από τις διοικητικές δομές της Ε.Ε., όμως ο ισχυρισμός αυτός διαψεύδεται από το απλό γεγονός ότι δεν υπάρχει σύμπτωση με τις 13 διοικητικές περιφέρειες της χώρας. Θα είχε κανείς πολλά να πει για την νέα αυτή διάρθρωση που εμπνεύστηκαν οι συντάκτες του σχεδίου νόμου, αν δεν ήταν διάφανες ορισμένες σκοπιμότητες. Η κατάργηση, π.χ, της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και η θέσπιση μεγάλης περιφέρειας Πελοποννήσου ασφαλώς δεν πρέπει να είναι άσχετη με την επιθυμία του υφυπουργού Πολιτισμού να αναδείξει την ιδιαίτερη πατρίδα του. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το σημαντικότερο που προκύπτει από την ανάλυση των αρμοδιοτήτων των περιφερειών είναι ότι μέσω αυτών επιχειρείται η διάσπαση της αρχαιολογικής υπηρεσίας και η υπαγωγή των τοπικών εφορειών σε διοικητικά όργανα, όπου οι αρχαιολόγοι θα είναι απόντες ή ελάχιστη μειοψηφία.
Σύμφωνα με την πρόταση της επιτροπής, «σε κάθε περιφέρεια πολιτισμού προΐσταται Περιφερειακός Διευθυντής», ο οποίος θα είναι βέβαια μάνατζερ και όχι υποχρεωτικά αρχαιολόγος. Οσο για τα κρίσιμα θέματα, αυτά θα τα αποφασίζει «Περιφερειακό Συμβούλιο Πολιτισμού», το οποίο αποτελείται από τον «Περιφερειακό Διευθυντή, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΑΕΙ, της Εκκλησίας, της κοινωνίας των πολιτών (sic) και των επιμελητηρίων». Ετσι παρακάμπτονται τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων που προβλέπει ο αρχαιολογικός νόμος (αρ. 49, ν. 3028/2002) και υποκαθίστανται οι αρχαιολόγοι από μάνατζερ, τοπικούς παράγοντες, μητροπολίτες, κλπ.
Ο ισχύων τρόπος αποκέντρωσης (εφορείες, τοπικά συμβούλια, ΚΑΣ, κεντρική υπηρεσία) εξασφάλιζε κάποιο σημαντικό βαθμό αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας της αρχαιολογικής υπηρεσίας, η οποία κατόρθωνε μέχρι σήμερα να αντιστέκεται στις πιέσεις τοπικών παραγόντων και είχε διασώσει από την κατεδάφιση σημαντικά μνημεία.
Το ίδιο συνέβαινε και με τα έργα που εκτελούσαν δι' αυτεπιστασίας οι εφορείες σε όλη την Ελλάδα. Η μέθοδος αυτή, η οποία έχει αποδειχτεί τόσα χρόνια οικονομική και αποτελεσματική, ήταν από καιρό στο στόχαστρο των εργολάβων που έχαναν ένα μέρος από την κατασκευαστική αγορά. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η πίεσή τους αποφέρει σήμερα αποτελέσματα. Και μάλιστα στην κυβέρνηση που κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των διαπλεκομένων, και στον υπουργό-πρωθυπουργό που τρώει στην καθισιά του πέντε κατασκευαστές-νταβατζήδες!
Υπονόμευση του ΚΑΣ
Το δεύτερο στοιχείο της νέας δομής του υπουργείου είναι η ουσιαστική κατάργηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), ενός οργάνου που εξέφραζε επί δεκαετίες όχι απλώς την αρχαιολογική υπηρεσία, αλλά την αρχαιολογική κοινότητα. Στο ΚΑΣ (και στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων, ΚΣΝΜ) καταλήγουν όλα τα σημαντικά ζητήματα προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Γι' αυτό το λόγο είχαν γίνει κατά καιρούς πολλές προσπάθειες να καταργηθεί ή να μειωθεί το κύρος του. Φυσικά ποτέ δεν έμενε ανεπηρέαστο από τις πιέσεις της πολιτικής ηγεσίας. Αλλωστε πρόεδρος του Συμβουλίου είναι ο εκάστοτε γενικός γραμματέας του ΥΠΠΟ.
