Όμηροι στις μειωμένες προσδοκίες.

Όπως συνηθίζεται άλλωστε στον τόπο τούτο και η συζήτηση για τα stage είχε πολύ ένταση, λίγη δόση ορθολογισμού, μπόλικο λαϊκισμό και ολίγον από συναίσθημα. Προσωπικά θεωρώ ορθή την απόφαση του ΠΑΣΟΚ να καταργήσει αυτήν την διαδικασία, η οποία με τον καιρό στερήθηκε κάθε επιμορφωτικής χροιάς, εξελισσόμενη σε χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των κομματικών δημοκόπων. Ούτε την επιλεκτική μοριοδότηση μπορεί κανείς να τεκμηριώσει, ούτε ασφαλώς τις αβυσσαλέες διακρίσεις που καταγράφονται ανάμεσα στους εργαζομένους στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Η τακτική δε αυτή των προεκλογικών διορισμών – και στα stage , αλλά ακόμη και στη Βουλή υπό τις διαταγές όπως φαίνεται του κ. Σιούφα- θα πρέπει να κάνει πολλούς να ντρέπονται. Κυρίως όμως πρέπει όλες οι προσλήψεις να μπουν στο μικροσκόπιο και αν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να ακυρωθούν. Δεν υπάρχουν ούτε μπλε, ούτε γαλάζια, ούτε κόκκινα παιδιά. Υπάρχουν μόνο νέοι που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον. Δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία- κατά πως δήλωσε και όψιμα «κορυφαίο» στέλεχός της, ο κ. Σαμαράς έφτασε να θεωρεί ότι καταργώντας τα stage διαψεύδονται οι προσδοκίες εκατομμυρίων παιδιών μας! Ίσως επειδή επί των ημερών της και επί της τελευταίας υπουργίας του, οι προσδοκίες δεν θα μπορούσαν παρά να είναι ούτε καν τριτοκοσμικές…


*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η χώρα"