Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Είμαι από εκείνους που εύχονται ολόψυχα στο ΠΑΣΟΚ να επιτύχει στους στόχους που έθεσε. Μάλιστα, ήδη αναγνωρίζω ότι ο προοδευτισμός και η κοσμοπολίτικη νοοτροπία του σημερινού πρωθυπουργού κατάφερε μόλις σε δυο εβδομάδες να κάνει πράγματα που ο Κώστας Καραμανλής υποσχόταν από το 2000 ως αντιπολίτευση και επί πεντέμισι χρόνια ως πρωθυπουργός, κι όμως δεν έπραξε ποτέ. Κι εννοώ, εκείνο το περίφημο «Το κράτος δεν κομματικοποιείται» του κ. Καραμανλή, που ήλθε όμως ο κ. Παπανδρέου να το θέσει σε εφαρμογή και μάλιστα χωρίς να διατυμπανίζει και τόσο ηχηρά τις καλές του προθέσεις… Συνεχίζω να επαναλαμβάνω ότι το μήνυμα δεν έχει ληφθεί. Και όχι ότι δεν το ανέμενα, αλλά το θερμό, μανιώδες χειροκρότημα ορισμένων βουλευτών κατά την δειλή είσοδο του απερχόμενου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κατά την είσοδό του στη Βουλή, καταδεικνύει ότι οι χειροκροτητές δεν έχουν μάθει ακόμη το μάθημά τους: αφενός τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους, ειδάλλως οι επικοινωνισμοί τελειώνουν γρήγορα, και αφετέρου χωρίς αυτοκριτική πρόοδος δεν υπάρχει. Άλλωστε, χειροκροτητές αναζητούν και στη Νέα Δημοκρατία με τον τρόπο που προγραμματίζουν τις διαδικασίες. Κατά τα φαινόμενα θα πάνε σε έκτακτο συνέδριο για να υπερψηφίσουν την εκλογή προέδρου από τη βάση και στη συνέχεια θα τον εκλέξουν μέσα σε κλίμα πανηγυρικού, νομίζοντας ότι έτσι βρίσκονται ξανά ένα βήμα πιο κοντά στην εξουσία. Λες και η υπόθεση της διακυβέρνησης της χώρας είναι «γιούργια». Λες και δεν το πληρώσαμε πολύ ακριβά και ως παράταξη και ως τόπος την περασμένη περίοδο…Κριτική ουδεμία, αυτοκριτική ουδεμία, διάλογος ασφαλώς ουδείς… Βέβαια, το μήνυμα δεν έχει ληφθεί και από τους έτερους αποτυχόντες των τελευταίων εκλογών. Που είναι τα μίντια. Όλοι εκείνοι οι καλοπληρωμένοι δημοσιογραφίσκοι με τις μέτριες δυνατότητες και τη χουλιγκανική στάση απέναντι στην πολιτική και την ζωή, που δεν κατάλαβαν ότι ο ελληνικός λαός τιμώρησε το δικό τους δημιούργημα (τον «Ηγέτη» Καραμανλή), αλλά και τους ίδιους. Το διεφθαρμένο σύστημα ενημέρωσης που για χρόνια συντηρούσε το μύθο του ισχυρού πρωθυπουργού (άσχετα αν ο Καραμανλής ήταν από την πρώτη στιγμή ο ίδιος) και που εκτέθηκε ανεπανόρθωτα όταν το φτιασιδωμένο κουκλοθέατρο κατέρρεε. Και τώρα, πάλι το ίδιο σφάλμα κάνουν. Στέκονται χωρίς καμία κριτική διάθεση απέναντι στους υποψηφίους ηγέτες της Νέας Δημοκρατίας, αρνούνται να συζητήσουν επί της ουσίας για τις πραγματικές τους ικανότητες και ασφαλώς ουδείς κάνει καμία αποτίμηση της μέχρι τώρα μακρόχρονης διαδρομής τους. Την ίδια στιγμή, διαγκωνίζονται να πάρουν θέση κοντά στην νέα εξουσία, ξεχνώντας ακόμη και τις λυσσαλέες τους, προ μηνός, αντιδράσεις στην προοπτική ανέλιξης του Παπανδρέου στο τιμόνι της χώρας. Διάβαζα κάπου έναν πολιτικό συντάκτη να σχολιάζει τη γνωστή γαλλική φράση «Οι απόντες έχουν άδικο», με στόχο να προτρέψει τους Νεοδημοκράτες να συμμετάσχουν στις διαδικασίες. Εκείνο το οποίο δεν έχει γίνει κατανοητό είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτών διαλέγει σήμερα να είναι απούσα από το γκρίζο παρελθόν, μπας και η απουσία της δώσει μια ευκαιρία παραπάνω σε ένα φωτεινότερο μέλλον….Παρουσία στο μέλλον….
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Γιατί δεν προσχωρείτε στο κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου κύριε Τατούλη;
Δημοσίευση σχολίου