Η πρώτη μορφή Αρχαιολογικού Συμβουλίου απαντάται ως «Αρχαιολογική Επιτροπή» σε νόμο της Αντιβασιλείας το 1834 (10/5/1834). Το 1910 με το ν. 3730 θεσπίζεται «Αρχαιολογικόν Συμβούλιον», του οποίου οι αποφάσεις είναι για πρώτη φορά υποχρεωτικές για τον υπουργό. Οπως παρατηρεί στη σημαντική μελέτη του ο Βασίλειος Χ. Πετράκος, αυτόν το δεσμευτικό χαρακτήρα των αποφάσεων του Αρχαιολογικού Συμβουλίου τον "ξαναβρίσκουμε στις διατάξεις του β.δ. 634/1960, ενώ απουσιάζει στα νομοθετήματα της μεταξικής περιόδου, της κατοχής και στα έως του 1960. Δεν επαναλαμβάνεται στα νομοθετήματα της επταετίας» («Δοκίμιο για την αρχαιολογική νομοθεσία», ΥΠΠΟ, Αθήναι 1982, σ. 41). Μετά τη χούντα το π.δ. 505/1975 πρόβλεπε και πάλι σύμφωνη γνώμη του ΚΑΣ για ορισμένα ζητήματα, κάτι που καταργήθηκε μόνο με το ν. 654/1977, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή προσέκρουσε στην άρνηση του ΚΑΣ να συναινέσει στη μαζική εξαγωγή αρχαιοτήτων.
Δείγμα, λοιπόν, δημοκρατικότητας της πολιτείας ο βαθμός ανεξαρτησίας του ΚΑΣ. Η μετατόπιση των αρμοδιοτήτων του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ σε κάποιο υπό σύσταση «Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού», ασφαλώς υπονομεύει τον ρόλο των αρχαιολόγων στον ανώτερο αυτό θεσμό προστασίας αρχαιοτήτων και ανοίγει το δρόμο στην ανεξέλεγκτη διαχείριση των μνημείων και την ασύδοτη πραγματοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών έργων χωρίς το «βραχνά» των σωστικών ανασκαφών και με παράκαμψη των ζωνών προστασίας.
Το αστείο είναι ότι σε άλλο σημείο του σχεδίου, οι συντάκτες ισχυρίζονται ότι η «τόνωση των Περιφερειακών Δ/νσεων έχει στόχο τη μείωση των πελατειακών πιέσεων προς το ΥΠΠΟ και των πελατειακών πειρασμών». Αλλά, βέβαια, αν δεν είναι ικανό να αντέξει τους πειρασμούς αυτούς το ΚΑΣ και η κεντρική υπηρεσία του ΥΠΠΟ, τι πρέπει να περιμένουμε από τις «Περιφερειακές Διευθύνσεις Πολιτισμού»; Το έργο το έχουμε δει στις κατά τόπους Πολεοδομίες και στις υπηρεσίες «αδειών» της τοπικής αυτοδιοίκησης όλης τις χώρας.
Πνεύμα «φιλελευθερισμού»
Ενα εύλογο ερώτημα που γεννάται από τις παραπάνω διαπιστώσεις, είναι μήπως τουλάχιστον ο νέος Οργανισμός, αφού υποβαθμίζει την αρχαιολογική υπηρεσία, τουλάχιστον δημιουργεί προϋποθέσεις ανάδειξης του σύγχρονου πολιτισμού, έστω και σε βάρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Τις πραγματικές προθέσεις των συντακτών του σχεδίου, προδίδει μια μικρή υποσημείωση, η οποία αφορά όλους τους εποπτευόμενους οργανισμούς του υπουργείου. Διατυπώνεται με αμήχανο και ερωτηματικό τρόπο, αλλά είναι αποκαλυπτική:
«Ποια είναι η σχέση του ΥΠΠΟ με τα εποπτευόμενα όργανα; Πρέπει να ξεκαθαρισθεί. Το ΥΠΠΟ να μην καλύπτει τα ελλείμματα, π.χ. Εθνικό Θέατρο τι κάνει; Πρόταση: το ΥΠΠΟ να αξιολογεί τους προϋπολογισμούς τους. Ολα αυτά τα όργανα να φύγουν εκτός ΥΠΠΟ: να έχουν δικό τους κανονισμό λειτουργίας, δικό τους οργανισμό, το ΥΠΠΟ να προκηρύξει θέση για το Δ/ντη του ή Δ.Σ και Εκτελεστικό Δ/ντη από την αγορά. Να καταθέτουν σχέδιο πενταετίας, το οποίο θα αξιολογεί το ΥΠΠΟ και μετά να μην το απασχολούν».
