Εκ βαθέων Νο2

Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό δεν μου έκανε καρδιά να ανοίξω τον υπολογιστή. Και εννοώ τις ελληνικές σελίδες. Η στασιμότητα και η σαφής έλλειψη ελπίδας και νέας προοπτικής είχαν αγγίξει και έναν χώρο σαν το διαδίκτυο που συνήθως σφίζει από ζωή και φρασκάδα. Από την άλλη πλευρά, ένιωθα σε μεγάλο βαθμό ότι ό,τι ήταν να πω, το είπα. Σε όλους τους τόνους. Σε όλες τις κατευθύνσεις. Και έτσι ανέμενα. Περίμενα στην ουσία την απάντηση των πολιτών. Τη στάση τους απέναντι στην κατρακύλα. Κι αυτό διότι οι πολιτικές εξελίξεις είχαν επιβεβαιώσει όσα είχα προβλέψει χωρίς ιδιοτέλεια και με ίδιον ρίσκο, έγκαιρα, σε ανύποπτους χρόνους, όταν τίποτε δεν προμήνυε τη θύελλα που θα ακολουθούσε. Και η απάντηση δόθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο. Υπάρχουν δυνάμεις της κοινωνίας που έχουν απελευθερωθεί πλέον από το κομματικό παίγνιο. Υπάρχουν προοδευτικές δυνάμεις σε αυτόν τον τόπο.

Κάπως έτσι, αρχίζω να ξαναγράφω.

Τη στάση μου στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ:
http://www.tatoulis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=330&Itemid=1