Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες…

Με αυτήν την φράση υποδεχόταν ο ρωμαϊκός στρατός τις επιθέσεις που εξαπέλυε εναντίον τους ο Αστερίξ, ο οποίος, αν και μικρόσωμος, με ένα μαγικό φίλτρο έπαιρνε δυνάμεις υπερφυσικού ήρωα. Με λίγα μαγικά και την οξύνοια του κατόρθωνε τελικώς ο πονηρός Γαλάτης να κατατροπώνει τον πανίσχυρο εχθρό. Στη Νέα Δημοκρατία επιχειρούν να μας πείσουν ότι έχουν βρει το μαγικό φίλτρο της ρωμαϊκής επαρχίας του εν λόγω κόμιξ.

Στην τοποθέτηση που έκανε την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας διαγιγνώσκει κανείς πολλούς από εκείνους τους εθνικούς μας μύθους που για χρόνια χάιδευαν τα αυτιά των νεοελλήνων και κοίμιζαν αντίστοιχα τις συνειδήσεις τους. Την ίδια ώρα που η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών έχει αποδεχτεί τον βαρύνοντα ρόλο των κυβερνήσεων Καραμανλή στην καταστροφική πορεία που χάραξε η χώρα την τελευταία πενταετία, ο κ. Σαμαράς επιλέγει να απενοχοποιήσει τον προκάτοχό του. Με άκρως επιλεκτικό μνημονικό, θυμήθηκε το «ΠΑΣΟΚ της αλλαγής» και των μεγάλων δανείων, τη «δημιουργική λογιστική» του κ. Σημίτη, τους όρους βάσει των οποίων η χώρα μπήκε στην Ευρωζώνη και τη σημερινή «ολιγωρία» του κ. Παπανδρέου να λάβει άμεσα τα μέτρα που απαιτούνται για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο. Παράλληλα, στήριξε απόλυτα τον απελθόντα πρωθυπουργό. Στήριξε ακόμη και την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για την οικονομική πολιτική της οποίας ο ίδιος είχε τότε εκφραστεί με τους πλέον απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, νομιμοποιώντας και την δική του πολιτική πρωτοβουλία να αποχωρήσει και να δημιουργήσει κόμμα.

Τα λογικά άλματα και τα παράλογα είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε τότε να κάνει τομές στην χώρα. Ο ελληνικός λαός δεν ήταν έτοιμος. Εμφορούμενος ακόμη από την ιδέα του εύκολου πλουτισμού και του άκρατου λαικισμού της παπανδρεικής ρητορείας, εύκολα έπεσε στην παγίδα του ψευτοπατριωτικού λαϊκισμού και του ψευτοκοινωνικού φιλελευθερισμού του κ. Σαμαρά. Το αποτέλεσμα ήταν να αποπέμψει κακήν κακώς και προώρως για την χώρα τον κ. Μητσοτάκη. Βέβαια, την ίδια τύχη είχε λίγο αργότερα και ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, αφού, όπως έχουμε επαναλάβει πολλάκις, ο λαϊκισμός έχει κοντά ποδάρια. Στη συνέχεια, ο τόπος είχε την ευτυχία να αναλάβει την διακυβέρνησή της ο κ. Σημίτης, ο οποίος με μικρές – μικρές αλλαγές άρχισε να μεταστρέφει τον άξονα της νεοελλάδας επί το ορθολογικότερον. Απελευθέρωσε την χώρα από τα δεσμά της κλειστοφοβίας, την έκανε πιο εξωστρεφή, δημιούργησε τις βάσεις της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, διέλυσε πολλούς από τους μύθους που στοίχειωναν τις προοπτικές μας προς το μέλλον. Και επιλέγω να μιλήσω για τις μικρές αλλαγές, διότι κάτι τέτοιες είναι που θέτουν τις βάσεις μιας «αναίμακτης» αλλαγής, που ήταν ανέκαθεν και το ζητούμενο για τον τόπο. Παράλληλα, μας έβαλε στην ευρωζώνη που είναι η μόνη αιτία, χάρη στην οποία αυτή τη στιγμή δεν έχουμε πτωχεύσει επισήμως σαν χώρα.

Για τη λαίλαπα Καραμανλή δεν θέλω να πω τίποτε περαιτέρω. Σαν τα σαλιγκάρια μετά την βροχή, βγαίνουν ένας ένας και παραδέχονται την μεγάλη ζημία που έκαναν στον τόπο. Οι μόνοι που επιμένουν να μας γεμίζουν με παραμύθια είναι ο κ. Σαμαράς και οι νέοι του εκλεκτοί. Τα ερείσματα της Νέας Δημοκρατίας στον ελληνικό λαό λιγοστεύουν ημέρα με την ημέρα. Ιδίως όταν ενεός ο λαός παρακολουθεί τους όρθιους βουλευτές να χειροκροτούν τον κ. Καραμανλή και τον τελευταίο να χαμογελά χωρίς εμφανή λόγο στα τελευταία έδρανα του κοινοβουλίου όπου σήμερα κάθεται.
Δυστυχώς, σήμερα, οι Ρωμαίοι έχουν πια μάθει για τα καλά την ελληνική κουτοπονηριά και δεν θα ανεχτούν μύγα στο σπαθί τους. Οι Γαλάτες θα παραμείνουν οι μικρόσωμοι μεγαλομανείς, κουτοπόνηροι και καλοί παραμυθάδες του γνωστού κόμιξ. Διότι στην Ελλάδα, τα μαγικά φίλτρα μας τελειώσανε και κανείς πλέον δεν αγοράζει την τρέλα που πουλάμε...

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα "Η Χώρα"