Εδώ διακρίνεται το νέο πνεύμα της «φιλελεύθερης παράταξης». Προτείνεται «να φύγουν» από το ΥΠΠΟ όλα αυτά τα ενοχλητικά και δραχμοβόρα πολιτιστικά βαρίδια, όπως το Εθνικό Θέατρο, η Λυρική Σκηνή, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, κ.λπ. Και απλώς να διαλέγει το υπουργείο κάποιο μάνατζερ «από την αγορά». Μια γεύση αυτής της απέχθειας του αρμόδιου υφυπουργού προς τους «εποπτευόμενους» πήραμε την περασμένη βδομάδα στη Θεσσαλονίκη, με την έκδηλη απαρέσκειά του προς έναν από τους πιο επιτυχημένους διευθυντές οργανισμού, τον Μισέλ Δημόπουλο του κινηματογραφικού φεστιβάλ.
Και δεν είναι λίγοι αυτοί οι εποπτευόμενοι οργανισμοί. Σύμφωνα με την ίδια την επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου, υπάρχουν δεκάδες και εκτείνονται σε όλο το φάσμα του πολιτισμού: Αρχαία και Βυζαντινή Πολιτιστική Κληρονομιά, Νεότερη Ιστορία και Λαϊκή Παράδοση, Λογοτεχνία και Βιβλίο, Μουσική, Θέατρο, Χορός, Κινηματογράφος, Εικαστικές τέχνες, Φωτογραφία κλπ.
Ολοι αυτοί οι φορείς κινδυνεύουν να βρεθούν στον αέρα. Αλλά αν όλα αυτά «φύγουν» (για να πάνε πού;) και αν η αρχαιολογική υπηρεσία μείνει ανήμπορη και διακοσμητική, τότε ποιο ρόλο θα έχει το ΥΠΠΟ;
(Ελευθεροτυπία, 4/12/2004)
πκγκξοτλ
@John Ketseas,
Εκτιμώ ιδιαίτερα το ενδιαφέρον σου για τον πολιτισμό, έστω και αν δεν συμφωνώ μαζί σου σε όλα. Ξεκινώ απ ‘ αυτά που συμφωνώ: Πράγματι, η οικονομική κατάσταση του τομέα του πολιτισμού είναι δραματική. Παραγνωρίζεις όμως ότι όταν, στην τρέλλα της ζαχοπουλειάδας όλοι έλεγαν ότι θα πρέπει να καταργηθεί ο ειδικός λογαριασμός του Υπουργείου ως αιτία όλων των δεινών, ήμουν ο μόνος που φώναζε όχι-το Υπουργείο θα σβήσει. Εστω κι αν για κάποια μικροποσά υπάρχουν αμφιβολίες για τη διαχείριση, το μέγιστο ποσοστό δινόταν για λειτουργικά έξοδα του των υπηρεσιών του Υπουργείου. Από κεί και πέρα, όμως, χρειάζεται μεταρρύθμιση. Η εμπειρία σε όλους τους οργανισμούς δείχνει ότι πρωτίστως χρειάζονται θεσμοί. Δες το σε ένα άλλο τομέα: η Νιγηρία και η Νορβηγία έχουν πολλά χρήματα γιατί έχουν πετρέλαιο. Οι κάτοικοί τους έχουν το ίδιο βιοτικό επίπεδο?
Η αναδιοργάνωση του Υπουργείου πολεμήθηκε. Ξεχνάς όμως ότι μόνο από ένα κλάδο εργαζομένων. Οι υπόλοιποι κλάδοι τη στήριξαν. Σε κάθε μεταρρύθμιση, κάποιοι χάνουν κάποια προνόμια και γι’ αυτό φωνάζουν, χωρίς να εκφράζουν ανοιχτά την πραγματική αιτία. Ο πολιτισμός δεν είναι υπόθεση μόνον των αρχαιολόγων, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που η επιστήμη προχωρά και είναι αδύνατο για ένα κλάδο να κατέχει όλη τη γνώση. Μιλάμε πια για διεπιστημονικότητα και πρέπει να φτιάχνουμε δομές που να υποστηρίζουν αυτή την νέα εξέλιξη.
Πέραν αυτού, είναι γεγονός ότι θα ήθελα μεγαλύτερη επαφή των ανθρώπων του πολιτισμού με την κοινωνία, γιατί ο πολιτισμός δεν είναι κάτι που συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες. Είναι η ίδια η ζωή. Ημουν ανοιχτός σε εποικοδομητικές προτάσεις αλλά δεν μου δόθηκαν. Θα ήθελα οι άνθρωποι του πολιτισμού να κρίνονται από την κοινωνία των πολιτών, η οποία αντίστοιχα θα τους στήριζε όταν υφίσταντο πολιτικές πιέσεις. Το διοικητικό σχήμα που υπάρχει έχει φτάσει προ πολλού στα όριά του. Δεν θα ήθελα να αντικαταστήσω την παντοδυναμία των πολιτικών με την παντοδυναμία κάποιας νομενκλατούρας. Πιστεύω στο δημοκρατικό έλεγχο.
