Αδιάβαστοι πολιτικοί…

Θυμάστε εκείνα τα περιβόητα «γεγονότα» που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα – ή από υπολογιστή σε υπολογιστή- σχετικά με διάφορα ζητήματα, όπως ότι η ελληνική γλώσσα έχασε για μια ψήφο το δικαίωμα να θεωρηθεί επίσημη γλώσσα των Ηνωμένων Πολιτειών ή ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπό τον πηχυαίο τίτλο «Απίστευτο!» με χαρτονόμισμα της FYROM που απεικόνιζε τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης; Όλα αυτά που διακινούνται στο διαδίκτυο και βέβαια, δεν είναι τίποτε άλλο από ανυπόστατα ψεύδη. Κάποιοι φίλοι που κάνουν μεταξύ τους πλάκα κρύβονται συνήθως πίσω από αυτές τις ιστορίες που προκαλούν γέλια.

Δεν είναι λίγες ωστόσο, οι φορές που αυτά τα ψέματα περνούν ως κανονικές ειδήσεις στις σελίδες των εφημερίδων και ακόμη χειρότερα, χρησιμεύουν ως επιχειρήματα στον δημόσιο διάλογο. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, τόσο πιο εύκολα πιστευτό γίνεται. Και οι πολιτικοί και οι σύμβουλοί τους – ως γνωστόν – αρέσκονται στον εύκολο εντυπωσιασμό, ακόμη κι αν πρόκειται περί χυδαίου ψεύδους.

Πλειάδα περιπτώσεων υπάρχει. Θυμάστε όταν ο τότε υπουργό Παιδείας , κ. Στυλιανίδης, ο οποίος πριν από δύο χρόνια σε ομιλία που έδωσε σε επιχειρηματίες, εκθείασε την ελληνική γλώσσα, λέγοντας ότι: «Ακόμα και σήμερα στην ηλεκτρονική εποχή η ελληνική γλώσσα αποτελεί το βασικό εργαλείο. Ο πρόεδρος της εταιρείας ηλεκτρονικών υπολογιστών Apple Τζον Σκάλι έφτιαξε το Hellenic Quest, ένα πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής που άρχισε να διανέμει το CNN (...). Το ενδιαφέρον αυτό προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων της πληροφορικής και των υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως "νοηματική" γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν "σημειολογικές"». Το παραπάνω μύθευμα το αντέγραψαν τα σαΐνια του υπουργού από το διαδίκτυο, όπου διακινείται από τα τέλη του 90 και στερείται της όποιας βασιμότητας. Ούτε πρόγραμμα «Hellenic Quest» υπήρξε ποτέ, αλλά ούτε και ο Σκάλι πρόεδρος της Apple. Όσο για τη διάκριση μεταξύ νοηματικών και σημειολογικών, ουδείς εχέφρων μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει.

Κάπως έτσι φαίνεται ότι παρασύρθηκε και ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, μιλώντας για το μεταναστευτικό. Στην προχθεσινή του ομιλία στη Βουλή, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το κυβερνητικό νομοσχέδιο προωθεί την χαλαρότερη έναντι των μεταναστών ρύθμιση που ισχύει σε όλη την Ευρώπη. Προέβη μάλιστα σε συγκεκριμένη ανάλυση άλλων νομοθετημάτων, όπως της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας. Και πού είναι το πρόβλημα; Ότι τα συγκριτικά στοιχεία που εμμένει να παραθέτει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι «απλώς»… λάθος, κατά την διαπίστωση και του διευθυντή Εθνικού Παρατηρητηρίου του Ρατσισμού & της Ξενοφοβίας ΕΝΩΣΗ-ΚΕΜΟ/i-RED, κ. Μίλτου Παύλου (Ελευθεροτυπία, 2/12/09).

Θα μου πείτε τώρα: Καλά σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μια τόσο ρηχή αντιμετώπιση; Και απαντώ: είναι απολύτως φυσιολογικό, για μια χώρα, όπου τα πολιτικά επιτελεία λειτουργούν με κώδικες επικοινωνιακού εντυπωσιασμού και όχι ουσίας. Άλλωστε, ο κ. Σαμαράς επέτυχε αυτό που ήθελε. Να θεωρηθεί το κυβερνητικό νομοσχέδιο το πιο χαλαρό της Ευρώπης. Έστω κι αν δεν είναι…


*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε χθες στην εφημερίδα "Η Χώρα"