Το δίλημμα των εκλογών: Ναι ή όχι σε ένα καλύτερο μέλλον;

Άρθρο του Πέτρου Τατούλη
Η Πελοπόννησος βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα ιστορικό δίλλημα, το οποίο δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα των υποψηφίων αλλά και τις πολιτικές που αυτοί πρεσβεύουν στο δημόσιο βίο. Η Ανάπτυξη στην οποία αναφέρονται όλοι και στην οποία εμείς έχουμε βασίσει το πρόγραμμα του συνδυασμού Νέα Πελοπόννησος, αποτελεί μια κοινωνική διαδικασία. Μια διαδικασία που λειτουργεί με την συμμετοχή οικονομικών και θεσμικών παραγόντων που αλληλεπιδρούν για την ενεργοποίηση του μηχανισμού της κοινωνίας, που εν τέλη αποκτά δυναμική παραγωγής νέας αξίας.
Το διακύβευμα των αυριανών εκλογών λοιπόν αφορά το αν η Πελοπόννησος θα οδηγηθεί σε μια μακροχρόνια πορεία ανάπτυξης που θα προσφέρει καλύτερη ζωή στους πολίτες της ή σε ακόμα μια μαύρη στιγμή της ιστορίας της που θα οδηγήσει σε άλλα χαμένα χρόνια.
Η πρόταση του συνδυασμού μας είναι απλή. Βασίζεται στην ένωση των δυνάμεων μας, όλων των Πελοποννήσιων, της Αργολίδας, της Αρκαδίας, της Λακωνίας, της Μεσσηνίας και της Κορινθίας. Βασίζεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Πελοποννήσου, ως μιας ενιαίας οντότητας στο μέγεθος της οποίας έχει σχεδιαστεί το πρόγραμμα μας για την Ανάπτυξη. Η αντίπαλη πρόταση στηριγμένη στα μεγέθη μιας Νομαρχίας, με αρχές επαίτη στους θεσμικούς παράγοντες απέτυχε 14 χρόνια να συνθέσει τις δυνάμεις της Ανάπτυξης για την Μεσσηνία, ενώ λέει ότι θα υπηρετήσει μια μεταρρύθμιση, την οποία ωστόσο δεν πιστεύει και πολέμησε.
Το αύριο της Πελοποννήσου βρίσκεται στα χέρια μας σήμερα, και πρέπει να αποφασίσουμε με γνώμονα το δικό μας συμφέρον και το συμφέρον των παιδιών μας, όχι με τον συμφέρον θολών διλημμάτων που έχουν πέσει ήδη στο κενό και η επιλογή τους δεν προσφέρει στον τόπο μας ελπίδα, δημιουργικότητα και καλύτερες μέρες.
Η Ανάπτυξη σήμερα, στην Πελοπόννησο των νομαρχιών, βρίσκεται παγιδευμένη στις συμπληγάδες της δημόσιας γραφειοκρατίας και της πολιτικής αντίστασης στην κεντρική εξουσία που η τοπική αυτοδιοίκηση του Καποδίστρια επέλεξε να εφαρμόσει. Αντίθετα, η ανταγωνιστική δυναμική που ο Καλλικράτης εισάγει ανάμεσα στις περιφέρειες, έχουν ως στόχο την ενεργοποίηση των κοινωνιών προκειμένου να βγάλουν οι ίδιες τη χώρα από την κρίση.
Η προοπτική της μακροχρόνιας ανάπτυξης απαιτεί την δημιουργία τοπικής οικονομίας και όχι πρακτικές νομαρχιακού τύπου που υπόδουλες στα φέουδα των κομμάτων μοίραζαν ασυντόνιστα κεφάλαια και παροχές με μοναδικό στόχο το πελατειακό σύστημα. Ποτέ η ανάπτυξη δεν υλοποιήθηκε μέσω δημοσίων δαπανών και αύξηση των κρατικών επιδοτήσεων και κινήτρων.
Την Κυριακή λέμε όχι στο χθες, όχι άλλα χαμένα χρόνια. Ναι στην Νέα Πελοπόννησο, ναι στην καλύτερη ζωή