Το blog είναι στην αρχή του. Θα δούμε πώς θα πάει και αν αντέχει να διαιρεθεί σε υποενότητες. Θα το ξανασυζητήσουμε.
@jk
Για τα θέματα που θίγεις , δες το σχόλιο προς τον John Ketsea. Από κει και πέρα, γιατί θα πρέπει να σχολιάζουμε άρθρα εφημερίδων προ τετραετίας? Κάτι πιο πρόσφατο δεν έχουμε? Και αν θέλουμε να επανέλθουμε στο θέμα της διοίκησης τουΥπουργείου, υπάρχει κάποια εναλλακτική πρόταση πέραν της ακινησίας και της διατήρησης του status quo, που όλοι συμφωνούμε ότι έχει χρεωκοπήσει?
Πέτρο Τατούλη χαίρε,
Και εγώ εξίσου εκτιμώ το πολιτικό σου ήθος να συνδιαλέγεσαι με το πόπολο. Ανοίγεις την πόρτα στη κοινωνία των πολιτών, γι αυτό και ασχολούμαι με το blog σου. Το θέμα αυτού του thread, ήτανε το Σύνταγμα-Λάστιχο. Σου υπέβαλλα μια λεπτομερή τοποθέτηση και δεν έλαβα απάντηση. Ίσως εφόσον δεν υπήρξε ανταπόκριση στο κάλεσμα σου για σχόλια να θεώρησες την συζήτηση άκαρπη. Και σταμάτησες. Λάθος! Στην Ελληνική θεώρηση Πέτρο δεν υπάρχουν ιερά κείμενα. Τα πάντα τίθενται συνεχώς υπό αμφισβήτηση και πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν την ορθότητά και σχετικότητά τους (relevance) *σήμερα* για να δικαιολογούν την ύπαρξη τους. Η μητέρα Φύση, επιλέγει να απομακρύνει τα άσχετα, και εσύ σαν γιατρός το έχεις ζήσει και το ξέρεις καλά. Το κατά πόσον λοιπόν θέματα «αρχών» ή «αξιών» και άλλα τέτοια αποκλείουν την συνεχή αναθεώρηση του σημερινού Συντάγματος φέρει κατα την γνώμη μου χροιά ανατολικής σκέψης.
Στο «Περι Παιδείας» thread λοβοτομείς την συζήτηση γράφοντας πως Συνταγματική απαγόρευση δεν επιτρέπει την αναθεώρηση του μείζονος αυτού κοινωνικού προβλήματος.. Στην Ακαδημία του Πλάτωνα, Πέτρο, θα σε είχανε στείλει στη γωνία όρθιο βλέποντας τον τοίχο. Πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται για «καινά δαιμόνια» αλλά για κοινή λογική. Φαίνεται και από την δική σου συμμετοχή στο thread, ότι *όλοι σας* έχετε χάσει επαφή με την πραγματικότητα. Όλοι εμφανίζεστε καθηλομένοι στις λαϊκιστικές φαντασιώσεις ενός δημαγωγού που ισοπέδωσε κυριολεκτικά την χώρα.
Σε μια δημοκρατία κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κανένα να επιδίδεται σε κούφιες συζητήσεις και ομφαλοσκόπηση εφόσον δεν κάνουν απαιτήσεις από τρίτους. Για όσους όμως δεν παραγάγουν σχεδόν τίποτα, και όχι μόνον περιμένουν, αλλά και απαιτούν από τρίτους να τους συντηρούν, κρατικοδίαιτους νομίζω τους έχεις αποκαλέσει, τέτοια συμπεριφορά συνεπάγεται περιπέτειες. Αν δεν βρεθεί σύντομα ουσιαστική λύση στο πρόβλημα της Παιδείας, σε Ευρωπαϊκά πρότυπα, δεν υπάρχει λόγος να μας απασχολεί το Σύνταγμα γιατί απλούστατα θα παύσει να υπάρχει η Ελλάδα σαν συντεταγμένη χώρα. Και το πρόβλημα καθώς είναι βέβαιος καταλαβαίνεις είναι καθαρά πολιτικό.
