Από τον ανορθολογικό αριστερισμό στο νεοκαραμανλικό χάος.

«Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει στον λαό». Ένα ενδιαφέρον σύνθημα. Βέβαια, αδυνατεί κανείς να καταλάβει τι θέλει να πει ακριβώς ο ποιητής. Δεν είναι άλλωστε και η πρώτη φορά. Και γιατί να καταλάβουμε άλλωστε; Η αριστερά στην Ελλάδα διαθέτει κάτι σαν το αλάθητο του Πάπα. Δεν καταλαβαίνεις τι θέλουν να πουν; Είσαι εξουσιαστής, παιδί της παγκοσμιοποίησης, μέρος της συνομωσίας που εξυφαίνεται παγκοσμίως ενάντια στην κ. Παπαρήγα, τον κ. Τσίπρα, τον πενηντάρη με την ντουντούκα…

Το έχουμε γράψει πολλές φορές. Το πρόβλημα στην Ελλάδα, άρρηκτα συνυφασμένο με την πορεία των εξελίξεων και των πραγμάτων, είναι ότι οι αριστερές ιδεοληψίες κυριάρχησαν σε τέτοιο βαθμό ώστε ο ορθός λόγος να έχει υποχωρήσει σε παράλογα πλέον επίπεδα. Ο λόγος των αριστερών είναι κάτι σαν ευαγγέλιο και το χειρότερο, όλοι οι υπόλοιποι αναγκάζονται να διαγκωνίζονται σε πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης.

Χθες, για πολλοστή φορά διασχίζοντας κάθετα πια την πορεία έκανα δύο συγκεκριμένες διαπιστώσεις. Πρώτον, ότι η Ελλάδα είναι το τελευταίο προπύργιο του κομμουνισμού στην Ευρώπη. Έστω κι αν δεν το ξέρει. Δεύτερον, ότι ο συντηρητισμός είναι πλέον ο εγγενής τρόπος αυτής της κοινωνίας να απαντάει στις προκλήσεις.

Το έχουμε πει εξίσου πολλές φορές. Το πρόβλημα στην Ελλάδα, δεν είναι αν θα πάμε δεξιά ή αριστερά ή στο κέντρο. Το ζήτημα είναι να πάμε ορθολογικά. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή ουδεμία πολιτική δύναμη έχει ορθώσει ανάστημα απέναντι σε ανορθολογισμούς που θέλουν το γιαούρτωμα των καθηγητών «συμβολική διαμαρτυρία» και τον ξυλοδαρμό τους «επαναστατική ενέργεια» ή το «άσυλο ιδεών», άσυλο παρανόμων και τραμπουκαδόρων.
Σε αυτήν την χρόνια παθογένεια, ο κ. Καραμανλής και η παρέα του προσέθεσαν μία τρομακτική ακόμη φθορά στη ρημαγμένη κοινωνική συνείδηση τούτου του έρημου τόπου. Μετά από την δική τους ανικανότητα. Μετά από τη δική τους βαθιά και ανυπολόγιστη διαφθορά. Μετά από τη δική τους τιποτένια αδιαφορία, τίποτε δεν μοιάζει πια σοβαρό, σημαντικό, άξιο καταδίκης και επίκρισης. Διέλυσαν την κοινωνική ηθική και διέσπασαν κάθε προοπτική κοινωνικής συνοχής και αυτό είναι το χειρότερο τους καταπίστευμα...


*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η Χώρα"