Καταδικασμένοι στο μαρτύριο του Σίσυφου

Γράφαμε την περασμένη φορά από αυτήν εδώ τη στήλη – προ συνόδου- ότι το σημαντικότερο πρόβλημα που έχει να αντιπαρέλθει αυτή τη στιγμή η χώρα είναι το 100% έλλειμμα που της κληροδότησαν οι κυβερνήσεις της με κορυφαία αυτή του κ. Καραμανλή. Ήλθαν οι εξελίξεις τις τελευταίες ημέρες για να επιβεβαιώσουν πλήρως αυτό που καιρό λέμε. Το πρώτο κρας τεστ δανεισμού της ελληνικής οικονομίας δεν ήταν το αναμενόμενο. Τα επιτόκια παρέμειναν ιδιαίτερα υψηλά. Οι αγορές έστειλαν σαφές μήνυμα ότι περιμένουν να δουν τις αποδόσεις των μέτρων και μετά να ενεργήσουν αναλόγως. Δεν αρκούν οι εξαγγελίες. Δεν φτάνει η στήριξη της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή, τα πράγματα σε συγκεκριμένους, κρίσιμους τομείς παραμένουν εξαιρετικά θολά. Στο φορολογικό νομοσχέδιο ήλθε να προστεθεί το εξαιρετικά επαχθές μέτρο του 8% παρακράτησης σε τιμολόγια άνω των 300 ευρώ στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, χωρίς να γίνεται σαφές πότε τα ποσά αυτά θα αποδίδονται πίσω. Αδιευκρίνιστος είναι και ο τρόπος που θα δράσει ευεργετικά για την ελληνική οικονομία αυτή η υπερφορολόγηση. Συγχρόνως, πίσω έχει μείνει και το στοίχημα του συμμαζέματος του δημόσιου τομέα. Δια δηλώσεως του ίδιου του κ. πρωθυπουργού υπάρχουν υπουργεία που δεν έχουν ακόμη χαρτογραφήσει καν τις δαιδαλώδεις υπηρεσίες τους και τα πολλά τους κοστοβόρα παρακλάδια. Με απλά λόγια. Τα έσοδα προφανώς αναμένεται να αυξηθούν, αν μάλιστα ενεργοποιηθούν και οι απαξιωμένες φοροεισπρακτικές μηχανές του κράτους, η δαμόκλειος σπάθη όμως του προϋπολογισμού, ήτοι η περιστολή των δαπανών, έχει μείνει πολλά βήματα πίσω.


Το τελευταίο διάστημα έμαθε το πανελλήνιο περί σπρέντς και άλλων δεινών. Τα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων φρόντισαν για αυτό δεόντως. Αποδεικνύεται εντούτοις περίτρανα, ότι αυτό ήταν ένα ζήτημα κάτω από τη φυλλωσιά του οποίου κρύβεται η μόνιμη και ξεκάθαρη παθογένεια του ελληνικού κράτους. Η ασυδοσία της κρατικής σπατάλης και η γενικευμένη διαφθορά του κράτους, των πολιτικών και των πολιτών της χώρας. Και στα δύο αυτά ζητήματα απαιτούνται γενναίες αποφάσεις πέρα από τις παραφιλολογίες των σπρέντς και των διεθνών συναντήσεων.

Ο κ. Παπανδρέου τις επόμενες εβδομάδες θα κληθεί να λάβει σημαντικές αποφάσεις στο κεφαλαιώδες ζήτημα των μεταρρυθμίσεων. Απέναντι του θα εξεύρει και το βαθύ ΠΑΣΟΚ, που ημέρα με την ημέρα αποκτά τα γνωστά του σκληρά αντανακλαστικά, και τον έμφυτο λαϊκισμό αριστεροφροσύνης όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης – συμπεριλαμβανομένης της κεντροδεξιάς – και τον συνδικαλιστικό χουλιγκανισμό, που το ίδιο για χρόνια εξέθρεψε, και την πρωτοφανή οργή της κοινωνίας, που αντιλαμβάνεται ημέρα με την ημέρα ότι η ίδια θα πληρώσει το μάρμαρο της λεηλασίας του δημόσιου κορβανά, και την έκρηξη βεβαίως της παραβατικότητας, η οποία αποκτά ολοένα και περισσότερα χαρακτηριστικά στυγνής βίας.

Μέσα σε αυτό το εμφυλιακών χαρακτηριστικών κλίμα, οι αποφάσεις θα γίνουν πολύ πιο δύσκολες. Και οι ενέργειες δυσκολότερες. Ο Γολγοθάς είναι ακόμη μπροστά και το μαρτύριο του Σίσυφου – του γνωστού ήρωα της μυθολογίας που ήταν καταδικασμένος να ανεβαίνει στην αιωνιότητα το βουνό φορτωμένος με βαριά πέτρα προτού αυτή ξανακυλήσει πίσω – χαρακτηρίζει πολύ καλά την ψυχοσύνθεση της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

"H Χώρα", Σάββατο 27 Μαρτίου 2010