Μου θέτεις το ερώτημα τι μπορεί να γίνει με το Υπουργείο Πολιτισμού. Θα σου απαντήσω με τον απλουστευτικό τρόπο που επιβάλλει ένα blog (!), μέσω του οποίου επικοινωνούμε. Αν αληθεύει πως η αντιπολίτευση πρότεινε συγχώνευση με το Υπουργείο Τουρισμού, τότε ίσως αυτό να είναι ενδεικτικό ότι ως ιδεολογική παράταξη έχουν αρχίσει να ανακάμπτουν από την κληρονομιά του ιδρυτή τους. Μια τέτοια, σύμπραξη θα την αποκαλούσα εγώ, έκανε την εμφάνιση της με τον νόμο 3389/2005 που αφορά συμπράξεις του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα. Εδώ μιλάμε για σύμπραξη δύο δημόσιων τομέων, αλλά εμμέσως, τελικά, πάλι σε ΣΔΙΤ θα οδηγηθούμε. Μόνο που τώρα, στην προσπάθεια υποστήριξης του πολιτισμού, θα βρούμε συνομιλητές.
Διαχωρίζω απολύτως την θέση μου από την περιβόητη και ελεεινή δήλωση του Μητσοτάκη στον Αλογοσκούφη πως «για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει να παταχθούν οι δύο πληγές της σύγχρονης Ελλάδας δηλαδή η Αρχαιολογική και Δασική υπηρεσία». Μακράν εμού τέτοια φαυλότητα. Τι λοιπόν μπορεί να γίνει; Και πάλιν τροχάδην θα σου απαντήσω. Παράλληλα με την αρχαιολογική υπηρεσία συνυπάρχουν στην Ελλάδα πολλές ξένες αρχαιολογικές σχολές που χρηματοδοτούνται από τις χώρες προέλευσης τους. Παραγάγουν αξιοθαύμαστο έργο, και χωρίς υπερβολή, οτιδήποτε αξίζει μνείας στον τομέα της έρευνας, μελέτης, και προβολής του κλασσικού πολιτισμού προέρχεται από αυτούς. Γιατί να μην τους φέρουμε στο προσκήνιο; Έχουμε ανάμεσα μας τις καλίτερες αρχαιολογικές σχολές στον κόσμο και προβληματιζόμαστε τι πρέπει να κάνουμε. Να βρούμε τρόπους να τους αξιολογήσουμε Πέτρο Τατούλη! Βέβαια αν τους θέσουμε ανάμεσα στις συμπληγάδες της ΠασοΚατρίνας από την μια μεριά και της Ζαχοπουλειάδας από την άλλη θα τους χάσουμε. Τίποτα δεν μπορεί να μας προστατέψει από ανθρώπους σαν τον Πάγκαλο ή τον Βενιζέλο ως υπουργούς πολιτισμού. Αλλά αν ακόμη και ο αρχηγός της παράταξης σου δεν διαθέτει το ήθος και τον ζήλο και τα αντανακλαστικά να εντοπίσει έναν υπεύθυνο άνθρωπο να αναλάβει τον Υπουργείο Πολιτισμού τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Όπως έχεις πεί, δεν είναι όλα σάπια! Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην Ελλάδα, αλλά δεν θα τους βρείς στον δημόσιο τομέα.
Ενδεικτικό των καιρών μας, και θα κλείσω με αυτό, είναι η απόφαση του Μουσείου του Λούβρου να ανοίξει παράρτημα, ναι δεν έκανα λάθος, *παράρτημα*, δίκην πολυεθνικής εταιρείας στο …Άμπου Ντάμπι. Αν δεν με πιστεύεις δες το εδώ:
http://www.ant1online.gr/Culture/General/Pages/20073/2851cb70-8382-4119-af9b-0513b013d1bd.aspx
Το Λούβρο πήρε το μήνυμα πως *δεν μπορεί να είναι κρατικοδίαιτο στην αιωνιότητα.* Και βρίσκει λύσεις. Σε αντάλλαγμα, το εμιράτο θα δώσει στη Γαλλία ένα δισεκατομμύριο ευρώ, εκ των οποίων 400 εκατομμύρια μόνο για τη χρήση του ονόματος του "Λούβρο". Δηλαδή, Πέτρο Τατούλη, όταν το κεφάλαιό σου είναι ο πολιτισμός το χρησιμοποιείς. Πόσο μάλλον όταν δεν έχεις τίποτα άλλο να επιδείξεις από το αρχαίο κάλλος…
Δημοσίευση σχολίου