Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Ένας ψευτόμαγκας τραμπούκος για πρωθυπουργός.

Τον Καραμανλή τον μικρό , είχα καταλάβει εδώ και καιρό γιατί τον αγάπησε η ελληνική κοινωνία σε τέτοιο βαθμό. Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, οικογενειάρχης, καλοφαγάς, πληθωρικός στις χειρονομίες του, τεμπελάκος αλλά καταφερτζής, μετρίων δυνατοτήτων, αλλά καλή καρδιά... Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν σε μεγάλο βαθμό στο ιδιότυπο του μέσου Έλληνα, ο οποίος αναγνώρισε τον εαυτό του ή τον αγαπημένο του γείτονα στο πρόσωπο του πρωθυπουργού της χώρας. Για πρώτη φορά ίσως στην σύγχρονη μεταπολιτευτική Ελλάδα, ένας σαν κι αυτόν θα κατοικούσε στο Μαξίμου.

Βέβαια, δυστυχώς οι εποχές αποδείχθησαν δύσκολες και τα καλαμπούρια γρήγορα μας τέλειωσαν. Ο πρωθυπουργός αποδείχθηκε άφιλος, απρόσιτος, απομονωμένος σαν τη βασιλοπούλα του παραμυθιού στον πύργο της. Το επικοινωνιακό του χάρισμα έγινε βαρίδι από τη στιγμή που καμία ουσία δεν είχαν τα λόγια του. Η οκνηρία του θα μείνει παροιμιώδης. Η δε ανικανότητα του να κυβερνήσει ήταν τέτοια ώστε το έβαλε στα πόδια χωρίς να μείνει να δώσει ούτε μια μάχη τιμής. Έτσι λοιπόν, με τον καιρό αντιλήφθηκε ο Έλληνας ότι ένας χειρότερος από αυτόν κατοικούσε στο Μαξίμου. Και αποφάσισε όπως ήταν φυσικό, από θέση ισχύος ο μέσος Έλληνας, να τον αποκαθηλώσει.

Τις εξελίξεις για τη Νέα Δημοκρατία και το τέλμα που θα τη βύθιζε ο τέως πρόεδρος της, τις έχω προδιαγράψει εδώ και καιρό. Και έχω επαληθευθεί. Δυστυχώς. Ωστόσο, τον προχθεσινό τραμπουκισμό, αυτό το βαρύ στυλ του ψευτόμαγκα, δεν μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι θα το άφηνε τόσο ελεύθερα να φανεί ο απερχόμενος πρόεδρος του κόμματος. Σας παραθέτω μερικά τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της ομιλίας του στην Κεντρική Επιτροπή. «Ο,τι κουβέντα κι να γίνει, αν δεν έχεις αρχηγό δεν δουλεύει το πράγμα. Το καταλαβαίνουμε ή δεν το καταλαβαίνουμε αυτό», έκανε ότι ρωτάει μαινόμενος, για να καταλήξει: «Και τον πρόεδρο αυτό θα τον στηρίξουμε όλοι. Και όποιος δεν τον στηρίξει θα έχει να κάνει μαζί μου!» ή πάλι η αναφορά του για το πόσο συγκινημένος και «υπερήφανος» νιώθει για το βέτο στο Βουκουρέστι και η εμμονή του σε αυτήν την μοναδική του παρακαταθήκη.

Είναι πλέον σαφές ότι ο Καραμανλής μέσα στη Νέα Δημοκρατία δεν κουβαλάει κανέναν άλλον από τον εαυτό του. Η αυλή του, όμως, άνθρωποι που γλυκάθηκαν από την εξουσία που τους παρέδωσε, ψάχνουν να βρουν περάσματα στην επόμενη ημέρα. Εξ’ου και τα υπόγεια ρεύματα που κινούνται υπέρ της υποψηφιότητας Σαμαρά. Εξ’ ου και η μνεία που έκανε ο κ. Καραμανλής στα Σκόπια και την υποτιθέμενη αδιάλλακτη, πατριωτική του στάση, προκειμένου να αφήσει να διαφανεί η ιδεολογική τους συνάφεια με τον διατελέσαντα αρχηγό της Πολιτικής Άνοιξης. Εξ ‘ ου και η απελευθέρωση όλων εκείνων των δυνάμεων της συντήρησης, που στοιχίζονταν κάποτε πίσω από τον κ. Καραμανλή και τώρα πίσω από τον κ. Σαμαρά.

Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Προσωπικά έχω ζήσει τις εκλογικές αναμετρήσεις της παράταξης τα τελευταία 30 χρόνια. Και μάλιστα πολύ ενεργά. Για όσους στην ιστοσελίδα μου, με ρωτούν «μα, καλά Πέτρο, τίποτε δεν σου αρέσει σε αυτήν την παράταξη;», απαντώ ξεκάθαρα. Δεν μου αρέσουν δύο πράγματα αυτής της παράταξης, που αυτή την στιγμή την ηγεμονεύουν. Τα ανδρείκελα. Και οι χειροκροτητές. Και οι δύο τσαμπουκάδες, που όταν όμως βρεθούν μπροστά στην καρπαζιά της αλήθειας, αναφωνούν σαν δευτεραγωνιστές ελληνικής ταινίας «Μη βαράς καλέ κύριε…». Ήδη τους τις έβρεξε ο ελληνικός λαός. Έπονται όμως κι άλλες καρπαζιές.


*Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Η χώρα"

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

σύμφωνοι αλλά αυτές οι απόψεις, δεν είναι λίγο ραν-τα-πλανισμός ;

εννοώ ο Καραμανλής δεν ήταν όλα αυτά όταν η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση ;

ή τα έκρυβε τόσο επιμελώς από όλους σας/μας ; μα τότε εμείς/εσείς είμαστε/είστε οι βασικοί υπεύθυνοι γιατί όταν ο άλλος είναι γυμνός, δεν στεκόμαστε μπροστά του καλύπτοντάς τον περιμένοντας το πότε και αν έχει σκοπό να ντυθεί ο βασιλιάς

με όλο το θάρρος δηλαδή...

Κ.Κ.Μ.
http://kkmoiris.yooblog.gr/

Stel είπε...

δεν είμαι ψηφοφόρος της ΝΔ και γενικά δεν παρακολουθώ πολύ στενά τα θέματα της. συμφωνώ σε όσα λέτε αλλά μου κάνουν και εντύπωση και μου δημιουργούν την απορία, στην προεκλογική περίοδο του 2007 τί λέγατε εσείς στο ακροατήριο σας? εντάξει να το καταλάβω το 2004 μας/ σας ξεγέλασε όλους, αλλά το '07 με ήδη σημαντικά δείγματα (ανύπαρκτης) γραφής, που είχαν αναδείξει την κενότητα του ανδρός, εσάς ποιά ήταν η θέση σας?

Ανώνυμος είπε...

RIP
Αγαπητέ κύριε Τατούλη
Αποδεικνύετε το αληθές της φράσεως του Ηράκλειτου "Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος".
Ο Καραμανλής ο νεώτερος σας επανέφερε στην ΝΔ από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Σας έκανε υφυπουργό (και τότε δεν βγάζατε μιλιά), και μόλις χάσατε την καρεκλίτσα σας θυμηθήκατε τις ψευτομαγκιές που τόσο λοιδορείτε.
Τώρα αναπαύεστε στο πολιτικό οστεοφυλάκιο και προσπαθείτε να μας θυμίσετε και πάλι την ύπαρξή σας με δημοσιεύσεις σε blogs και χαμηλής αναγνωσιμότητας λαθρόβια έντυπα.
Κρίμα, μου ήσασταν συμπαθής παλαιότερα.
"Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες".

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κύριε Τατούλη
Πρός τί αυτή η πρεμούρα να επιστρέψετε στην ΝΔ;
Εσείς είστε μία παράταξη απο μόνος σας, τι τους θέλετε αυτούς;
Η θέση της κορυφής είναι μοναχική, δεν το γνωρίζετε;
Συνεχίστε παρακαλώ

Citypress-gr.admin είπε...

Αγαπητέ Πέτρο ήσουν και εσύ μέλος αυτής της κυβέρνησης και αυτού του πρωθυπουργού.Μήπως είναι προσωπικό το θέμα επειδή σε διέγραψε;

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Τατούλη, αγαπητέ Πέτρο.
Επίτρεψέ μου να σου μιλώ στον ενικό καθώς, αν και ποτέ δεν συναντηθήκαμε, νοιώθω να γνωριζόμαστε καλά. Τρείς μέρες τώρα έχουμε καθημερινή επαφή εσύ κι εγώ. Αλλά επιμένεις να αγνοείς τα σχόλιά μου. Ακόμα και το ποίημα του μεγάλου Αλεξανδρινού που σου αφιέρωσα δεν σε συγκίνησε. Για λίγο ανησύχησα μήπως αυτά που σου έγραφα δεν σου άρεσαν! Φαντάζομαι όμως θα είσαι απασχολημένος. Θα βρίσκεσαι με τον λαό σου κάπου στην Κυνουρία. Ή μήπως απολαμβάνεις το μεσημεριανό σου καφεδάκι στην Βαλαωρίτου; Όταν χτες σε είδα, φιγουρίνι είσαι μπαγάσα, ησύχασα. Είχα τρομάξει μήπως είσαι άρρωστος. Ανακουφίστηκα όταν με προσπέρασες, ωραίος σαν αρκάς, και δόξασα τον Πανάγαθο που είσαι υγιής. Το έθνος, η πατρίδα, τι λέω τώρα, η ανθρωπότητα ολόκληρη σε έχει ανάγκη. Και όλοι ελπίζουμε πως γρήγορα, ίσως σε συνεργασία με το άλλο λαμπρό τέκνο της Κυνουρίας, τον παλιό σου σύντροφο στο ΕΚΚΕ, τον Τσουκάτο (της Πόπης ντε) θα ενσκύψετε στην πολιτική ζωή του τόπου φέρνοντας μαζί σας "το ωραίο το μεγάλο και το αληθινό".
Σε ασπάζομαι

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΕ ΡΕ ΓΕΛΟΙΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ.ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΔΩ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΕΣ