Άδικη που είναι η ζώη…

Διαβάζοντας τον κυριακάτικο Τύπο «έπεσα» πάνω στην άποψη γνωστού δημοσιογράφου και εκδότη, ο οποίος ανέλυσε αρκετά εμπεριστατωμένα τις ομοιότητες που παρουσιάζει η σημερινή κυβέρνηση και οι κεντρικές της επιλογές με αυτές της πρώτης κυβέρνησης Καραμανλή το 2004. «Σεμνά και ταπεινά» έλεγε τότε ο κ. Ρουσόπουλος, «όλα με διαφάνεια», λέει σήμερα ο κ. Πεταλωτής. Και για να θυμηθούμε όλοι καλύτερα «όλα στο φως» έλεγε και ο κ. Σημίτης. Και για να το πάμε και λίγο μακρύτερα «αμέριστη συμπαράσταση στο ΠΑΣΟΚ στη μάχη κατά της διαφθοράς», λέει και ο νεοκλεγείς πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Για να καταλήξει ωστόσο, ο συγκεκριμένος εκδότης εμμέσως πλην σαφώς ότι όπως τότε, το 2004, δεν υπήρχε ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο, έτσι και σήμερα δεν υπάρχει όραμα και συγκεκριμένα εργαλεία που θα το υλοποιήσουν.

Σίγουρα, το πεδίο της διαφάνειας είναι προνομιακό για την εναρκτήρια περίοδο κάθε διακυβέρνησης. Η σημαία της ηθικής, όσο πιο ψηλά ανεβαίνει στον ιστό, τόσο πιο θελκτική είναι και για το δημόσιο αίσθημα. Οι κυβερνήσεις Καραμανλή εντούτοις απέδειξαν με τον χειρότερο για τις ίδιες τρόπο, ότι όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η σημαία, τόσο πιο γρήγορα και πιο επικίνδυνα για όσους βρίσκονται από κάτω πέφτει.

Ο σημερινός πρωθυπουργός πρέπει να αντιληφθεί τον κίνδυνο της ηθικιστικής κενολογίας γρήγορα, διότι από ότι γίνεται αντιληπτό, για εκείνον η περίοδος χάριτος έχει αδίκως γρήγορα περάσει. Το διακύβευμα σήμερα είναι η οικονομία και η ανόρθωσή της. Όσο για τη διαφθορά, με την εξυγίανση του κράτους (μέσα από την ορθολογική του οργάνωση και την συρρίκνωσή του προκειμένου να γίνει αποδοτικό και λειτουργικό) , σε συνδυασμό με την πιστή και τυφλή εφαρμογή των νόμων από όλους και για όλους, σταδιακά, βήμα- βήμα θα σμικρύνει κι αυτή, αφού δεν θα βρίσκει εύφορο έδαφος να καρποφορήσει. Το ίδιο ισχύει και για τον νεοκλεγέντα πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Το ζήτημα για εκείνον είναι αυτή τη στιγμή πώς θα εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο το δημόσιο συμφέρον και την ανάταση της ελληνικής οικονομίας. Καλή η χείρα βοηθείας που έτεινε στον κ. Πρωθυπουργό για την πάταξη της διαφθοράς, αλλά συμπλεγματική η ανάλυσή του για την οικονομία. Πρέπει ο κ Σαμαράς να αντιληφθεί άμεσα ότι δεν έχει καμία υποχρεώση και δεν έχει να κομίσει κανένα όφελος, συνεχίζοντας να υποστηρίζει (σε κυριακάτικο φύλλο μεγάλης κυκλοφορίας) τον λιγότερο επαχθή και περισσότερο αποτελεσματικό χαρακτήρα των μέτρων που προεκλογικά είχε εξαγγείλει για την ελληνική οικονομία ο κ. Καραμανλής.

Δυστυχώς για τους σημερινούς πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής, ο κ. Καραμανλής φρόντισε εξερχόμενος να τους κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη. Για εκείνον, η υπομονή αρθρογράφων, δημοσιογράφων, εκδοτών και κυρίως του ελληνικού λαού, εξαντλήθηκε χρόνια μετά τα πρώτα του ατοπήματα. Για τους κκ. Παπανδρέου και Σαμαρά η υπομονή εξαντλείται… από χτες.

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα "Η Χώρα"